ആത്മാവിഷ്കാരങ്ങള്‍

വിഷയം : തറവാട് (1) തറവാടിന്റെ വാതിലിലൂടെ നിഴലുകൾ ഇനിയും നടക്കുന്നു, ചുമരുകളിൽ പഴയ പാട്ടുകളുടെ മന്ദഗീതം ഒഴുകിയിരിക്കുന്നു. നിലാവിൻ ചെരുപ്പടികളിൽ അമ്മുമയുടെ മുക്കൂട്ട് തൈലത്തിന്റെ ഗന്ധവും, വെറ്റില അടയ്ക്കുന്ന ശബ്ദവും കേൾക്കാം; കിഴക്കുമുറിയിലെ ആ വിളക്ക് ഇന്നും കാത്തിരിക്കുന്നു. (2) കടുകും മുളകും കറിവേപ്പിലയും താളിക്കുമ്പോൾ പൊട്ടി വിടരും അവളുടെ ചിരി, ഇറയത്ത് വീഴുന്ന മഴപോലെ ഓർമ്മയുടെ ജാലത്തിൽ പതിയുകയായിരുന്നു. അടുപ്പിനരികേ കരിഞ്ഞ പാത്രങ്ങൾക്കിടയിൽ പൊൻമണങ്ങളായി പകലുകൾ വീശിത്തുടങ്ങും. മുറ്റത്തെ കുടമുല്ല തണ്ടിൽ തുമ്പികൾ പാറും ചുറ്റുപാടിൽ ഉണരുന്നു, പൈങ്കിളികൾ പാടും പാട്ടുകൾ മറുകരകളിൽ കിളികൾ ആവർത്തിക്കുന്നു. വെളിച്ചത്തിൻ തുമ്പിലായ് വയസ്സായ ഓർമ്മകൾ ഉറങ്ങുന്നു. തറവാടെന്നു പേരുള്ള ഈ നിലയം നമുക്ക് ഒരു സ്വപ്നത്തിൻ മണ്ണാണ്. (3) വാൽപ്പുഴുവിൻ്റെ വരിയായ യാത്ര, മറുവാക്കുകളില്ലാതെ മുന്നേറിയ ഒരൊറ്റപാത, മൗനത്തിനും കാത്തിരിപ്പിനും ഇടയിൽ, വെളിച്ചം തീരുന്ന ചെറുകനൽപോലെ... കേസും പ്രമാണക്കെട്ടുമായി, വട്ടകണ്ണടയിലൂടെയെത്തി നോക്കുന്ന ഒരാൾ… കണ്ണുകളിലൊരു ചോദ്യമൊഴിയായി. കാട്ടിയ കൺമിഴി ഭിതിപകരും, കാർണവരുടെ നോട്ടം കുത്തിന...

കാലം വരച്ചിട്ട ചിത്രം അപ്പൻ മൂപ്പൻ ആകുമ്പോൾ അപ്പൂപ്പൻ ആവുകയും അമ്മ ഊമയാകുമ്പോൾ  അമ്മൂമ്മയും പിന്നെ അമ്മയും അച്ഛനും ആകുമ്പോൾ മക്കളുടെ സന്തോഷം പറയണോ ജീവിതത്തിൻ കൈപ്പ് അറിയുമ്പോൾ ഓർക്കുന്നു മെല്ലെ ആദ്യത്തെ  ഇരുപത്തി അഞ്ച് വർഷം കുതിരയായ് ഓടി നടന്നു പിന്നീട് അൻപതുവരേ ഭാരം ചുമന്ന് കഴുതയായ് കിതച്ചുംപിന്നെ ഇരുപത്തി അഞ്ച് വർഷം കാവൽ നായായും പിന്നീട് ഉള്ള വർഷങ്ങൾ മൂളിയിരുന്നും  നിരങ്ങിയും കൂമനായി മാറുന്നതിനിടയിൽ കണ്ണടച്ച് പഞ്ചഭൂതങ്ങളിലേക്ക് മടങ്ങുന്നുവല്ലോ കാലം വരച്ചിട്ട ചിത്രം ജീ ആർ കവിയൂർ 01 07 2025

മന മുരളിക (ഗാനം) മഴ മേഘ കംബളം നീങ്ങി മാനത്ത് കണ്ണികൾ പാടിപറന്നു മനസ്സിൻ കണ്ണാടിയിലായ് മന്മഥനവ nute ചിത്രം തെളിഞ്ഞു ഓർമ്മകൾ കുളിർ കോരി  ഓമന തിങ്കൾ പോലെ വിടർന്നു ഒരായിരം പഞ്ചിരിപൂക്കൾ  ഒന്നിങ്ങ് വന്നെങ്കിലെന്നു മനം കൊതിച്ചു  പോയ് പോയ നാളിൻ്റെ  വസന്തം ഇനി വെരുമെന്നു  വല്ലാതെ സ്വപ്നം കണ്ട് വാടികയിലെ കുയിൽ പാടി  ജീ ആർ കവിയൂർ 02 07 2025 

എന്റെ സഹോദരൻ (ഗാനം) സ്നേഹത്തോടെ ചേർന്നൊരു സഹോദരൻ എന്നോട് ദുഃഖത്തിൽ വീണാലും കരുതലായി നിന്നവൻ ബാല്യത്തെ ചിരികളിൽ ഒറ്റയായില്ലെന്തെങ്കിലും വേളയിൽ എത്തിനിന്നു ആശ്വാസമായത് അവൻ പിണക്കങ്ങൾ പകലായും പുഞ്ചിരിയാക്കി തുരന്ന മൗനത്തിൽ സ്നേഹമായി കരുതുമവൻ തകരുന്ന എന്റെ വിശ്വാസം വീണ്ടും ഉയർത്തിയത് നിശ്ശബ്ദമായ കരുത്തിന്റെ ഉറവായിരുന്നത് അവൻ കണ്ണീർ അടങ്ങാതെ വരുമ്പോഴും ചേർന്നു നിന്ന നീളുന്ന രാത്രികൾ കേൾക്കാതിരിക്കാൻ പാടി ജീവിതത്തിൽ പടിയേറി മുന്നേറിയ വഴികൾക്ക് പിറകിൽ ഞാൻ കണ്ടു – ഒരവൻ ഉണ്ടായിരുന്നു കൂടെ അവനെന്നെക്കാൾ മുന്നിൽ നടന്നവൻ എൻ പാതകൾ മുഴുവൻ വെളിച്ചമിട്ടവൻ പക്ഷേ ഒരു വാക്കില്ലാതെ ഓർമകളിൽ എന്നെ കരുതിയ ആ സഹോദരൻ...  ജീ ആർ കവിയൂർ 01 07 2025

മധുര മൊഴി അഴക് (ഗാനം) മണി മഞ്ചലേറി വന്നൊരു  മനോഹരി മഞ്ജുളാങ്കി  മഴമേഘ കുളിർക്കാറ്റിൽ  മന്ദഹാസ രുചിയുമായ് നിലാവിൽ മധുര മൊഴി അഴക് മലർമണം പൂക്കും വേളയിൽ മന്ദമന്ദം വന്നടുക്കും കുളിർകോരും  മൃദു മധുര ഹാസ ചാരുതയിൽ മയങ്ങി ഉണരും വേളയിൽ മൊഴമുത്തുകൾ ചാറുമ്പോൾ  മിഴികളിൽ തെളിഞ്ഞ കവിത മനസ്സിൻ താഴ്വരങ്ങളിലായ് മെല്ലെ സുഖം പകരുന്നു നിൻ സാമീപ്യം മൗനസാഗരത്തിൽ തരംഗമായ് മരുവുന്നുവല്ലോ ഗഹനതയിൽ മുരളിയുടെ മന്ത്രണത്തിൽ മരണംവരെ പാടുന്നു പ്രണയമായ് ജീ ആർ കവിയൂർ 01 07 2025

ഗ്രന്ഥശാല  ഗ്രന്ഥശാലയുടെ ജ്വാലയായ പി. എൻ. പണിക്കർ ഗ്രന്ഥശാലയുടെ ജ്വാലയായി ജനതയുടെ പാത തെളിച്ചവൻ, വായനയുടെ വെളിച്ചം മനസ്സുകളിൽ വിതറിയ മഹാനായകൻ. പുസ്തകത്തിൽ നിറച്ച് അറിവിന്റെ അമൃതം, ഗ്രാമത്തിലേക്ക് പടർന്ന ജ്ഞാനത്തിന്റെ സന്ധ്യ. "വായിച്ചാൽ വിജയം" എന്ന തെളിഞ്ഞ സന്ദേശം, ജനമനസ്സിൽ പ്രതീക്ഷയുടെ തീരമാകെ പടർന്ന്. അവൻ തേടിയത് കല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ, അത് അറിവ് നിറഞ്ഞ ദീപമായി മാറിയിരുന്നു. വായനയിലൂടെ ഉണർത്തിയ മറ്റൊരു വിപ്ലവം. അക്ഷരങ്ങൾക്ക് ആത്മാവ് നൽകിയ പുനരാക്രമണം. പി. എൻ. പണിക്കർ — പേരിനപ്പുറം ഒരു പ്രചോദനം, ഗ്രന്ഥശാലയുടെ ജ്വാലയും ജ്ഞാനതീജ്വാലയും! ജീ ആർ കവിയൂർ 30 06 2025

വിഷയാധിഷ്ഠ കവിത സീസൺ 2  2. വിഷയം : പച്ചിപ്പ് പച്ചപ്പ് – പ്രകൃതിയുടെ ഒരു സമ്മാനം കാറ്റിൽ നൃത്തം ചെയ്യുന്ന ഇലകൾ ചലനം പകരുന്നു, മരങ്ങൾക്കിടയിലെ സമാധാനം പതിയെ മന്ത്രിക്കുന്നു. മൃദുലമായ പുല്ല് ഭൂമിയെ സ്നേഹത്തോടെ മൂടുന്നു, പ്രകൃതിയുടെ സ്പർശം മനസ്സിൽ ആശ്വാസം പകരുന്നു. പക്ഷികൾ അഭയം തേടുന്നു, നദികൾ തെളിഞ്ഞു ഒഴുകുന്നു, ഇളകുന്ന പൂക്കൾ പ്രകൃതിയെ പുഞ്ചിരിപ്പിക്കുന്നു. തണലും നിഴലും, സൗമ്യതയും കരുണയും, ഹൃദയത്തിനും മനസ്സിനും തണുത്തൊരു ശാന്തത. ഓരോ ഇലയും പ്രതീക്ഷയുടെ പ്രതീകം, ശുദ്ധവായുവിന്റെ സ്വപ്‌നവും ഐക്യത്തിന്റെ ആലപനവും. ഈ മനോഹരതയെ നമ്മൾ സംരക്ഷിക്കണം, ലോകം പച്ചയായി നിലനിൽക്കട്ടെ എന്നെന്നേക്കും. ജീ ആർ കവിയൂർ 30 06 2025

