ടവറിലെ ലിഫ്റ്റ്

 ടവറിലെ ലിഫ്റ്റ്

ഉരുക്കിന്റെ ഇടം ഓരോ ഘട്ടത്തിലും വിശാലമായി തുറക്കുന്നു,

വേഗത്തിൽ അടയുന്നു,

സ്വാഗതം നൽകുന്ന കാൽപ്പാടുകൾ

കടന്നു വരുന്നു.

പല ഭാഷകളിലെ ശബ്ദങ്ങൾ,

വ്യത്യസ്ത മുഖഭാവങ്ങൾ

ഒരേ ചതുരാകൃതിയിലുള്ള തറയിൽ

ചുരുക്കമായി ഒത്തുകൂടുന്നു.

കുട്ടിയുടെ ചിരി,

അപ്പൂപ്പന്റെ ക്ഷീണിച്ച ശ്വാസം,

സ്നേഹത്തിന്റെ പുഞ്ചിരികൾ,

കോപത്തിന്റെ മിന്നലുകൾ.

വലുതും ചെറുതുമായ പെട്ടികൾ ഉരുളുന്നു,

ഷോപ്പിംഗ് ബാഗുകൾ ആടുന്നു,

രൂക്ഷമായ നിമിഷങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നു.

സംഭാഷണങ്ങൾ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു,

നിശബ്ദ രഹസ്യങ്ങൾ പങ്കുവെക്കുന്നു,

ആഗ്രഹത്തിന്റെ ഒരു ഹ്രസ്വ നോട്ടം,

കരുതലിന്റെ ഒരു ചെറു സ്പർശം.

സന്തോഷം മുകളിലേക്ക് കയറുന്നു,

ദു:ഖം താഴേക്ക് ഇറങ്ങുന്നു,

സ്വപ്നങ്ങളും ഭാരങ്ങളും

നിശബ്ദതയിൽ ഒരുമിച്ച് നീങ്ങുന്നു.

പുലർച്ചെയൊടുവിൽ ശാന്തരാത്രി വരെ,

ലിഫ്റ്റ് പറയാത്ത കഥകൾ സൂക്ഷിക്കുന്നു,

ജീവിതങ്ങൾ ഇഴചേർന്ന് ഇടനാഴികളിലേക്കും മുറികളിലേക്കും

ഒരു ഹൃദയമിടിപ്പായ് കാലങ്ങൾ നീങ്ങും.

കടന്നുപോകുന്ന ഓരോ നിമിഷത്തിലും,

ഓരോ പുഞ്ചിരിയും, ഓരോ കണ്ണീരും,

ഉരുക്കിൻ ചുവരുകളിൽ പതിഞ്ഞു പോകുന്നു

കാലം കൊണ്ടുപോയ ജീവിതത്തിന്റെ നിഴലുകൾ പോലെ.

പിന്നെ,

ഒരുനാൾ വാതിൽ അടഞ്ഞപ്പോൾ പോലും,

ലിഫ്റ്റ് നിശ്ശബ്ദമായി സൂക്ഷിക്കും

ഒരിക്കലും മായാത്ത ഓർമ്മകളുടെ അടയാളങ്ങ

ൾ.

ജീ ആർ കവിയൂർ

24 08 2025

(കാനഡ, ടൊറൻ്റോ)