അതിരുകൾ

അതിരുകൾ

ശൂന്യമായ ഭൂമിയിൽ വരകൾ വരച്ചു,

മലയിടുക്കിൽ കാവലുകൾ ഉറച്ചു.

പുഴ ഒഴുകും വഴിതിരിഞ്ഞ്,

കാറ്റ് കടക്കും ആരെയും നോക്കാതെ.

കല്ലുകൊണ്ടു മതിൽ ഉയർത്തി,

സ്വപ്നങ്ങൾ പറന്നു നിന്നെ തേടി.

പക്ഷികൾ പറക്കും തടസ്സമില്ലാതെ,

മേഘം ചുംബിക്കും സമുദ്രതീരത്തെ.

കണ്ണുകൾ വിറങ്ങലിക്കും സ്നേഹത്തിനായ്,

പ്രതീക്ഷ നിലക്കും കഠിനകാലത്തും.

വിരലുകൾ വേർപെട്ടാലും ഗാനം കൈകോർക്കും,

പ്രണയം മറികടക്കും എല്ലാ അതിരുകളും.

ജീ ആർ കവിയൂർ

18 08 2025

(കാനഡ ,ടൊറൻ്റോ )