വിഷയാധിഷ്ഠ കവിത സീസൺ 2  2. വിഷയം മനുഷ്യൻ മനുഷ്യൻ – ഒരു ലളിതമായ കഥ ഭൂമിയിൽ ജനിച്ച്, കാലമെടുത്ത് രൂപം നേടി, തിളങ്ങാൻ ആഗ്രഹമുള്ള അന്വേഷണ യാത്രയുടെ തുടക്കം. സ്വപ്നങ്ങൾ നദികളായി ഒഴുകുമ്പോൾ, പ്രതീക്ഷയും സംശയങ്ങളും കൂടെനടക്കുന്നു. കൈകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നു, കണ്ണുകൾ അന്വേഷിക്കുന്നു, കാലുകൾ ഇടറിച്ചെരിയുമ്പോഴും, വീണ്ടും ഉയരുന്നു. വാക്കുകൾ മങ്ങുകയാകാം, എന്നാൽ പ്രവൃത്തികൾ നിലനിൽക്കുന്നു. ശക്തിക്കും പകരം ഹൃദയവും നിർണ്ണായകം, നിശബ്ദതയുടെ അടയാളങ്ങളിൽ സത്യം തിളങ്ങുന്നു. മിന്നുന്ന, എന്നാൽ ഇപ്പോഴും നിലനിൽക്കുന്ന ഒരു ജ്വാല — തുറന്ന കൈകളും ഹൃദയവും കൊണ്ട് മുന്നേറുന്നവൻ. ജീ ആർ കവിയൂർ 30 06 2025

വിഷയാധിഷ്ഠ കവിത സീസൺ 2  1 വിഷയം: തുടക്കം  ഒരു പുതിയ തുടക്കം  ഒരു പുതിയ ദിവസം പ്രകാശിക്കുന്നു, ആകാശം ഏറെ വിശാലമാണ്. ഉളളിൽ സൂക്ഷിച്ച സ്വപ്നങ്ങൾ ഉണരുന്നു, നമ്മൾ മുന്നോട്ടേക്ക് ശാന്ത ഹൃദയങ്ങളോടെ. പ്രഭാതകാറ്റ് ഒന്ന് പാടിത്തുടങ്ങുന്നു, പ്രതീക്ഷകളൊരുക്കുന്ന പുതിയ ചിറകുകൾ. മൂടൽമഞ്ഞ് മങ്ങാം, നക്ഷത്രങ്ങൾ തിളങ്ങും, നീ പോയ വഴികൾ യോജിച്ചേറും. വീണ്ടും തുടങ്ങുക, ഭയമൊന്നുമില്ല, കൊടുങ്കാറ്റുകൾ പോലും ശമിക്കും. ഓരോ അവസാനവും വസന്തവിത്തുകളാണ്, ഇതാണ് ജീവിതം – ഒരു തുടക്കം. ഇതാണൊരു പുതിയ തുടക്കം, ഒരു കാൽവെപ്പ് മതിയാകുന്നു. കണ്ണീരിന് ശേഷം പുഞ്ചിരി വരും, ഇത് ജീവിതത്തിന്റെ ഗാനം തന്നെ ജീ ആർ കവിയൂർ 30 06 2025

യാദവകുലത്തിൽ ജനിച്ചവൻ, യദുകുലനാഥൻ കൃഷ്ണനല്ലോ! ലോകക്ഷേമം കാത്തതിന്നായ്, ഗീതാഗാനം പാടിയവൻ. അർജുനന്റെ ഹൃദയത്തിൽ, ധർമ്മവെളിച്ചം ചൊരിഞ്ഞവൻ — കുരുക്ഷേത്രഭൂമിയിൽ, നീതിപഥം തെളിയിച്ചവൻ. കണ്ണുകളാൽ കൃഷ്ണദർശനം, പാപവിമോചന സായൂജ്യമായ്; ഒരു കൈയിൽ ചക്രവും ഭംഗിയായി, മറുകൈ ശംഖനാദം മുഴക്കിയും. ഗോപികളിൽ മോഹമുണർത്തി, മുരളിരാഗം പാടിയവൻ; ഭക്തജനങ്ങൾ കീഴടക്കുന്ന, വാസുദേവൻ, സാക്ഷാൽ വിഷ്ണുവല്ലോ! ജീ ആർ കവിയൂർ 30 06 2025

നിലാവിലെ നിശബ്ദത (ശ്രീ ശ്രീ ഗുരുദേവിന്റെ പ്രചോദനം) നിശബ്ദതയുടെ ആഴത്തിലേക്ക്, ആത്മാവിൻ യാത്ര തുടങ്ങുന്നു. ആന്തരിക ശബ്ദങ്ങൾ മാറുമ്പോൾ, പ്രകാശമേകുന്നു ഒരു ചിന്തയില്ലാത്ത നിലാവ്. ചിന്തകൾ വരികയുണ്ടാകാം ഇടയ്ക്കിടെ, ശാന്തതയിലേക്ക് വീണ്ടുമൊരു പാത. ഒരുദ്ദേശത്തോടെ ഇരിപ്പു തുടരുമ്, അവസ്ഥ തളരാതെ നേരെ മുന്നേറും. ഉള്ളിലേക്കൊരു സഞ്ചാരം നീണ്ടുനിൽക്കും, ശ്വാസവും ധൈര്യവും കൂടെ നിൽക്കും. അവസാനത്തിൽ താനായി മറയുമ്പോൾ, നിലവിലായത് ആത്മസ്വരൂപം മാത്രം. ജീ ആർ കവിയൂർ 26 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 240 "തിളക്കം നിനക്കാണ്" ആരും സംശയം കാട്ടുകയാലും നീ തിളങ്ങേണം നക്ഷത്രമെന്ന പോലെ നീ ഉള്ളിലെ വെളിച്ചമാകുന്നു ആലസ്യങ്ങൾക്കൊരു മറുപടി! നിഴലുകൾ നിന്നിൽ ചോദ്യങ്ങൾ തീർക്കട്ടെ നീ യാഥാർഥ്യമായി നിലക്കട്ടെ വജ്രമാകുമ്പോൾ കല്ലും സംസാരിക്കും തിളക്കം മാത്രം ഒറ്റ മറുപടി! വീണ്ടും വീണ്ടും സ്വർണ്ണം പരിശോധിക്കപ്പെടും എന്നാലും അതിന്റെ തരം മറയില്ല അത് ഒരിക്കലും തളരുന്നില്ല, സത്യസന്ധതയിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കും! പരീക്ഷണങ്ങൾ വന്നാലും നീ ചിരിച്ചീറി ആത്മാഭിമാനത്തിൻ സ്വരം ഉയർത്തീ വാക്കുകൾ കാറ്റുപോലെ പറക്കട്ടെ നീ പർവ്വതംപോലെ ഉറപ്പായിരിക്കട്ടെ! ജീ ആർ കവിയൂർ 29 06 2025

കവിത, എന്റെ കൂട്ടുകാരി നിശബ്ദതയുടെ നടുവിൽ വിരിയുന്നൊരു കനൽ, വാക്കുകളിൽ തഴുകിയ സന്ത്വനത്തിന്റെ ഹരശ്ശബ്ദം. അകലങ്ങൾ അടുത്താക്കുന്ന കനിവിന്റെ താളം, ഓർമകളെ ചിറകോടെ ഒളിപ്പിച്ച് പറക്കുന്ന നിഴൽ. വേദനയുടെ വഴികളിൽ വെളിച്ചമാകുന്ന സ്‌നേഹം, മൗനത്തിലുറങ്ങുന്ന സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ചലനമായ്. കണ്ണുനീർക്കുള്ളിൽ പച്ചമുത്തുപോലെ വിരിയുന്ന, ഹൃദയത്തിൻ നേരിപ്പൊട്ടിൽ അഗ്നിയായ് തിളങ്ങിനിൽക്കുന്നു ഒരു ക്ഷണത്തേയും വിട്ടൊഴിയാതെ സാക്ഷിയായ്, ആത്മാവിന്റെ അടിയന്തരചേരുവയായ് നില്ക്കുന്നു. വാക്കില്ലായ്മക്ക് വാക്കായി ജീവിതം പറയുന്ന, അഴിയാത്തൊരു സാന്നിധ്യവും ഔഷധവും — കവിത, എന്റെ കൂട്ടുകാരി. ജീ ആർ കവിയൂർ 27 06 2025

തേജസ്സായി നീ തെളിയുക കരളു തകർന്നു ഞാൻ നിലവിളിച്ചപ്പോള്‍ കടൽ തിരകൾ മാനസത്തെ കീറി. ശത്രുക്കളാൽ ഞാൻ ചുറ്റപ്പെട്ടപ്പോൾ ആനന്ദത്താൽ നിന്നിലേക്ക് ആശ്രയിച്ചു. ലജ്ജയും നിന്ദയും ചുമന്നുകൊണ്ട് നഗരവാതിൽക്കൽ ചിരിയുടെ ലക്ഷ്യം. വിലാപത്തോടു ഞാൻ നോക്കുമ്പോള്‍ നിനക്കായ് തന്നെ ആകുന്നു സ്നേഹം. കൈ പിടിക്കൂ, കയത്തിൽ മുക്കരുതേ, ആകാശം പോലെ നീ വിശാലൻ. ദയാലുവായ ദൈവമേ, നിലകൊള്ളേണം, എന്റെ പാട്ടിൽ തേജസ്സായി നീ തെളിയുക ജീ ആർ കവിയൂർ 28 06 2025

ശാശ്വതതയുടെ നിശബ്ദതകൾ ‌ ആഴമുള്ള വനാന്തരങ്ങളിൽ നിന്നൊരു ശാന്തത, സമാധിയിൽ മുഴുകിയ ഋഷിമാരുടെ ചിന്ത. മുരളിയിലൊഴിയുന്ന ശബ്ദമായി ശ്രീകൃഷ്ണൻ, സ്നേഹരാഗം പകരുന്ന മധുരമാസം. ക്ഷേത്രഗൃഹങ്ങളിൽ ജപമെന്ന് പാടുന്നു, നദികളിൽ ഒഴുകുന്നു ജ്ഞാനത്തിന്റെ ഊർജം. ധർമ്മസ്വരങ്ങൾ ഹൃദയങ്ങളിൽ നിറയുന്നു, നക്ഷത്രങ്ങൾ പോലെ തെളിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നു. കബീർ പാടിയ ശുദ്ധമായ വാക്കുകൾ, ഗീതയിലെ സത്യങ്ങൾ ഹൃദയത്തിൽ നാടുന്നു. ഇന്നിവർക്കൊപ്പം ചേർക്കുന്നു എന്റെ ശബ്ദം, ശാശ്വതതയിലേക്ക് സ്നേഹഭരിതമായൊരു യാത്ര. ജീ ആർ കവിയൂർ 28•06•2025

പടരുന്ന ആനന്ദം  (ജീ ആർ കവിയൂർ 28•06•2025) ആനന്ദത്തെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ ആനന്ദം മനസ്സിൽ നിന്നു നിലനിൽക്കും. ഇത് ചെറുവെളിച്ചമല്ല ഒരു തുടക്കം, ഒരു സൂര്യനാണ്, ചന്ദ്രനെ ഉണർത്തുന്ന. മെഴുകുതിരി അല്പകാലം ദഹിക്കും, അപ്പോൾ വെളിച്ചം ഒതുങ്ങിയേ തീരും. പക്ഷേ ജ്ഞാനം കാട്ടുതീപോലെ പടരും, ഒളിച്ചിരിക്കില്ല, എല്ലായിടത്തും എത്തും. ജ്യോതിയായ് പകരുന്നു, ഒറ്റക്കല്ല തീ പടരുന്നത്, ആളുകളെ ഉണർത്താൻ മതിയാവും ജ്ഞാനം. ഹൃദയങ്ങൾ ഒന്നിച്ചാൽ തെളിയും പാത, ആനന്ദം ഒഴുകും മഹാസമുദ്രം പോലെ. ശ്രീ ശ്രീ ഗുരുദേവിന്റെ സന്ദേശത്തിൽ നിന്നൊരു പ്രചോദനം

