എങ്ങിനെ പറയും .....!!

ഞാൻ എങ്ങിനെ പറയും

എന്നെ നിന്റെ
ഹൃദയത്തിന്
ദ്വാരപാലകനാകുവാനാവില്ല  ..!!

വേദനകളും കണ്ണുനീരും
നിന്നിലേക്ക്‌ ഇറങ്ങാതെ
ഞാൻ പിടിച്ചു നിർത്താം

ഞാൻ നിന്റെ
ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കട്ടെ
ഇല്ലായെങ്കിൽ
ഞാൻ കണ്ണു നീരായ്
നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിറയും

നീ ഇങ്ങിനെ
അലോസരപ്പെടുത്തി  കൊണ്ടിരുന്നാൽ
മറ്റുള്ളവർ എന്തുധരിക്കും നിന്നെ കുറിച്ച്

എന്റെ വീടിനു ഭിത്തികളില്ല
വരൂ വന്നു എന്റെ
ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുക


ഞാൻ എന്റെ മുറിവുകളെ
മറക്കട്ടെ നിന്റെ പുഞ്ചിരിയാൽ

ഞാൻ പരാജയപ്പെടുന്നു
എങ്ങിനെ പറയും
എന്ത് കൊണ്ട് ഞാൻ
നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നുയെന്നു ..!!

കുറും കവിതകള്‍ 776

കുറും കവിതകള്‍ 776

സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ക്കു മങ്ങല്‍
വിതച്ചത് കൊയ്യുവാന്‍
ആകാശ  ചുണ്ടുകള്‍..!!

മാനം മുട്ടുന്ന മൗനം 
തണലുകള്‍ക്കു
നിഴലനക്കം ..!!

പിഞ്ചു മോഹങ്ങള്‍ക്ക്
നിഴലാഴങ്ങളുടെ
 അളവറിയില്ലല്ലോ ..!!

ഉള്ളിലെ ഉള്ളിന്റെ
തിളക്കങ്ങള്‍ മിന്നുന്നു
മുഖ  ലാവണ്യങ്ങളില്‍ ..!!


കുറുകുന്നു ഇളം ചുണ്ടുകള്‍
കൂടണയും കാത്തു
ചിറകിന്‍ ചൂടുകള്‍ ..!!

ചിറകുവിടര്‍ത്താനാവാതെ
കൊമ്പിലെ മൗനം .
വിരഹത്തിന്റെ പിടിയില്‍ ..!!

കുറുകും ചുണ്ടുകളില്‍
മൗനം ഒരുങ്ങുന്നു
പ്രണയ ചുംബനങ്ങള്‍ ..!!

ലക്‌ഷ്യം മാത്രം മുന്നില്‍
പറന്നകലുന്ന ചിറകുകള്‍
തളര്‍ച്ച അറിയാത്ത വാനം ..!!

താഴ്വാരങ്ങളില്‍ കുളിരിറക്കം
നനുത്ത മഞ്ഞവെയിലില്‍
മരണ മൗനം കാത്തിരിക്കുന്നു ..!!

ചക്രവാള പൂവിന്നു തുടിപ്പ്
ഓളങ്ങളില്‍ യാത്രയുടെ
നാളെയുടെ വിശപ്പ്‌ ..!!

സ്വാമിയെ ശരണമയ്യപ്പാ .......!!

സ്വാമിയെ ശരണമയ്യപ്പാ .......!!


