അവസാന പുക

 അവസാന പുക 

ഒഴിഞ്ഞു പോകുന്ന പുകമേഘം എവിടെയോ മറഞ്ഞു,

കുപ്പിയിലെ തുള്ളി ചിരിച്ച് പൊഴിയുന്നു മന്ദം.

നഗരദീപങ്ങളിൽ കണ്ണുകൾ വിചാരിച്ചു,

ഒരിക്കൽ തെളിഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങൾ ഇപ്പോൾ മങ്ങുന്നു.

മഴയിലൊരു പ്രതിധ്വനിപോലെ ചിന്തകൾ നീളുന്നു,

വെളിച്ചരശ്മികൾ യുവഹൃദയങ്ങളെ യാത്രപഠിപ്പിക്കുന്നു.

ഓർമ്മയുടെ കാറ്റോട് ചോദിക്കുന്നു അവൻ,

വർഷങ്ങൾ പോയത് എവിടെ എന്ന്.

പഴയ തീയും പുതിയ മഞ്ഞും ഒരുപോലെ കത്തുന്നു,

കാലം ഓരോ പേരിലും ശ്വസിക്കുന്നു.

മാറുന്ന വഴികളിൽ ചുവടുകൾ അലഞ്ഞു,

മൗനം പാടുന്നു പരിചിതമായൊരു ഗാനം.

ജീ ആർ കവിയൂർ

25 10 2025

(കാനഡ, ടൊറൻ്റോ)