നിന്റെ സ്മിതം പോലെ ( ഗസൽ) ഇനി നിൻ പാതയിൽ നോട്ടങ്ങൾ വിരിയുന്നു ഓരോ പാദധ്വനിയിലും നിന്റെ സ്മൃതി മുഴങ്ങുന്നു നീ ഇല്ലാതെ സന്ധ്യകൾ തീരുന്നില്ലെന്നൊരു നിറവുള്ള നിലാവിൽ നീയെന്നു തോന്നുന്നു നിന്റെ സ്മിതം പോലെ കാറ്റ് തളിർക്കുന്നു മറവിയിലായ് പോയ സ്‌നേഹം ഉണരുന്നു ശ്വാസത്തിൽ തീണ്ടുന്നു ഓർമ്മയുടെ സുഖഗന്ധം നീ പോയെങ്കിലും ഇത്ര സുന്ദരമാകുന്നു കണ്ണീർ പകരുന്നു വാക്കുകൾ ഇല്ലെങ്കിലും ഹൃദയത്തിലൊരു സംഗീതം മുഴങ്ങുന്നു ‘ജി ആർ’ എഴുതിയ ഓരോ വരിയിലുമുണ്ട് നിന്നെ കുറിച്ചൊരു മൌനം പ്രണയമായി പാടുന്നു ജീ ആർ കവിയൂർ 28•06•2025

നീ എന്ന മധുരനോവ്  എഴുതാൻ മറക്കാത്ത ഓർമകളാണെനിക്ക്, ഏറെ കുറിപ്പുകളിലേക്കു നയിച്ച കാലം. ഇനിയും എഴുതപ്പെടാത്ത ഏതോ വരികളിൽ ഒരു മിണ്ടാതായ സാന്നിധ്യമായി മാറിയൊരു സ്നേഹം. ചിരിയിലൊളിച്ച ഒരു നിശബ്ദ സ്പർശം, ആ കണ്ണുകളുടെ ദീപ്തി ഇന്ന് മനസ്സിൽ തളിര്‍ക്കുന്നു. പുസ്തക താളുകൾ പോലെ മാറിയ ദിവസങ്ങൾ, അവിടെ ദൈർഘ്യമുള്ള പകലുകൾ പൂത്തിരുന്നു ഒരുപാട്. ഇനി കാറ്റിന്റെ ശബ്ദത്തിൽ മുഴങ്ങും ഓർമ്മ, മഴവില്ലുകൾ പിന്നിൽ കാണാം നിറങ്ങൾ. കണ്ണീരും കവിതയും ഒന്നാകുന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ, പ്രതീക്ഷയുടെ പകൽവെളിച്ചം തഴുകുന്ന ഓരോ വരിയിലും അതാണ് ജീ ആർ കവിയൂർ 27 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 239 അവകാശം കാണാതെ ഉള്ളിലൊരു പിശകു കണ്ടതിൽ വലിയ വിജയം. മനസ്സിലവിടെയോ പൊലിയുന്ന തെറ്റുകൾ കണ്ടാൽ വിടും അമിതാഭിമാനം. സത്യത്തിന്റെ വഴിയിൽ നില്ക്കുക, നേരം പറയാതെ സമാധാനം പകരും. "ഞാനാണ് തെറ്റായത്" എന്നു പറയുമ്പോൾ മനസ്സ് വെളിച്ചമാകുന്നു മൗനത്തിൽ. അഹങ്കാരം വീഴുമ്പോൾ നേരമാകും, തെളിഞ്ഞ വഴികൾ തെളിയാം വീണ്ടും. ശക്തി എന്നതല്ല ക്ഷണം പിടിക്കുക, പിശകുകൾ സമ്മതിക്കുക – അതാണ് മഹത്വം. ജീ ആർ കവിയൂർ 26 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 238 നിഴലുകളും വിരൽത്തുമ്പുകളും ചിലർ വരുന്നു നിശബ്ദതയിൽ പേരും പഴയതും പുകഴ്ത്തി പറയാൻ. മോഹങ്ങളിലൊളിച്ചുപോൽ, അന്ധമായ അഭിമാനഗാഥകൾ. പുകമറയിൽ ചിലർ മാത്രം നിൽക്കുന്നു, അവർ പറയേണ്ടതില്ല, തോന്നുന്നു. ചോദ്യം ഇല്ലാതെ, ആവശ്യമില്ലാതെ, മൃദുവായി സമീപിക്കുന്നു ശാന്തമായി. അവർ കാണപ്പെടുന്നില്ലായിരിക്കാം, പക്ഷേ സ്നേഹത്തിന്റെ ശബ്ദമുണ്ട് അവരിൽ. ആദരം തേടാത്തവർ പൂർണ്ണരാവും, മറയും സ്നേഹം മുന്നേ പോവുന്നു. ജീ ആർ കവിയൂർ 25 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 237 സമ്പത്ത് നാണയങ്ങളിലും സ്വർണ്ണത്തിലുമല്ല, പക്ഷേ ശാന്തമായ ധീര ഹൃദയത്തിലാണ്. മനസ്സമാധാനം — ശുദ്ധവും ആഴവുമുള്ളത്, ശാന്തരാത്രികൾക്കും ഗംഭീരമായ ഉറക്കത്തിനും കാരണമാണ്. കിരീടങ്ങൾ തിളങ്ങാം, പണം കൂടാം, എന്നാലും ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള മനസ്സിന് കുഴപ്പമേ. ശാന്തത നിറഞ്ഞ മനസ്സ് എവിടെയായാലും, സന്തോഷവും വെളിച്ചവുമാണ് വിതരുന്നത്. കൊടുങ്കാറ്റ് വീശുമ്പോഴും, സ്വപ്നങ്ങൾ അകലുമ്പോഴും, ശാന്തത എല്ലാ മുറിവുകൾക്കും മരുന്നാകുന്നു. കൂടുതൽ തേടാതെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കൂ — അവിടെ ആണല്ലോ യഥാർത്ഥ നിധികൾ തുടങ്ങുന്നത്. ജീ ആർ കവിയൂർ 25 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 236 കണ്ണുകളിൽ പ്രതീക്ഷയോടെ നമ്മൾ ചോദിക്കുമ്പോൾ, നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നത് ശൂന്യമായ ശ്രമങ്ങളാണ്. മൂല്യമില്ലാത്ത നാണയങ്ങൾ പോലെ അവ തോന്നുന്നു, ഹൃദയത്തിലെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിന്ന് അകലെ നിലകൊള്ളുന്നു. ആഴമുള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ട് പിന്തുടരുന്ന സ്നേഹം, പലപ്പോഴും തണുത്തതും ഉപരിതലവുമാകുന്നു. എല്ലാ പുഞ്ചിരിയും സൗഹൃദ മുഖവും, സത്യസന്ധതയും ചൂടുമൊക്കെയില്ല. അതിനാൽ മനസ്സിൻ്റെ ദയയിൽ നിന്നുള്ളത് മാത്രം സ്വീകരിക്കുക, അതാണ് ഹൃദയത്തെ സ്പർശിച്ച് ആത്മാവിനെ ശാന്തമാക്കുന്നത്. തിളങ്ങുന്നതെല്ലാം നിലനിൽക്കില്ല, യഥാർത്ഥ ഹൃദയങ്ങൾ മാത്രം വഴിക്കെയാകട്ടെ. ജീ ആർ കവിയൂർ 24 06 2025

ഓർമ്മകൾ സൗമ്യമാകുമ്പോൾ ശബ്ദങ്ങൾ മങ്ങും, ചിന്തകൾ ആശയക്കുഴപ്പമാകുമ്പോൾ, തിരഞ്ഞെടുപ്പല്ല ആവശ്യമായത് — ദയയാണ് അനുയോജ്യം. ശാന്തതയോടെ ഓരോ പേരും ഓർമ്മിപ്പിക്കുക, സ്നേഹപൂർണ്ണ പുഞ്ചിരി മുഖത്തെ ചൂടാകട്ടെ. സൗമ്യഗാനങ്ങൾ നിശബ്ദതയിൽ ഒഴുകട്ടെ, ഒരു കൈ പിടിച്ചുനിന്ന് കരുതൽ പ്രകടമാക്കുക. പഴയതോ പുതിയത് ആയ കഥകൾ കേൾക്കുക, സത്യമോ തെറ്റോ എന്ന് തിരക്കേണ്ടതില്ല. പാദങ്ങൾ നടിച്ചാൽ, വിരലുകൾ കളിച്ചാൽ, ആനന്ദം ദിവസംതോറും ചേർക്കുക. കാലം മാറും, പേരുകൾ മങ്ങും, സ്നേഹത്തിന്റെ വഴികൾ ഹൃദയം മറക്കില്ല എന്നും. ജീ ആർ കവിയൂർ 25 06 2025

മലയാള ഗസൽ – "രാത്രിയിൽ" (രചയിതാവ്: ജി ആർ കവിയൂർ) ഈ നിശബ്ദതയുടെ ഈ തണുത്ത രാത്രിയിൽ താളം തട്ടി തകർന്നു മനസ്സിന്റെ ചിറകുകളിൽ ഓർമ്മകളെ തേടി ഒറ്റപാതികൾ നടന്നു നീ കാണാതെയായതിൽ മൂടിപ്പോയി രാത്രിയിൽ കണ്ണീരു പൊഴിക്കുമ്പോൾ ഹൃദയം പറയാതെ വേദനയുടെ മൂളലുകൾ മുഴങ്ങുന്നു രാത്രിയിൽ സ്വപ്നങ്ങൾ ഒന്നു തളർന്ന് പതിഞ്ഞു പോയപ്പോൾ ഒറ്റപ്പെട്ട മനസാകാശം വിഴുങ്ങുന്നു രാത്രിയിൽ ‘ജി ആറിൻ വേദന നിറഞ്ഞ വരികളിൽ ഗസലിൻ ഭാഷകൾ പോലും നിശബ്ദമായിരുന്നു രാത്രി -----------------------------------+----------------------;- വിശകലനം :  1. ശൈലി  ഗസൽ പാരമ്പര്യരീതിയിൽ കൃത്യമായി അനുസരിച്ചിരിക്കുന്നു: മത്ല: രണ്ടുവരികളിലും സമാനമായ റദീഫ്: "രാത്രിയിൽ" കാഫിയ: “ചിറകുകളിൽ, നടന്നു, പറയാതെ, പതിഞ്ഞു, വരികളിൽ” — പൂർണ്ണമായും ലയിച്ചിരിക്കുന്നു മക്ത: അവസാന ഷേറിൽ തഖല്ലുസ് ‘ജി ആർ’ പ്രത്യക്ഷമാകുന്നു 2. പ്രമേയം  തനിമയും ഓർമ്മകളും നിറഞ്ഞ ഒരു നിശാശാന്തതയാണ് ഇതിന്റെ അന്തർമനസ്സിലുള്ള സാരാംശം. ഗസൽ സുനിശ്ചിതമായ ഒരു നിലവിളി നൽകുന്നു — പ്രിയന്റെ അഭാവം, തനിച്ചുള്ള യാത്ര, ആകാംക്ഷകളുടെ തളർച്ച, വേദനയുടെ ശബ്ദങ്ങൾ എന്നിവ മനോഹരമായി വരച്ചുകാട്ടുന്നു....