വൃശ്ചിക മഞ്ഞാൽ അഭിഷേക  പുണ്യവുമായ്  നിൽക്കും
പൂങ്കാവന മലനിരകളെ നിങ്ങൾ തീർക്കും  കുളിരിൽ
വൃതശുദ്ധിയുടെ പുലരിയിൽ രുദ്രാക്ഷ മാലയണിഞ്ഞു
ഇരുമുടി ശിരസിലേന്തി ശരണ മന്ത്രഘോഷം മുഴങ്ങുമ്പോൾ
എല്ലാം മറന്നു എന്നെ മറന്നയ്യനായ് മാറുന്ന നേരമെത്ര
ചേതോഹരം ചിന്മയം ആനന്ദ ദായകം പുണ്യ മുഹൂർത്തം
നിന്നെ കണ്ടു തൊഴുതു പടിയിറങ്ങിമ്പോളയ്യാ ഞാനും
നീയെന്നുമൊന്നെന്ന  സത്യം മറിയുന്നു അയ്യാ അയ്യപ്പാ ശരണം ..!!
ഇതൊന്നുമറിയാതെ കാട്ടും കാടത്തരങ്ങൾ കണ്ടില്ലേ നീയും
പുഞ്ചിരി തൂകും നിൻ  നിസ്സംഗ ഭാവം എന്നിൽ ഭക്തി നിരക്കുന്നയ്യ
നെയ്ത്തേങ്ങ ഉടച്ചു അഭിഷേക പുണ്യം കൈ കൊള്ളുവാനാവാതെ
നിറകണ്ണുകളോടെ നിൽക്കും അനേകായിരങ്ങൾ ഇന്ന് വേദനടെ
നിരത്തിലിറങ്ങി മഹിഷികളുടെ മർദനമേറ്റു കഴിയുമ്പോൾ വന്നു
നീ വന്നു ശക്തി നൽകി ഹനിക്കുക കലിയുഗവരദ  കാരുണ്യ മൂർത്തേ
സ്വാമിയെ ശരണം സ്വാമിയെ ശരണം സ്വാമിയെ ശരണമയ്യപ്പാ .......!!

ജീ ആർ കവിയൂർ  

എന്റെ മൗനം ...!!

ഇല്ല വാതായനങ്ങൾ
നമ്മൾക്കിടയിലായ്

പിന്നെന്തിനു അവ
തുറന്നിടാൻ പറയണം

ഞാൻ സങ്കൽപ്പിക്കുന്നത്
നിന്നെ കുറിച്ച് പലവിധം

ഒരു സത്യം എങ്ങിനെയാണോ
വെളിവാക്കുന്നത് പോലെ

ഞാൻ നിൻ മുഖം കണ്ടു
ശബ്ദത്തിലൂടെ അറിഞ്ഞു

നിന്റെ ഗന്ധത്തിനായി
ഏറെ കൊതിച്ചു

എന്റെ വിരുന്നൂണ്
നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള കനവുകളാണ്

പകലുകൾ എനിക്ക്
രാത്രിസമാനം

കൈയൊഴിയുന്നു
നിന്റെ വാക്കുകളെ

വരൂ ഇരിക്കുക
എന്റെ മൗന ഗുഹാന്തരത്തിൽ

ഞാൻ നിന്നെ
കുറ്റപ്പെടുത്തുകയില്ലൊരിക്കലും

അതെന്റെ ഹൃദയമാണ്
അതൊരിക്കലും അനുസരിക്കില്ല

നീ എപ്പോഴും
തികച്ചും മൂകയാവണം

സത്യമെന്നതിനെ
ഉൾകൊള്ളുവാനായ്

വളഞ്ഞ ചുണ്ടുകള്‍
നാവുകളുടെ  ചലനങ്ങള്‍

വാക്കുകളുടെ വാചാലതയെക്കാളേക്കാൾ
ഞാൻ മൗനം തിരഞ്ഞെടുത്തു

എന്തെന്നാൽ നിന്നോട് പറയുവാൻ
നിന്നെ ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന് ....!!

ജീ ആർ കവിയൂർ  

സമയമായ് ..!!

