പരിണിതമാകാത്ത പ്രണയം ( ലളിത ഗാനം)

പരിണിതമാകാത്ത പ്രണയം ( ലളിത ഗാനം)

പരിണിതമാകാത്ത പ്രണയമേ,  

പരിവർത്തനപാതയിൽ  

പറയാതെ പോയ നിമിഷങ്ങൾ  

പരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞു—ഇനിയെന്തു കാര്യം?

നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ കണ്ടു  

സത്യത്തിന്റെ താമര മുകുളങ്ങൾ,  

മധുരസ്മിതത്തിൽ മറഞ്ഞ  

നിൻ്റെ സുഖദുഃഖങ്ങൾ.

ഓർമ്മകളിലെ മിന്നും നിറങ്ങൾ  

മിഴികളിൽ പകർന്നു,  

അനുരാഗത്തിന്റെ മൗന സംഗീതം  

ഹൃദയം മെല്ലെ മിടിച്ചോതുന്നു.

പക്ഷേ, പറയാൻ മടിച്ച നിമിഷങ്ങൾ  

കാലം കടന്നു പോകുമ്പോഴും,  

നീ എന്റെ ഉള്ളിലൊരു വസന്തം  

ഇപ്പോഴും വിടർന്നു നിൽക്കുന്നു.

എന്തൊരു വേദന, എന്തൊരു സന്തോഷം,  

ഒരു ചുവന്ന സൂര്യകിരണം പോലെ,  

നിന്റെ സ്‌നേഹത്തിന്റെയും സ്പർശത്തിന്റെയും സാമീപ്യം  

കൊതിച്ചു കഴിയുന്നു ഇന്നും.

പറഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത സ്നേഹസ്മിതങ്ങൾ  

മനസ്സിൽ വിരിയുമ്പോൾ,  

പാട്ടുകളായി മാറി വരികളായി  

ഇന്നും നിനക്കായ് ആലപിക്കുന്നു.

ജീ ആർ കവിയൂർ 

26 12 2025

(കാനഡ, ടൊറൻ്റോ)