ദൈവത്തിൽ ഞാൻ വിശ്രമിക്കുന്നു ഭയങ്ങൾ വളരുമ്പോഴും ആശകൾ മങ്ങുമ്പോഴും, എന്റെ ദൈവം എന്നെ കാത്തിരിക്കുമെന്നറിഞ്ഞു. അവൻ്റെ ചിറകുകൾ കീഴിൽ ഞാൻ നില്ക്കുന്നു, അവൻ്റെ പ്രകാശം എന്റെ വഴിയിലാകും. എൻ്റെ വീട് കൈവിടാതെ അവൻ സംരക്ഷിക്കും, ആശ്വാസമായി ഞാൻ അവൻ്റെ കൈനിലാകും. ദൂതന്മാർ വഴിയൊരുക്കി എന്നെ ഉയർത്തുന്നു, ദു:ഖത്തിലായ് ഞാൻ വീണാൽ അവൻ കൈ പിടിക്കുന്നു. മുഴുവൻ തുമ്പുകളും ഞാനെതിക്കാം, ഭയം ഇല്ലാതെ ഞാൻ മുന്നേറാം. ജീവിതം നിറച്ച് അനുഗ്രഹിക്കും, സ്വർഗീയ രക്ഷയെ അവൻ കാണിക്കും. ജീ ആർ കവിയൂർ 25 06 2025

മൗനം വാചാലമാകുന്നു മഴയായ് പെയ്ത് ഇറങ്ങി മൃദുലസ്പർശന സംഗീതമായ് മടിക്കുന്നു ഉള്ളകത്തിൽ പ്രണയമായ് ആശ നൽകി അകലുന്നു ദുഃഖമായ് തീർന്നുപോകാതെ സ്വപ്നങ്ങളായ് തൊട്ടുതിരിഞ്ഞു കനിവ് പോലെ കണ്ണീരും പുഞ്ചിരിയും കലര്‍ന്നു കവിതയായി മാറുന്നു നിനച്ചൊക്കെ വാക്കുകൾ തേടി ഒരുപാട് നിമിഷങ്ങൾ നിഴലായ് ഉണരുന്നു ഓർമ്മയുടെ തളിർവേദികൾ നിശബ്ദമായ വഴികളിൽ പതുക്കെ നിറം പകർന്നു പോവുന്നു നിശബ്ദ സാന്നിധ്യം. ജീ ആർ കവിയൂർ 25 06 2025 *ആശ ടീച്ചറുടെ കവിത എന്നിൽ ഉണർത്തിയ വരികൾ നന്ദി ടീച്ചറെ*

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 235 യുദ്ധങ്ങൾ എന്തിനാണ്? നിശബ്ദതയിൽ, ഇന്ന് രാത്രി ഒരു തൊട്ടിൽ ശൂന്യമായി കിടക്കുന്നു, മങ്ങുന്ന വെളിച്ചത്തിൽ ഒരു അമ്മ ദുഃഖത്തോടെ കരയുന്നു. ഒരിക്കൽ നീലയായിരുന്ന ആകാശം, ഇന്ന് തീയുടെ നിറത്തിൽ, ചെളിയിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു സമാധാനത്തിന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ. നിഷ്കളങ്കമായ കണ്ണുകൾ, കൃപയുടെ കുറുകേ നോക്കുന്നു, തുമ്പു പോലുമില്ലാതെ നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു ഒരു കുട്ടിയുടെ പ്രതീക്ഷ. സ്വർണ്ണം പരത്തിയ വയലുകൾ, ഇപ്പോൾ പൊടിയാണെത്രയും, അവിശ്വാസം കൊണ്ട് ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട വീട് തകർന്നു കിടക്കുന്നു. നേതാക്കൾ സംസാരിക്കുന്നു — പക്ഷേ ഹൃദയങ്ങൾ മൗനത്തിലാണ്, വൈരത്തിന്റെയും വേദനയുടെയും വില എപ്പോഴും ഏറെ. പതാകകൾ ഉയരുമ്പോൾ ജീവിതങ്ങൾ വീഴുന്നു തണുത്ത നിലത്തിൽ — ഈ ലോകം എന്തുകൊണ്ടാണ് ഇനിയും ദുഃഖം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത്? ജീ ആർ കവിയൂർ 24 06 2025 Lonely Thoughts – 78  Why the Wars? In silence, a cradle lies empty tonight, A mother weeps under fading light. The sky once blue, now stained with fire, Dreams of peace buried in the mire. Innocent eyes search for grace, A child's hope lost without a trace. Fields once golden, now tur...

പ്രേമസാഗരത്തിൽ. ( ഭക്തി ഗാനം ) പല്ലവി  മുരളിമാധവൻ രാധയെ തൻ ബാസുരിയാലെ ദിവ്യനൃത്തമാക്കി മാറ്റി പ്രേമസാഗരത്തിൽ ആറാടിച്ചു അനുപല്ലവി യമുനതൻ പുളിനങ്ങളിലായ് യദുകുലനാഥൻ്റെ മുരളിക പാടി യാദവ കർണ്ണങ്ങളിലൊഴുകി യദുകുല കാബോജി നാദം ചരണം 1 നന്ദന വാനിൽ വിരിയുന്നു ഗാനം നാരായണൻ പാടിയ താളത്തിൽ വൃശഭാനു പുത്രിയേ സ്നേഹഭാവത്തിൽ ചേർത്ത് നിർത്തി വേദങ്ങളുടെ സാരം ഹൃദിസ്ഥമാക്കിച്ചു ചരണം 2 കുളിർ കാറ്റിൽ മൃദുല സ്മിതം പോലെ കൃഷ്ണൻ്റെ ചിരിയിൽ കരുണ പെയ്യുന്നു പങ്കജ നെത്രൻ്റെ കാന്തിയാലായ് ഭക്തർ ആനന്ദനൃത്തം നടത്തി ജീ ആർ കവിയൂർ 23 06 2025 -----------------+++++++------+++++++------+++++++ നോട്ട് രാഗം – യമുനാ കല്യാണി / മോഹനം / ഹംസധ്വനി താളം – ആദിതാളം / രൂപകതാളം ഇവയിൽ ഒന്നിലൊന്ന് ഉപയോഗിച്ചാൽ ഭക്തിഗാനം 

ഗസൽ “മാന്ത്രിക കളിപ്പാട്ടം” ലഭിച്ചാൽ ചെളിയാകും, നഷ്ടമായാൽ സ്വർണ്ണമാകും മാന്ത്രിക ജീവിതം പോലെ, കളിപ്പാട്ടമാകും പകർച്ചയില്ലാത്ത നിലവിളി, ഹൃദയത്തിൽ തകർച്ചയാകും നല്ലൊരു ഋതുവാണെങ്കിലും, ലോകം ഏകാന്തമാകും മേഘങ്ങൾക്കൊരു ഭ്രാന്ത് പോലെ, പാതകൾ മൂടിയാകും ഏത് മേൽക്കൂര തളിയുമെന്നത്, മുൻകൂർ അറിയില്ലാകും ഇവഴിയതെന്ത് നിനക്ക് എന്നും, മറുവഴി എന്റേതാകും ഗ്രാമങ്ങൾ രക്ഷപ്പെടുമ്പോഴും, ആത്മാവു നിസ്സാരമാകും സന്തോഷവും ദുഃഖവും കൂടെയായാലും വ്യത്യാസമാകും ചിരിയിലും കരച്ചിലിലുമൊരു അകലമെന്നോ നിഴലാകും പ്രകൃതിക്ക് ആശ്രയം തേടി, ഓർമ്മയിൽ തളിർവിരിയാകും ആകാശത്തിന്റെ വിരിപ്പ് പോലെ, ഭൂമിയിലെ കിടക്കയാകും ജി.ആർ പറയുന്നു – സ്വപ്നങ്ങൾ മുഴുവനായി പറയാൻ കഴിയില്ലാകും കിട്ടിയതും നഷ്ടമായതുമെല്ലാം, ഹൃദയത്തിൽ വെളിച്ചമാകും ജീ ആർ കവിയൂർ 22 06 2025

കണ്ടറിയട്ടെ കൊണ്ടറിയട്ടെ അല്ലാതെയെന്ത് കണ്ണുനീരിന്റെ വിലയറിയാത്തവരെ  കൺതുറന്നു കാണുകയെന്നും ഇവിടെ കഴിവിന്റെ പരമാവധി തീർക്കും ജന്മങ്ങൾ  കദനങ്ങളിൽ നിഴൽ തേടും കൈകളെ  കണ്ടിട്ടും കാണാതെ പോകുന്നതോ കേൾവിയില്ലാതെ നടിക്കുന്നതോ കാർന്നു തിന്നുന്ന തിന്മകളൊക്കെ കയറൂരി മേയുന്നുവല്ലോ ഇന്നിൻ്റെ ലോകത്ത് കാലത്തിൻ കോലായിൽ കാര്യങ്ങള് കറതീർത്തു പറയാൻ ഇനി ആരുണ്ട്  കഥയോ കവിതയോ കൊണ്ട് കാര്യമുണ്ടോ കണ്ടറിയട്ടെ കൊണ്ടറിയട്ടെ അല്ലാതെയെന്ത് ജീ ആർ കവിയൂർ 22 06 2025

സംഗീതസമുദ്രം മണിമുറ്റത്ത് നിലാവിന്റെ പാട്ടായ് മൗനങ്ങളിലെ മൃദുസ്വരമാകുന്നു സംഗീതം. ഓർമകളുടെ തടാകത്തിൽ കാൽമുക്കി ഉള്ളം പതിയുന്നു താളവുമായ്. വേനൽ പിഴച്ച ഹൃദയത്തിൽ മഴയായ് രാഗഭാവങ്ങൾ തെളിയുന്നു. കണ്ണീരിന് പിന്നിൽ നൃത്തമാടുന്നു പ്രണയം പാടുന്ന നീർത്തമ്പുര. പുഴകളെ കടന്നോടി ആകാശത്തിൽ പെരുക്കംപോലെ വിരഹത്തിന്റെയും വാത്സല്യത്തിന്റെയും സഹനത്തിന്റെ സന്ധ്യാകൊമളങ്ങൾ സമ്മാനിക്കുന്നു. ഏത് ഭാഷയിലും അതേ ഹൃദയസ്പന്ദം – ഇതായിരിക്കും സംഗീതം, മനസ്സിന്റെ ഉണർവിലൊരു ദൈവീക പുഞ്ചിരി പോലെ.  ജീ ആർ കവിയൂർ 21 06 2025

