കുറും കവിതകള് 227
കുറും കവിതകള് 227
ഉണ്ടോ ചന്തമെന്ന ചിന്ത
ആരു കേറിയാലെന്താ
വിശപ്പടങ്ങണം ആനക്ക്
തൊട്ടു നോവിച്ചവർ
എത്രയോ പേർ
കല്ലിനു വേദന സായൂജ്യം
എത്രയോ കൈമാറി
വണ്ടിയേറി വന്നാലും നിന് സുഗന്ധ
സൌരഭത്തിനു കുറവില്ലല്ലോ മുല്ലേ
വേദനിപ്പിച്ചു എല്ലാവരെയും
ആത്മ നൊമ്പരമില്ലാതെ
കടന്നകന്നു സന്തോഷത്തോടെ അവള്
കണ്ണു പോത്തുകിലും
നിന്മുഖമെന്നും
സ്വപ്നായനം
പ്രണയത്തിന് ഭാഷക്ക്
വേണ്ട മൊഴിമാറ്റം
മൗനം മതി
പ്രണയം പഠിപ്പിച്ചു
മധുര നൊമ്പര
ജീവിത കടങ്കഥകള്
പിരിയുവാന് നേരത്ത്
കണ്ണുകള് പഴങ്കഥ
പറയാന് തുടങ്ങി മൗനമായി
Comments