അതിജീവനം

അതിജീവനം

കാറ്റുവീശി ആകാശം വിറച്ചു,

തിരമാലകൾ പൊങ്ങി കരഞ്ഞു.

വേരുകൾ പിടിച്ചു നിലം കാത്തു,

നഷ്ടത്തിനിടയിൽ പ്രതീക്ഷ പൂത്തു.

നിഴൽ വീണാലും പ്രകാശം താങ്ങി,

ചുവടുകൾ നീങ്ങി വഴികൾ കണ്ടു.

കണ്ണീർ വീണാലും ധൈര്യം വളർന്നു,

വേദന പഠിപ്പിച്ചു ഹൃദയ കരുത്ത്.

ചാരം മൂടിയിടത്ത് പുതുവീട് പിറന്നു,

സ്വപ്നങ്ങൾ ഉണർന്നു രാത്രിയിൽ പോലും.

ജീവിതം നില്ക്കും പരീക്ഷണങ്ങൾക്കപ്പുറം,

ആത്മാവിനെ ഉയർത്തും ധൈര്യത്തിന്റെ ചിറക്.

ജീ ആർ കവിയൂർ

18 08 2025

(കാനഡ , ടൊറൻ്റോ)