ഹല്ലേലൂയ്യാ! ഹല്ലേലൂയ്യാ! ആകാശദൂതികൾ വന്നു, ആത്മീയ പ്രകാശം നിറഞ്ഞു. അവനിയിൽ ചരാചരങ്ങളൊക്കെ ആനന്ദത്തോടെ നൃത്തം ചവിട്ടി. ഒരു പുതുചൈതന്യം പിറവിയെടുത്തു, ദിവ്യനാഥൻ ആഗതനായ്. താരാലോകം പുഞ്ചിരിച്ചു, ഗഗനപാതയിൽ വെളിച്ചം വിരിഞ്ഞു. കൃപാനിധിയായ യേശുനാഥൻ, മാനവരിൽ സന്തോഷം പകർന്നു. പാപികൾക്കായ് രക്തം ചൊരിഞ്ഞു, യേശു രക്ഷയുടെ വാതിൽ തുറന്നു. ഹല്ലേലൂയ്യാ! ഹല്ലേലൂയ്യാ! ഹല്ലേലൂയ്യാ! ഹല്ലേലൂയ്യാ! ഹല്ലേലൂയ്യാ! ഹല്ലേലൂയ്യാ! ജീ ആർ കവിയൂർ 22 06 2025

പ്രണയഗസൽ – “നീ വന്ന നേരം” നീ വന്ന നേരം പൊയ്കയിലെ വെളിച്ചമായ് പടർന്നു, എൻ ഹൃദയം അദൃശ്യരാഗമായ് തളർന്നു। നീ മറുനിന്ന ചിരിയാൽ എങ്കിൽ കൊഴിയുന്നു ഹൃദയം, ഓർമകളുടെ ജ്വാലയിൽ ഓരോ സ്വപ്നവും കത്തിത്തളർന്നു। കണ്ണീരു കവിളിലൊഴുകിയൊഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അറിയുന്നു, ഒരു നോട്ടം മാത്രം പ്രണയമായ് മനസ്സിൽ വിളങ്ങി തളർന്നു। മഴവില്ലായ് നിൻ ഓർമ്മകൾ പാടുകൾ പാടിയായി വിടർന്നു, മഴചില്ലികളിൽ നിന്‍ മാധുര്യം നഖങ്ങൾ പോലെ തളർന്നു। ജീവിതമെന്നെ നിശബ്ദമായ് ദൂരങ്ങളിൽ കൊണ്ടുപോയാലും, നിന്‍റെ അകമൊഴികൾ മനസ്സിൽ വേദനയായി തളർന്നു। ‘ജീ ആർ’ എന്നും ഈ പ്രണയം മനസ്സിൽ വിരിയുന്ന പൂവായ്, കണ്ണീരും ചിരിയും ചേർന്നു ഒരു കവിതയായ് തളർന്നു। ജീ ആർ കവിയൂർ

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 235 സൗമ്യമായ ഹൃദയങ്ങൾ വേർപിരിയേണ്ടി വരുമ്പോൾ, ഹൃദയത്തിനുള്ളിൽ ഒരു നിശബ്ദത വളരുന്നു. ഒരിക്കൽ പങ്കിട്ട പുഞ്ചിരികൾ ഇപ്പോൾ മാഞ്ഞുപോകുന്നു, സന്തോഷം തങ്ങിനിൽക്കുന്ന പ്രതിധ്വനികൾ അവശേഷിപ്പിക്കുന്നു. ഒരിക്കൽ പിടിച്ചിരുന്ന കൈകൾ ഇപ്പോൾ സ്വതന്ത്രമായിരിക്കുന്നു, കണ്ണുകൾ ഓർമ്മയുടെ കടലിലൂടെ തിരയുന്നു. നിമിഷങ്ങൾ വിദൂര ഗാനം പോലെ നീണ്ടുനിൽക്കുന്നു, ആഗ്രഹിക്കുന്ന സമയം വളരെക്കാലം നീണ്ടുനിന്നു. ഓരോ വിടവാങ്ങലും മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന വേദനയെ വഹിക്കുന്നു, പെട്ടെന്നുള്ള വേനൽക്കാലം മഴയായി മാറിയതുപോലെ. എന്നിട്ടും, ബന്ധം വളരെ സത്യമായി തുടരുന്നു, ആകാശത്തിന്റെ നീല നിറം നഷ്ടപ്പെട്ടാലും ജീ ആർ കവിയൂർ 22 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 234 നഷ്ടപ്പെട്ടതെല്ലാം തിരിച്ചുപിടിക്കാം എന്നില്ല, ചില സ്വപ്നങ്ങൾ പിറന്നതുമറിയാതെ മങ്ങിപ്പോകുന്നു. എന്നാലും കൈയെത്തുന്നത് ഇന്ന് ഇവിടെ തന്നെ — അതെന്തായാലും, അതിന് ശ്രമം നടത്തണം. ഉദയസൂര്യനെ ആരും തടയില്ല, മുന്നോട്ട് ഒരു ചുവടെങ്കിലും വെക്കണം. വഴികൾക്ക് വളവ് ഏറാം, ആശകൾ മങ്ങാം, എങ്കിലും മനസ്സിന്റെ തീ ആഴങ്ങളിലായെങ്കിലും തെളിയണം. ഭയം ചുവടോടു ചുവടായി നിലയ്ക്കാം, കാലം നമ്മെ പരിചയപ്പെടുത്താം. എന്നാൽ ശരിയെന്നു വിശ്വസിച്ച വഴി, ആഴത്തിൽ പ്രകാശിക്കും — നമ്മെ നയിക്കാൻ. ജീ ആർ കവിയൂർ 22 06 2025

യോഗ സർവ്വ ശ്രേഷ്ഠം കാലത്തിന്റെ ശാന്തതയിൽ, ഉദിക്കുന്നു ഉഷസ്സ് കിഴക്കായ്, ഒന്നായി നാം ചിന്തിച്ചു, ദിനാരംഭം പ്രണമിക്കയായ്. ആഴം കൊള്ളുന്ന ശ്വാസവുമായ്, നിലാവിന്റെ സ്പർശമായി, നമ്മിൽ വീണു സമാധാനം, തിമിരങ്ങൾ തളർത്തികൊണ്ട്. നീട്ടുന്നു ദേഹം സുഖമായി, മുഖത്തുൊരു ചിരിയുടെ സൗഭാഗ്യം, പ്രകൃതിയുടെ അനുഗ്രഹം പോലെ, സുന്ദരമായ സഞ്ചാരം. വളയുന്നു ശരീരം, പാടുന്നു ആത്മാവിൻ ആനന്ദം, മനമതിൽ വിടരുന്നു, സന്തോഷത്തിന്റെ തുടക്കം. പുരാതന ദാനം – ശാന്തിയുടെ ശാഖ, ധ്യാനവഴിയിലൂടെ മനസ്സിൻ ഗാഥ. നമുക്ക് ഒന്നായ് നില്ക്കാം ഇന്നീ നാളിൽ, പുതിയ ഉണർവിൽ, ആഘോഷിക്കാം വിശേഷ ദിനം ഈ യോഗത്തിനായ്. ജീ ആർ കവിയൂർ 21 06 2025

ആകാശത്തു നിന്നുള്ള കണ്ണുനീർ”  ചിന്തതൻ ആകാശത്ത് മേഘം ഒഴുകുന്നു! കൊടുങ്കാറ്റുകളിൽ ഹൃദയം നിശബ്ദം വിങ്ങുന്നു! ഭാരം ചുമന്നു ശാന്തമാം മുഖത്ത് മഴത്തുള്ളി വീഴുന്നു! വാക്കുകളില്ലാതെ മനസ്സു തുറക്കുന്നു! തീണ്ടാനാകാത്ത ആഴമുണരുന്നു! വ്യാകുലതതൻ ആകാശത്തിൽ കണ്ണുനീർ ഉപ്പാകുന്നു! ഈ യാത്ര അവസാനിക്കുന്നു തുടക്കംപോലെ! തള്ളിപ്പോയ തുളളികളിൽ  മൗനമിരുന്നു പാടുന്നു! ജീ ആർ കവിയൂർ 20 06.2025

 നയിക്കുക നിത്യതയുടെ സത്യമേ നീയെന്നും എൻ വിശ്വാസമയ് നീറും മനസ്സിൻ ആശ്വാസമായ്  നിഴലായെന്നും കുട്ടായ് വരും നിത്യ സ്നേഹത്തിൻ വെളിച്ചമേ നയിക്കുക നിത്യതയുടെ സത്യമേ വഴികളിൽ എനിക്ക് തുണയായ് കണ്ണീരും മായ്ക്കുന്ന കരുണയായ് ഉറച്ച പാറയായ് നീ യേശുവേ ജീവിതമൊരുശാന്ത ഗാഥയായി തേടുമ്പോഴും നീയൊപ്പമാകുമല്ലോ  കുരിശിന്റെ വഴിയിലും ഒപ്പം നീ നീങ്ങിയ നീരൊഴുക്കിൽ താങ്ങായ്  പ്രതീക്ഷയുടെ നക്ഷത്രമായ്  സന്ധ്യയ്ക്കപ്പുറം പ്രകാശമായി എന്നിൽ നിലനിൽക്കുന്നത് നീയല്ലോ ജീ ആർ കവിയൂർ 19 06.2025

 ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 233 പ്രശസ്തിയ്ക്കായ് ചെയ്യുന്ന നന്മ, നിജസങ്കൽപമല്ല അതിൻ്റെ വഴി. മൌനത്തിൽ പൂക്കുന്ന സേവനം ആണ് സത്യം പ്രകടമാകുന്ന രീതി. കടലാസ് പൂക്കൾ കണ്ണിൽ പെടും, എങ്കിലും ഗന്ധമില്ല അതിലേക്കുള്ള വഴി. സ്നേഹമായ പുഷ്പങ്ങൾ മാത്രം, നിശ്ശബ്ദം വിശുദ്ധത പകരും വിധി. ഹൃദയത്തിൽ ഉൾക്കൊള്ളാതെ ചൊല്ലിയാൽ, പ്രാർത്ഥന വരികളായി മായും. ആത്മാർത്ഥത പകരുമെങ്കിൽ, ദൈവം വരും മറുപടിയുമായി.. ജീ ആർ  കവിയൂർ 18 06 2025