നിറയുന്ന മിഴിയിണ കൊണിലായിന്നു കാണ്മുയേറെയായ് ഞാനിന്നു
നിണം വറ്റിയ ജീവിത വര്‍ണ്ണങ്ങളാല്‍ തീര്‍ക്കുമക്ഷര അക്ഷൌണികള്‍
നികുമ്പിലകള്‍ നീങ്ങി തിങ്ങി വിങ്ങുന്നു തെല്ലും തികച്ചും മാനസികം
നിഗ്രഹിക്കുക നിലം പരിശാക്കുകയീ  നീറുമി ചിന്തതന്‍ ചിതയിലായ്
നാമജപങ്ങളില്‍ തേടുന്നു വിഗ്രഹ പഞ്ചര നികുഞ്ചരരുടെ ജല്‍പ്പനങ്ങള്‍
നീളുമീ സംസാര സാഗര സീമയിങ്കല്‍ നിന്നു കരേറുക വേഗം വിവേകരാം
നിങ്ങളറിയുക സാദരമീ സംങ്കുചിത സംഘയിതര സോദരസോദരികളെ
നട്ടല്ലും നടനാലും ഉണ്ടെന്നുയറിയിക്കുക നഷ്ടമാകാതേയിനി  കാക്കുകയീ
നമ്മള്‍ തന്‍ ആചാര സംകല്‍പ്പങ്ങള്‍ നാനാത്വത്തില്‍ ഏകാത്വമാണെന്നറിക
നിമിഷങ്ങള്‍ കളയാതെ  ഉണ്മയറിയുക ഉണരുക ഉന്നമനത്തിനു സമയമായ്   ..!!

ജീ ആർ കവിയൂർ

ദൈവമേ ..!!

ഇല്ലാക്കനിയുടെ വേരുതേടി ഞാനെന്നൊരു ഭാവമുമായ്
ഇക്കണ്ട നാടും പടയും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോള്‍
ഇനിയെത്രനാളുണ്ടെന്നോര്‍ത്ത് ഇത്തിരിനേരം
ഇഹ പര സുഖദുഃഖത്തിന്‍ ഇഴകള്‍ നെയ്യ്തു

ഇമയടച്ചു മനനം ചെയ്യ്തു മൗനിയായ് മെല്ലെ
ഈ പഞ്ചഭൂത കുപ്പായമഴിച്ചു ശിവമകന്നു
ഇവരോടൊപ്പം സഹശയനം നടത്തുവാന്‍
ഈസ്വരം  കേള്‍ക്കും ദേഹത്ത് വമിക്കും ദൈവമേ ..!!

ജീ ആർ കവിയൂർ

ഒരു പിടി പ്രണയ മലരുകള്‍

ഒരു പിടി പ്രണയ മലരുകള്‍ ..!!



വാക്കുകളല്ല
നിന്റെ അധരങ്ങൾ
അടുപ്പിച്ചു  എന്നെ നിന്നിലേക്ക്‌

ഞാൻ പിറവികൊണ്ടു
ഒരു കാവ്യമായ്

നൃത്തം വച്ചു
നിന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ

നിൻ മിഴികളടക്കു
ഇരിക്കുക എൻ കൂടെ

നമുക്ക് സഞ്ചരിക്കാം
നമ്മുടെ  സ്വപ്ന യാനത്തിലൂടെ

അവ വഴുതി വീണു
ഇരുവരുടെയും നിദ്രയിൽ

എന്നിട്ടു നെയ്തു തീരട്ടെ
ഒരു പ്രണയ തൽപ്പമായ്

ഒഴിച്ച് വിട്ടു ഞാൻ
എന്റെ താളുകൾ

വരൂ എൻ പ്രണയമേ
നിറക്കുക നിൻ മഷിയാൽ


എപ്പോൾ നീ എന്റെ
 ഭാഗ്യത്തെ പരിഹസിച്ചീടുന്നു
ഞാൻ നിന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തുകയില്ല

എനിക്കറിയാം എന്റെ
കണ്ണുനീർ കണങ്ങൾ
ഏറെ മനസ്സിലാക്കും

ഞാൻ എന്റെ കണ്ണുനീരിനെ
ശേഖരിച്ചു നിനക്കായി

ഒരുവേള നീ അത് ഒരു
പൂച്ചെണ്ടായി മാറ്റുമെങ്കിൽ  ..!!

