ദുരന്തം

ദുരന്തം

ആഹ്വാനമില്ലാതെ ഇരുണ്ട മേഘങ്ങൾ ഒത്തുകൂടുന്നു,
നിഴലുകൾ ഇഴഞ്ഞ് നീങ്ങി, മനസ്സുകൾ വീഴുന്നു.

ശൂന്യമായ തെരുവുകളിലൂടെ കാറ്റ് ഉച്ചത്തിൽ മുഴങ്ങുന്നു,
നിശബ്ദതയിൽ കൊടുങ്കാറ്റും ഭയവും കണ്ടുമുട്ടുന്നു.

മരങ്ങൾ പ്രകൃതിയുടെ ശക്തിക്ക് മുന്നിൽ തലകുനിക്കുന്നു,
വിശ്രമമില്ലാത്ത രാത്രിയിൽ വീടുകൾ വിറങ്ങലിക്കുന്നു.

നദികൾ അവരുടെ ക്ഷമാശീലത്തെ തകർക്കുന്നു,
ശബ്ദമില്ലാതെ കുഴപ്പങ്ങൾ വ്യാപിക്കുന്നു.

എന്നിരുന്നാലും അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ പ്രതീക്ഷ വളരുന്നു,
കൈകൾ ഒന്നിക്കുന്നു, ഊഷ്മളമായ ഹൃദയങ്ങൾ തെളിയുന്നു.

ഓരോ പരീക്ഷണവും വഴിയൊരുക്കുന്നു,
പ്രകാശമുള്ള, ശാന്തമായ ഒരു ദിവസത്തിനായി.


ജീ ആർ കവിയൂർ
10 08 2025
കാനഡ , ടൊറൻ്റോ 

Comments

Popular posts from this blog

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

കുട്ടി കവിതകൾ

“ സുപ്രഭാതം “