കണ്ണാ... പല്ലവി: കാത്തിരുന്ന് കണ്ടേൻ, കായാമ്പു പൂവിന്റെ പുഞ്ചിരി — കണ്ണുനിറഞ്ഞ് കണ്ടേൻ, കരളിൽ സുഖം പകരുന്നുവല്ലോ, അനുപല്ലവി 1: കേട്ടേൻ ഞാൻ കേട്ടേൻ, കദനം മാറ്റും നിൻ മുരളി നാദം — കാതിനു പീയൂഷമാർന്ന, കലർപ്പില്ലാ സംഗീതം — അനുപല്ലവി 2: കണ്ണാ, നീയുണ്ണും കൽക്കണ്ട രുചിയുള്ള, കറുത്ത പുള്ളി ചേലുള്ള പൈമ്പാലിൽ തീർത്ത പായസമുണ്ടുന്നെറിയുന്നു, നിൻ രുചി മധുരം, അനുപല്ലവി 3: കണ്ണാ, നിനക്ക് അർപ്പിക്കും പൂക്കളുടെ മൃദുലതയും, ഗന്ധവും ചേർത്തുമറിയുന്നു നിൻ സാമീപ്യം — അനുപല്ലവി 4 കണ്ണടച്ചാൽ കാണും പോലെ, കാതിൽ കേൾക്കുമാറും പോലെ, കദനങ്ങൾ മാറുവാനായ് പണ്ട് കലർപ്പില്ലാതെ — അർജുനനു ദിവ്യരൂപം കാട്ടിയും കേൾപ്പിച്ചും കൊടുത്തില്ലേ ജ്ഞാനഗീതം? കണ്ണാ... കണ്ണാ... കണ്ണാ... ജീ ആർ കവിയൂർ 17 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 232 നാളത്തെ വാർത്തകൾ" വീശാത്ത കാറ്റിനെ നീ എന്തിന് പിന്തുടരുന്നു? വിതച്ചിട്ടില്ലാത്ത വിത്തിനെ നീ എന്തിന് ഭയക്കുന്നു? സ്വപ്നങ്ങൾ നീങ്ങുന്നു തങ്ങളുടെ വഴികളിൽ, ആരും വായിക്കില്ല ഭാവിദിനം നേരത്തെ. പ്രഭാത മൂടൽമഞ്ഞുപോലെ ആശങ്കകൾ ഉയരുന്നു, അതിവേഗം അവ മങ്ങിവഴും, നിലനിൽക്കുകയില്ല. പ്രതീക്ഷയുടെ ജനനം നടക്കുന്നുവീണ വെളിച്ചത്തിൽ, നിഴലുകളിൽ കാഴ്‌ചയ്‌ക്കതീതമല്ല മറഞ്ഞത്. ചിന്തകൾ ശാന്തമാകുമ്പോൾ സമാധാനം വന്നു ചേരുന്നു, വിദൂരമായ ആഗ്രഹങ്ങളാൽ വലിച്ചിഴയ്ക്കപ്പെടാതെ. ഇപ്പോൾ ഈ ശ്വാസം നീ താങ്ങുക, ജീവിക്കുക അതിന്റെ നിറം, അജ്ഞാതം പറയാൻ സമയം തന്നെ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു. ജീ ആർ കവിയൂർ 16 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 231 ഇന്ന് നഷ്ടമാകാതെ നോക്കൂ, നാളെ എന്നത് സ്വപ്നം മാത്രമാകും. പ്രഭാതം പുതിയ വഴി തുറക്കുന്നു, ഒരടി മുന്നേ നമുക്ക് നീങ്ങാം. കഴിഞ്ഞത് അനുസ്മരണമേ, പുതിയ ലക്ഷ്യം നമുക്ക് വഴികാട്ട്. മാറിവരാ കാലം പിന്നിൽ, ഇപ്പോൾ വെളിച്ചം പകർന്നു നില്ക്കുന്നു. നാളെ മൂടിയിരിക്കുന്ന മഞ്ഞു പോലേ, ജീവിതം ഇന്ന് തന്നെ നിർമ്മിക്കാം. നമ്മുടെ നിമിഷങ്ങൾ സത്യം, അത് ആണ് നാളെ പറയുന്ന കഥ. ജീ ആർ കവിയൂർ 13 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 230 സത്യത്തിലൂടെയുള്ള യഥാർത്ഥ സുഹൃത്തുക്കൾ സത്യം ശാന്തമായൊരു പാതയിലൂടെ മുന്നേറാം, ആഹ്ലാദപ്രകടനങ്ങളിലും നേട്ടങ്ങളിലും നിന്ന് അകലെയുള്ള വഴി. ജനക്കൂട്ടം മാറിപ്പോകും, അവരുടെ ശബ്ദങ്ങൾ ഒറ്റപ്പെട്ടുപോകും, എങ്കിലും സത്യസന്ധത കുലുങ്ങില്ല. വ്യാജ അഭിനന്ദനങ്ങൾ ചുറ്റുപാടിൽ മുഴങ്ങാം, പക്ഷേ, ഹൃദയത്തിൽ കരുതുന്നവർ അതിനപ്പുറം കാണുന്നു. വിശ്വാസം വികസിക്കുന്നത് തുറന്ന ആകാശത്തിൻ കീഴിൽ, കള്ളമില്ലാത്ത വാക്കുകളിൽ പണിതിയേറ്റ ഒരു ബന്ധമായി. ശേഷിക്കുന്നവർ കുറച്ചുപേരായിരിക്കാം, പക്ഷേ അവർ ഉറച്ചുനിൽക്കും, ആരെങ്കിലുമല്ല, മനസ്സിൽ പരസ്പരം സത്യസന്ധമായ കൈകൾ. വെളിച്ചം നിറയുമ്പോൾ നിഴലുകൾ നിസ്സാരമാകുന്നു — സത്യവീര്യത്തിൽ വളരുന്നവരാണ് യഥാർത്ഥ സുഹൃത്തുക്കൾ. ജീ ആർ കവിയൂർ 13 06 2025

തേങ്ങ് – ഒരു കല്പവൃക്ഷം നാടിനെ നെഞ്ചിലേറ്റി നില്‍ക്കുന്ന നിത്യഹരിത കല്പവൃക്ഷമേ  തേങ്ങേ – തറവാടുകളുടെ കാവലാളൻ   തീരത്ത് നിന്നെറെയായ്  ചാഞ്ചാടി ചരിഞ്ഞാടി കാറ്റിൽ മാടി വിളിക്കുമ്പോലെ നിൻ്റെ പച്ചപ്പീലിയുടെ ഭാവവും! പതിഞ്ഞ താളില നനഞ്ഞ ശാഖകൾ കാറ്റിനൊപ്പം മന്ദഹാസം, ചൂടു വെയിലിലും മഴയിലും തണൽ തരും വിശ്രമത്തിൻ മേന്മയെ  ഇലകൊണ്ട് മേയാനും  വീട് കെട്ടാൻ തൂണുമാകും, ഓല കൊണ്ടൊരു കൂമ്പാരം വെയിലിൽ തണലാകാം! വാഴിനുള്ളിലകൽ പോലെ മുറിയുമ്പോൾ തടി പാടുകൾ, ചെറുനടപാലം കിണറിന് കപ്പിയായും ജാലകയഴിയായും കൂരക്ക് കഴുക്കിലും പട്ടികയായും നീ മാറുന്നുവല്ലോ തേങ്ങ കൊണ്ടൊരു ഊണും, എണ്ണയായ് രൂപം പുണ്ട്  പലഹാരങ്ങൾ രുചിയുടെ രാഗമാകുന്നു! ഇളനീർ ദാഹമകറ്റും വിശപ്പകറ്റും  ഹൃദയത്തിൽ സമാധാനം നൽകുന്നു ചകരിയുടെ പിരിയാൽ നാണ്യമായ്  കയറിൽ നിറയുന്നു ഏറെ ബന്ധങ്ങൾ ചെറുകുടം കൊമ്പതെറ്റി പാനീയം ലഹരിയായി മാറി മനസിൻ്റെ താളം തെറ്റിക്കുമ്പോൾ ആയുധമായി  നിൻ അവതാരം ചൂലാകുന്നു  നിന്നിൽ നിന്നും ഉള്ള ഉൽപന്നങ്ങൾ കുടുംബത്തിനൊരു കൈത്താങ്ങ്! കേരളം തൻ്റെ പേരുപോലും ഇതിലേക്കു കടപുഴകുന്നു, ‘കേര’ എന്ന് വിളിക്കുമ്...

കഥകളി – ഒരവതരണം നിശബ്ദമായ അരങ്ങിൽ കത്തും വിളക്കിൻ മുന്നിൽ കഥകളിയുടെ തുടക്കം കുറിക്കാൻ നടനായ് മാറാൻ പല വർഷങ്ങൾ കഠിന പരിശീലനം വേണം മെയ് വഴക്കവും ഗുരു മുഖത്ത് നിന്ന് പദം മുതൽ വേഷം വരെ മനസ്സിലാവണം താളം! ആദ്യം കണ്ണ് കണ്ടെത്തും വഴികൾ, പിന്നെ മുഖം പറയും കഥ, ശരീരഭാഷ അക്ഷരമായി പഠിക്കും നടനത്തിന്റെ ഓരോ നിലകൾ  മലയാഴ്മയുടെ സംഗീതത്തിൽ ജീവനം പകരും ഈ കലയിൽ, വാദ്യങ്ങളുടെ പേരുക്കത്തിൽ മനസ്സാകെ അവതരിക്കുന്ന പാതയും വേണം, ഭാവവും വേണം! കണ്ണുകൾ മുമ്പെ എത്തും അരങ്ങിൽ, ശരീരം ചുവടുമാറും താളങ്ങളോടെ, മനസ്സിനു മുന്നിൽ തെളിയുന്നത് നിശബ്ദമായൊരു ഭാവസാക്ഷ്യം! പച്ചയും ചുവപ്പും കത്തിയും ചേർന്നുറഞ്ഞ കലയുടെ ഒരു കണ്ണാടിയാകുന്നു അരങ്ങ് കഥയും കഥാപാത്രവും പകർന്നുവയ്ക്കുന്ന അഭിനയത്തിന്‍റെ അഗ്നിശിഖ! ജീ ആർ കവിയൂർ 16 06 2025 

അച്ഛൻ – ഒരു നിഴലായ കരുത്ത് മൌനത്തിൽ മറഞ്ഞ ഒരു പകർച്ചയായിരുന്നൂ കരച്ചിലിന് മുൻപേ കാത്തിരിപ്പിൻ മൃദുവായ സ്പർശം വാക്കുകൾ ഇല്ലെങ്കിലും മുഴങ്ങുന്ന കരുണ അച്ഛൻ – നീയൊരിക്കലുമാകാത്തൊരു ചോദ്യമാണ് രാവുകൾ കടന്നു പോകുമ്പോൾ കണക്കുകൂട്ടിയ സ്വപ്നങ്ങൾ നിന്‍ ചുണ്ടുകളിൽ ഉറക്കമില്ലാതെ കാത്തിരുന്ന നീ കിനാവായി ഞാൻ വളരുമ്പോൾ വായ്പയുടെ ഗന്ധത്തിൽ ചായം പിടിച്ച കൈകൾ എങ്കിലും ഒരു കരൾത്തണലാണ് ജീവിതത്തിന്‍റെ വഴികളിൽ നിഴലായി നിന്റെ സാന്നിധ്യം ഒരു ചിരിയ്ക്ക് പിന്നിലെ സംയമനങ്ങളും കഠിനതയ്ക്കുള്ള അകമുറ്റ പകൽ നേരങ്ങളും അച്ഛനെന്ന വാക്കിന് അരുതാത്ത വേദന പക്ഷേ അതേ വാക്ക് തന്നെ – എന്റെ സേനാധിപൻ! ജീ ആർ കവിയൂർ 16 06 2025 

