കുറും കവിതകള് 229
കുറും കവിതകള് 228
പകലോന്റെ താലത്തില്
ചിരി ചന്ദനം
മുറ്റത്തെ പൂവിന് സ്മിതം
പിണങ്ങി പിരിഞ്ഞ കപ്പി
ആഴങ്ങൾ താണ്ടാൻ
കയർ മതിയെന്ന് പ്രണയ നൈരാശ്യം
മണ്ണിൽ നിന്നും
കവിത ചേക്കേറി കടലാസിലുടെ
അവസാനം അന്തർദൃശ്യജാലക മുന്നിൽ
മോഹങ്ങള് മുഴുവിച്ചു
മധു തൂകിയ നിമിഷം
ധന്യമായി പരാഗണം
മടങ്ങുന്നു ഞാൻ എൻ
സമയ രേഖയിലേക്ക്
വരിക കാണാം നമുക്ക് അവിടെയിനി
മൗനമുടഞ്ഞു ധ്യാനം
യുദ്ധങ്ങൾ കണ്ട
നിർവാണം
മനസ്സു മുരടിച്ച
വിശന്ന വയറുകളുടെ നോട്ടം
അഗ്രഹാര തെരുവുകള് ശൂന്യം
പകലോന്റെ താലത്തില്
ചിരി ചന്ദനം
മുറ്റത്തെ പൂവിന് സ്മിതം
പിണങ്ങി പിരിഞ്ഞ കപ്പി
ആഴങ്ങൾ താണ്ടാൻ
കയർ മതിയെന്ന് പ്രണയ നൈരാശ്യം
മണ്ണിൽ നിന്നും
കവിത ചേക്കേറി കടലാസിലുടെ
അവസാനം അന്തർദൃശ്യജാലക മുന്നിൽ
മോഹങ്ങള് മുഴുവിച്ചു
മധു തൂകിയ നിമിഷം
ധന്യമായി പരാഗണം
മടങ്ങുന്നു ഞാൻ എൻ
സമയ രേഖയിലേക്ക്
വരിക കാണാം നമുക്ക് അവിടെയിനി
മൗനമുടഞ്ഞു ധ്യാനം
യുദ്ധങ്ങൾ കണ്ട
നിർവാണം
മനസ്സു മുരടിച്ച
വിശന്ന വയറുകളുടെ നോട്ടം
അഗ്രഹാര തെരുവുകള് ശൂന്യം
Comments