ഉള്ളിലെ വസന്തം( കവിത)

പുറത്ത് ലോകം മൗനം, ശൂന്യമായ നില,

മരങ്ങൾക്കൊപ്പം ഇലകളില്ല, പൂവുകളും ഇല്ല.

ശീതമുള്ള കാറ്റുകൾ ശൂന്യ വഴികളിൽ പറക്കുന്നു,

എങ്കിലും ഉള്ളിൽ സുഖവും താപവും അനുഗ്രഹിക്കുന്നു.

ചിന്തകൾ മറഞ്ഞ് വെളിച്ചത്തിൽ പൂവായി വിരിക്കുന്നു,

കവിത ഹൃദയങ്ങളിൽ രാത്രി മുഴുവൻ വളരുന്നു.

ജാലകങ്ങൾ പുറത്തുള്ള മരങ്ങളുടെ മൗനം കാണുന്നു,

അകത്തുള്ളിൽ, സൃഷ്ടി സ്വതന്ത്രമായി വിഹരിക്കുന്നു.

ബാഹ്യമായ പ്രപഞ്ചത്തിൽ ശിശിരം ഭരിക്കുന്നു,

എങ്കിലും ഉള്ളിലെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ വസന്തം ഉണരുന്നു.

പ്രതീക്ഷയുടെ സാന്ദ്ര നിറങ്ങൾ വരികളിൽ വിരിയുന്നു,

ഒരു രഹസ്യ ഉദ്യാനം, ശാന്തവും ദിവ്യവുമായ്.

ഓർമ്മയുടെ ഇലകൾ, ആഗ്രഹത്തിന്റെ പൂക്കൾ,

ഹൃദയം നിഗൂഢ താപത്തോടെ ഉണർത്തുന്നു.

പ്രകൃതി ഉറങ്ങിയും സമയം കാത്തിരിക്കുകയുണ്ടെങ്കിലും,

അകത്തുള്ളിൽ, ആത്മാവ് അനന്തമായി കവിത പാടികൊണ്ടേ ഇരുന്നു.

ജീ ആർ കവിയൂർ

26 12 2025

(കാനഡ, ടൊറൻ്റോ)

ആത്മാവിഷ്കാരങ്ങള്‍