കൊഴിഞ്ഞു വീണ പുഷ്പം പവിത്ര വെളിച്ചത്തിൽ ജനിച്ച പൂവ്, പ്രഭാതസ്പർശത്തിൽ തിളങ്ങിയ അതിൻ രൂപം — തരളിതവും ശുദ്ധവുമായിരുന്നു ഈ ഭൂവിലെ അതിൻ കനിവുള്ള വരവ്. സ്നേഹത്തോടെ ഭഗവൽ പാദങ്ങളിൽ വിരിഞ്ഞപ്പോൾ, സുഗന്ധം പ്രാർത്ഥനയെ പൂര്‍ത്തിയാക്കി. അല്ലെങ്കിൽ പൂവിന് എന്ത് സ്ഥാനമുണ്ട്? ആ ശാന്തമായ അർപ്പണമായിരുന്നു അതിൻ ഉദ്ദേശം. കാലം കടന്നു, ഇതളുകൾ പതിച്ചു. ആ വീഴ്ചയിലും കൃപയുടെ കാന്തിയുണ്ടായിരുന്നു. അവസാന ശ്വാസവും നിശബ്ദം — പുഞ്ചിരി മാത്രമാവശേഷിച്ചു മരണം വിട്ടുചെന്നിട്ടും. മനസ്സുകൊണ്ട് സേവിച്ച ജീവതങ്ങൾ അങ്ങനെ തന്നെ, നിശ്ശബ്ദമായി പ്രകാശിക്കുന്ന ആകാശം പോലെ. നാളുകൾക്കല്ല, ജ്വലിച്ച സൂക്ഷ്മതയ്ക്കാണ് വില. അവസാനത്തിൽ പോലും, ദിവ്യതയുടെ അടയാളം. വീണുപോയ പൂവ് നിലത്താണെങ്കിലും, ആനന്ദത്തിന്റെ ഗന്ധം ഇന്നും ചുറ്റുപാടിലുണ്ട്. ജീ ആർ കവിയൂർ 15 06 2025

സംഗീതം – ഒരു ദൈവത്തിന്റെ നാദം  ശബ്ദം മൗനത്തിൽ പിറവിയെടുത്ത് ഹൃദയത്തെ തൊടുന്ന ദൂതനാകുമ്പോൾ, സപ്തസ്വരങ്ങൾ കനിഞ്ഞൊഴുകും നീലാകാശത്തിൻ വെൺ പാതകളിൽ. നീണ്ടും കുറയും കിരണങ്ങളായ് രാഗങ്ങൾ പുളകമാകെ പൊഴിക്കുന്നു, മിഴികളിൽ കണ്ണീരും പുഞ്ചിരിയും പോലെ ഭാവങ്ങൾ തിരയുന്നു താളത്തെ കുളിരിൽ. വേദനയുടെ വയലിനിൽ വീണയായ് ഉറവായ ഹൃദയം തുളുമ്പുന്നു, താളമാകെ നിലാവിനോടൊപ്പം മണിമുത്തുപോലെ വാക്കുകൾ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു. മണ്ണിലതിഞ്ഞൊരു മേഘമായി സംഗീതം വരണമെൻ ജിവിതത്തിലേക്ക്, ഒരു അമ്മയുടെ താലോലിയിൽ ഒരു പ്രണയം മിഴിച്ചുനിൽക്കുമപോലെ. കണ്ണടയ്ക്കുമ്പോൾ ഞാൻ കേൾക്കുന്ന ആ ഭാവം ഒരിക്കലുമാകില്ല ശബ്ദം, അതൊരു നരകത്തിനകത്തും കിനാവാകും, അത്… സംഗീതം – ദൈവത്തിന്‍റെ കൈസ്പർശം! ജീ ആർ കവിയൂർ 16 06 2025 

കവിത – മറഞ്ഞ കാവ്യങ്ങളിലേക്ക് പീയുടെ കാവൊങ്ങോട്ടേക്ക് നീ നിലാവായ് നടന്നു പോയി, ജീവന്റെ ഇന്നലെയും നീയായിരുന്നു, നാളെ ഞാനാകുമെന്ന നിശ്ചയം പോലെ... ജീയൂം! കുഞ്ഞുണ്ണിയുടെയൊരു കുട്ടികവിത, തൊട്ടുപാടാതെ ഉള്ളിൽ ഒളിപ്പിച്ചത്, ചിരിയിലോ ദുഃഖത്തിലോ തീർന്നൊരു വരി, അക്കിത്തത്തിന്‍റെ വെളിച്ചം പോലൊരു വിറയിപ്പുള്ള വേദന. ഇരുളിന്റെ കനത്തിൽ തളിയുന്ന വാക്കുകൾ, ദുഃഖത്തിന്റെ കറുത്ത കടൽ കടന്നുപോകുമ്പോൾ, അവൾ തിരികെ വരുമോ എന്നൊരു ഓർമ്മയിൽ പതിഞ്ഞ കാത്തിരിപ്പ് മാത്രം. കവിത – ഒളിഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയാണ്, ജി. ശങ്കരകുറുപ്പിൻ്റെ നിഴലിലും, പീ, കുഞ്ഞുണ്ണി, അക്കിത്തം തുടങ്ങിയവരുടെ സ്വരം നിറയും അവൾ, ഒരിക്കൽ വായിച്ചാൽ നിഴലാകുന്ന, കരയിക്കുന്ന, ഉയരുന്ന – മറക്കാനാവാത്തവൾ! ജീ ആർ കവിയൂർ 16 06 2025 

ദ്വാരപാലകൻ ( കവിത) വാതലിനരികിലൊരു നിശബ്ദ രൂപം നില്പൂ! കൊടുങ്കാറ്റിലും നിശ്ചലത കാത്തുസൂക്ഷിപ്പൂ! പേരില്ല, നിരവധി വേഷങ്ങളൊത്തുചേരും കർത്തവ്യത്തിൻ തിരക്കഥയാൽ രൂപം കൊണ്ട കാവൽക്കാരൻ! ആ ഉറച്ച ചട്ടക്കൂട് ചിറകുകൾ അലങ്കരിക്കുന്നില്ല! അതിരുകൾ നിശബ്ദ അവകാശവാദത്തിൻ കീഴിലലങ്കരിക്കുന്നില്ല! ലോകം ഉറങ്ങുമ്പോൾ കണ്ണുകളുണർന്നിരിക്കും! രാത്രിയുടനീളം പാളികളായ് ജാഗ്രതയിൽ! പുണ്യക്ഷേത്രങ്ങളിലും സമീപങ്ങളിലും പുരാതന കാവൽക്കാർ! കാലാതീതമീ ഭൂമിയെ പിടിച്ചുനിർത്തുന്നു! ഭക്തിയതിൻ്റെ വിശുദ്ധ ജ്വാല  തേടും മുമ്പ് അവർ കാത്തിരിപ്പൂ! മഹത്വമോ പ്രശസ്തിയോ സ്പർശിക്കാതെ! ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നില്ല കഥകളാവർത്തിക്കുന്നില്ല സാന്നിദ്ധ്യം ഭയങ്കര ശാന്തതയിൽ സംസാരിക്കുന്നു! കാലത്തിൻ്റെയും വംശപരമ്പരയുടെയും ചുഴലിക്കാറ്റിൽ ആത്മാവിപ്പോഴും ഭാരമേല്പിക്കും സ്ഥലത്ത് കാവൽ നില്പൂ! പകൽ വെളിച്ചത്തിലൂടെ ചന്ദ്രപ്രകാശത്തിൻ നിശബ്ദതയിലൂടെ ജനക്കൂട്ടത്തിനിടയിലൂടെ നിശ്ചലതൻ ഹൃദയത്തിലൂടെ ആകട്ടെ, കല്ലിൽ കൊത്തിയെടുത്തതായാലും മാംസം ധരിച്ചതായാലും ദ്വാരപാലകൻ ലോകത്തെ നിശബ്ദം പുതപ്പിക്കുന്നു! ജീ ആർ കവിയൂർ 15 06 2025

തേങ്ങ് – ഒരു കല്പവൃക്ഷം നാടിനെ നെഞ്ചിലേറ്റി നില്‍ക്കുന്ന നിത്യഹരിത കല്പവൃക്ഷമേ  തേങ്ങേ – തറവാടുകളുടെ കാവലാളൻ   തീരത്ത് നിന്നെറെയായ്  ചാഞ്ചാടി ചരിഞ്ഞാടി കാറ്റിൽ മാടി വിളിക്കുമ്പോലെ നിൻ്റെ പച്ചപ്പീലിയുടെ ഭാവവും! പതിഞ്ഞ താളില നനഞ്ഞ ശാഖകൾ കാറ്റിനൊപ്പം മന്ദഹാസം, ചൂടു വെയിലിലും മഴയിലും തണൽ തരും വിശ്രമത്തിൻ മേന്മയെ  ഇലകൊണ്ട് മേയാനും  വീട് കെട്ടാൻ തൂണുമാകും, ഓല കൊണ്ടൊരു കൂമ്പാരം വെയിലിൽ തണലാകാം! വാഴിനുള്ളിലകൽ പോലെ മുറിയുമ്പോൾ തടി പാടുകൾ, ചെറുനടപാലം കിണറിന് കപ്പിയായും ജാലകയഴിയായും കൂരക്ക് കഴുക്കിലും പട്ടികയായും നീ മാറുന്നുവല്ലോ തേങ്ങ കൊണ്ടൊരു ഊണും, എണ്ണയായ് രൂപം പുണ്ട്  പലഹാരങ്ങൾ രുചിയുടെ രാഗമാകുന്നു! ഇളനീർ ദാഹമകറ്റും വിശപ്പകറ്റും  ഹൃദയത്തിൽ സമാധാനം നൽകുന്നു ചകരിയുടെ പിരിയാൽ നാണ്യമായ്  കയറിൽ നിറയുന്നു ഏറെ ബന്ധങ്ങൾ ചെറുകുടം കൊമ്പതെറ്റി പാനീയം ലഹരിയായി മാറി മനസിൻ്റെ താളം തെറ്റിക്കുമ്പോൾ ആയുധമായി  നിൻ അവതാരം ചൂലാകുന്നു  നിന്നിൽ നിന്നും ഉള്ള ഉൽപന്നങ്ങൾ കുടുംബത്തിനൊരു കൈത്താങ്ങ്! കേരളം തൻ്റെ പേരുപോലും ഇതിലേക്കു കടപുഴകുന്നു, ‘കേര’ എന്ന് വിളിക്കുമ്...