'' തത്വമസി ''

കറുത്തിരുണ്ട കരിമേഘ മാനം തെളിഞ്ഞു
ഭക്ത ജന കണ്ഠങ്ങളിലെ ശരണ ഘോഷം
മാറ്റൊലികൊണ്ടു മലയാകെ കോരിത്തരിച്ചു
മഞ്ഞ മാതാവും മൗനത്തിലാണ്ടു മെല്ലെ
ഒന്നുമറിയാതെ ഹരിവരാസനം കേട്ട്
ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയാലെ അയ്യനും
ധ്രാഷ്ട്ര്യം എല്ലാം പോയി മറഞ്ഞത് കണ്ടു
ധർമ്മത്തിന് ജയം കണ്ടു പുളകിതമായായ്
മമമാനസം തൊഴുകൈയ്യോടെ കണ്ണടച്ചു
മന്ത്രം മുഴങ്ങിയെങ്ങും '' തത്വമസി ''

കുറും കവിതകള്‍ 775

കുറും കവിതകള്‍ 775

കൊക്കുരുമ്മും കുളിരിൽ
കൊഞ്ചലുകൾക്കു അഞ്ചിതം
കനവിൽ വിരിയുന്ന പുഷപങ്ങൾ ..!!

ഒരേഒരു മനസ്സിൽ
തെളിയുന്നോരായിരം
വിശ്വാസത്തിന് പൊൻവിളക്ക്‌..!!

ആരതിയുഴിഞ്ഞു
മനഃശുദ്ധിയൊരുങ്ങി
മാനസ്സഗംഗയിൽ ...!!

വാതായനങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം
വിരിഞ്ഞു പുഞ്ചരിച്ചു
ശാന്തി തീരങ്ങളില്‍ ശവംനാറികള്‍  ..!!

വിശ്വാസത്തിന്‍ നെറുകയില്‍
നിന്നു മനസ്സു ചോദിച്ചു
അകലങ്ങളില്‍ അഭയം ..!!

ആചാരണങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം
ചിതാകാശങ്ങളില്‍
മോഹങ്ങള്‍ ചിറകുവിടര്‍ത്തി ..!!

അനുരാഗ പൂമര ചോട്ടില്‍
അന്ന് ആദ്യമായി കൈവിട്ടു
സത് ചിത് ആനന്ദം ...!!

ഇരുട്ടിനെ തൂത്തെറിഞ്ഞു
അന്നത്തിന്‍ ചോദന
വിശാലമാം പ്രകാശത്തിലേക്ക് ..!!

കണ്ടനാർകേളന്‍റെ നെഞ്ചിലെ
തീയിലുരുകി ഭക്തിതന്‍
സാദ്രതയില്‍ മയങ്ങി മനം ..!!

താളമേള കൊഴുപ്പില്‍
തുലാവിത്തു വിതച്ചു
സമൃദ്ധിയുടെ സ്വപ്നം ..!!

ഒറ്റക്കിരുന്നു മടുത്തൊരു
കൊമ്പിലന്നാദ്യമായ്
ഓര്‍ത്തെടുത്തു പ്രണയ ഗന്ധം ..!!

കണ്ണേ ...!!

കുളിരേകും കിനാക്കളെ കിളി പാടും നേരത്ത്
കുമിളകള്‍ പോലെ എന്‍ അരികത്തു വന്നെത്തു
കളകളം പൊഴിക്കുന്നൊരു അരുവിയുടെ തീരത്ത്‌
കല്ലുവച്ചൊരു കമ്മലിട്ടു കുണുങ്ങി വായോ നീ
കൊലുസ്സിന്‍ കിലുക്കമോടെ കൂടണയാന്‍ വായോ
കണ്ടു തീരും മുന്‍പേ കഥപറഞ്ഞു തീരും മുന്‍പേ
കടന്നകന്നു പോകുക എങ്ങോട്ടോ കടകണ്ണില്‍ നിറയെ
കവരും കവിതയുമായി മോഹത്തിന്‍ കൊളുന്തു നുള്ളി
കാണാ മറയത്തു പോവതെന്തെ മറക്കുവാനാവുന്നില്ലല്ലോ
കളങ്കം കലരാത്ത കരളില്‍ കൂട്ടില്‍ ഇടമെന്തേ തന്നില്ല
കന്മദ പൂവുവിരിയും കവിളിണയില്‍ കുങ്കുമ ചുവപ്പ്
കദനം മാത്രമെന്തേ തന്നകന്നു പോവതെന്തെ കണ്ണേ ...!!