In the ruins of our past, In the shadows of what once was grand, Echoes of laughter, now a silent stand. Whispers of love linger in the air, Like petals of flowers, fragile and rare. Wandering souls, intertwined fate, In the remnants of time, we patiently wait. Each crack in the walls, a story untold, In the depths of despair, our secrets hold. A symphony of echoes, haunting and vast, In this sanctuary of relics, our memories last. Let me dwell in this melancholy embrace, Finding solace in the beauty of grace. For even in ruins, there's a beauty to find, In the fragments of the heart, left behind. So let me remain, in the ruins of our past, Nourishing lost memories, until the very last. GR kaviyoor 27 04 2024 സ്വന്തം ഇംഗ്ലീഷ് കവിതയുടെ മലയാള പരിഭാഷ ശ്രമം നമ്മുടെ ഭൂതകാലത്തിൻ്റെ അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ, ഒരിക്കൽ ഗംഭീരമായിരുന്നതിൻ്റെ നിഴലിൽ, ചിരിയുടെ പ്രതിധ്വനികൾ, ഇപ്പോൾ ഒരു നിശബ്ദ നിൽപ്പ്. സ്നേഹത്തിൻ്റെ മന്ദഹാസങ്ങൾ വായുവിൽ തങ്ങിനിൽക്കുന്നു, പൂക്കളുടെ ദളങ്ങൾ പോലെ, ദുർബലവും അപൂർവവുമാണ്. അല