മൗനം പകരുന്ന നിലാവ് (ഗസൽ ) ഒന്നുമറിയാതെ മനസിൽ വിരിയുന്ന മൗനം മണിമുത്തു പോലെ നിലാവ് പകരുന്ന മൗനം പൂവിന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു രഹസ്യചിഹ്നം വെയിലിനും മറയ്ക്കാനാവാതെ മൗനം വണ്ടിയെന്നൊരു കാറ്റുപോൽ ലയിച്ചഭിലാഷം ലഹരിയാകുന്നു അതിൻ പാതിയിലൊരു മൗനം ചിന്തകളെ നദിയായി ഒഴുക്കുന്ന ഓളം എവിടെ ഒടുങ്ങുന്നു അറിയാതെ മൗനം അനുഭൂതിയുടെ അനന്തത്തിൻ കാതിൽ മാനസമാകുന്നു പ്രണയത്തോടെ മൗനം മരീചികയോ അതോ ഒരിഞ്ചവുമില്ലാത്ത സത്യം താലമെടുപ്പിൽ പാടുന്നു മിഴികൾക്കുള്ളിൽ മൗനം അക്ഷരങ്ങളിലാഴ്ന്ന് നോവെഴുതുന്നു ജീ ആർ മനസ്സിന്റെ അടങ്ങാത്ത ഭാഷയാകുന്നു മൗനം ജീ ആർ കവിയൂർ 15 06 2025 

"മധുരമഴക്കവിതയായ് നീ (പ്രണയ ഗാനം ) എഴുതുവാനറിയാത്തയെൻ മനസ്സിൻ്റെ ഉള്ളിലായി നിനക്കായ് ഞാനറിയാതെ വിരിയുന്നു മധുരാക്ഷരങ്ങൾ പ്രിയേ എന്ത് ഞാൻ പറയേണ്ടു എത്രയോ ചക്രവാളങ്ങളും എഴുമലയും ഏലുകളും താണ്ടി എണ്ണിയാൽ തീരാത്ത ഋതു വസന്തങ്ങൾ രാവുകൾ പകലുകൾ രാഗാർദ്രമായ നിന്നോർമ്മകൾ തൊട്ടെപ്പോഴയറിയാതെ ഹൃദയം മിടിച്ചു സ്നേഹതാളത്താൽ മഴവില്ലായി വരികളിൽ നീ നീളുന്നു സ്വപ്നങ്ങളുടെ ദിശകളിൽ നിന്നെ കാണാതെ വെയിലൊഴിഞ്ഞു നിറം വിടരുന്നു കവിത ഉള്ളിലായ് തുറന്ന കിളിക്കൂട്ടിലായ് നിന്റെ പ്രണയ വൃന്ദാവനത്തിൽ എൻ ശ്വാസങ്ങൾ പൂത്തുലയുന്നു തേൻപൂവായ് ഹൃദയം തഴുകുന്നു ജീ ആർ കവിയൂർ 14 06 2025

നീ മാത്രം  (ഒരു അനുരാഗഗാനം) അനുരാഗമോ... പാടാൻ മാറന്നൊരു പാട്ടിന്റെ പല്ലവി നീയായിരുന്നു സന്ധ്യക്കാറ്റിൽ നറുമണം വീശും നിനക്കായ് നിന്നുപോയ നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു നീലാകാശം പോലും കാണാതെ നിന്റെ കണ്ണുകളിലൊരു സ്വപ്നമുണ്ടായിരുന്നു മിണ്ടാതിരുന്ന നമ്മൾക്കിടയിൽ മിഴിയിഴകൾ പാടിയൊരു സംഗീതം മറയാതിരുന്ന നിന്റെ ചിരിയും മനസ്സിൽ താളമിട്ടൊരു സംഗീതം പാടാൻ മറന്ന ഞാൻ ഇന്നലെ പാടിപ്പോയൊരു പാട്ടിൽ നീ മാത്രം… പാതിയിലൊഴിഞ്ഞ ഒരു വരിയാണ് ഞാൻ നിന്റെ സ്പർശം തേടി ഭ്രമിച്ചൊരു താളം മഴത്തുള്ളികളിൽ എഴുതിയ പ്രണയം പകലും രാത്രിയും ചേർന്നൊരു കാവ്യം അനുരാഗമോ... പാടാൻ മാറന്നൊരു പാട്ടിന്റെ പല്ലവി നീയായിരുന്നു പാടിപ്പോയൊരു പാട്ടിൽ നീ മാത്രം… ജീ ആർ കവിയൂർ 14 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 229 “മനസ്സിന്റെ വെളിച്ചം” സന്തോഷം നാമത്തിൽ അല്ല, ധനത്തിൽ അല്ല, അത് പലയിടത്തും കാണാൻ കഴിയില്ലല്ലോ കല. പുത്തൻ മാളികയും സമുദ്ര സഞ്ചാരവും, തുല്യമാകില്ല ഉള്ളിലെ സന്തോഷവും. മനസ്സിൽ നിലനിൽക്കുന്ന സാന്ത്വനവചനം, ഇരുട്ടിൽ പോലും തെളിയും പ്രഭയൊന്നം. ലോകം മാറാം, കാറ്റുകൾ പാറാം, ഉളളിലെ ശാന്തി കാക്കും നന്മയുടെ വാതായനം. ചിരി വരും ചിന്തകളിൽ നിന്ന്, വസ്തുക്കളിൽ അല്ല, അതിന് കാരണമെന്ത്? മനസ്സിനെ നന്മയിലേക്ക് നയിച്ചാൽ, ആനന്ദം ആത്മാവിൽ പൊന്തിക്കളിക്കും. ജീ ആർ കവിയൂർ 12 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 228 കൊടുങ്കാറ്റുകൾ പോലെയാണ് പ്രശ്നങ്ങൾ വരുന്നത്, ഉഗ്രവും ഉച്ചത്തിലുള്ളതുമായ, സംശയത്തിന്റെയും മേഘത്തിന്റെയും ഒരു പാത അവശേഷിപ്പിക്കുന്നു. എന്നാൽ എല്ലാ കൊടുങ്കാറ്റുകളെയും പോലെ, അവ നിലനിൽക്കില്ല, അവ കടന്നുപോകുന്നു, ഭൂതകാലത്തിൽ ഭൂതകാലം അവശേഷിപ്പിക്കുന്നു. അവ നമ്മെ പാഠങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കുന്നു, ആഴത്തിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, നാം ഉണർന്നിരിക്കുന്നതോ ഉറങ്ങുന്നതോ ആയ നിമിഷങ്ങളിൽ. അവ നമ്മുടെ യാത്രയെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു, പിന്നീട് മങ്ങുന്നു, ഓരോ ദിവസം കഴിയുന്തോറും നമ്മെ കൂടുതൽ ശക്തരാക്കുന്നു. അവ അവശേഷിപ്പിക്കുന്ന ഒപ്പ് നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിലാണ്, നമ്മൾ ഒരിക്കലും പിളരില്ല എന്ന ഓർമ്മപ്പെടുത്തൽ. തിരമാലകൾ പോലെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉയർന്നുവരുന്നു, എന്നാൽ അവയുടെ ഉണർവിൽ, നാം ഉയർന്നു നിൽക്കുന്നു. ജീ ആർ കവിയൂർ 10 06 2025

രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളിൽ ഇരുളൊരു മറയാണ് അറയാണേ ഇരു ഹൃദയങ്ങൾക്കൊരു സുഖമാണേ വിയർപ്പ് വിഴുങ്ങി കൂടണ- യുന്നവർക്കൊരു സഖിയാണേ രാത്രിഞ്ജരന്മാർക്കൊരു തുണയാണേ രാമഴയേറ്റ് ഉറങ്ങുന്നവർക്ക് രസമാണേ രാഗപരാഗണമറിഞ്ഞു പാടുന്നവർക്കൊരു ലയമാണേ രാവിൻ നിലാവിൽ വിരിയുന്ന സുമങ്ങൾക്ക് സുഗന്ധമാണേ തണുപ്പിന്റെ തുമ്പിൽ തുളുമ്പുന്ന കരുനിഴൽ ഓർമ്മകൾക്കൊരു തണലാണേ പാടിയ പാട്ടിൻ പകലുകളിലേക്കൊരു നിവേദ്യമായി നാളെയുണ്ടാകുമാറാകണേ താരകമാസത്തിൽ കണ്ണീരായ് തുളുമ്പുന്ന കണ്ണുകൾക്കൊരു കിനാവാണേ കാറ്റിന്റെ കിനാവിൽ കോരിയ പ്രണയത്തിന് രഹസ്യമാണേ തീരാതെ ഒഴുകുന്ന ചിന്തകൾക്കൊരു തളിർവരിയാണേ  ഈ രാത്രിമൗനം തഴുകുന്ന വീണയിലെ പതിവായ താളമാണേ ഉറവിടമാവുന്ന പകലുകൾക്ക് ഉറങ്ങുന്നതിന് മുൻപൊരു നിവേദ്യമായ ശാന്തിയാണേ ആരും പറയാത്ത ഭാവങ്ങൾ കേൾക്കുന്ന രാവോരു കവിതയായീ മാറുന്ന മൗനമാണേ ജീ ആർ കവിയൂർ 10 06 2025

തിങ്കൾ കലാധരനെ ( സോപാനം ഗീതം ) തൃക്കവിയൂരപ്പാ തിങ്കൾ കലാധരനെ  ത്രി ദോഷങ്ങളൊക്കെയകറ്റി അവിടുന്ന്  തൃക്കൺപാർത്തനുഗ്രഹിക്കേണമേ  ത്രേതായുഗത്തിൽ ശ്രീരാമസ്വാമിയാൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു സമ്പൂജിതനെ ശിവനേ  ഓം നമഃ ശിവായ  ഓം നമഃ ശിവായ  ഓം നമഃ ശിവായ  നിൻ അന്തികെ ശ്രീപാർവതിയും ശ്രീഗണേശനും ദക്ഷിണാ മൂർത്തിയും വായു കോണിലായി ആഞ്ജനേയ സ്വാമിയും ഇവിടെ കുടികൊള്ളുന്നുവല്ലോ  ഓം നമഃ ശിവായ  ഓം നമഃ ശിവായ  ഓം നമഃ ശിവായ  അവിടുത്തേക്ക് ഭക്തർ  ധാരയും, മുഴുക്കാപ്പും പായസവും അടിമകിടത്തലെന്നി വഴിപാടുകൾ നടത്തുമ്പോൾ ഹനുമാൻ സ്വാമിയ്ക്ക് അവൽപന്തിരുനാഴിയും  വടമാലയും നേദിക്കുന്നുവല്ലോ ഓം നമഃ ശിവായ  ഓം നമഃ ശിവായ  ഓം നമഃ ശിവായ  ധനുമാസത്തിലെ തിരുവാതിരനാളിൽ തൃക്കൊടിയേറ്റ്  പത്തുനാൾ നീളുന്ന ഉത്സവം അവിടുന്നു രണ്ടുമുതൽ ആറുവരെ ഉത്സവദിനങ്ങളിൽ ദേശവഴികളിലേയ്ക്ക് ഊരുവലത്തെഴുന്നള്ളത്ത് .  ഓം നമഃ ശിവായ  ഓം നമഃ ശിവായ  ഓം നമഃ ശിവായ  വേലകളി, കാഴ്ചശ്രീബലി, സേവയും നടക്കുന്നു. കവിയൂരിലെ പള്ളിവേട്ടയും ആറാട്ടും ഏറെ പ്രസിദ്ധമല്ലോ  പത്താം ദിവസം മണി...

വീടിന്റെ ആത്മാവ്" ഇഷ്ടികയും കല്ലും ചേർത്ത് പണിതൊരു സങ്കേതമല്ല, അത് ശ്വസിക്കുന്നു — ആത്മാവിനുള്ളിൽ പഞ്ചഭൂതമല്ല. ഓരോ ചുവരിലും ഒരു ഹൃദയമിടിപ്പുണ്ട്, ഓരോ ശബ്ദത്തിനും പിന്നിൽ ജീവന്റെ ഓളമുണ്ട്. ചിരിയും കണ്ണീരും അതിൽ ചെറുതല്ല, വിശ്രമിക്കാത്ത ഓർമ്മകൾ അതിൽ ഉറങ്ങുന്നില്ലല്ലോ. ചായയുടെ ചൂടിൽ ഉണരുന്ന രാത്രികൾ, താളമിട്ട് പാടുന്നു മൗനമാർന്ന സ്മൃതികൾ. വാതിലുകളിൽ പതിഞ്ഞു കാലചിഹ്നങ്ങൾ, പടികൾ തിരിച്ചറിയുന്നു പഴയ നിമിഷങ്ങൾ. അടുക്കള ഇപ്പോഴും ഒഴുക്കുന്നു പഴയ ഗന്ധങ്ങൾ, നിശബ്ദമായി വീണ്ടും ജീവിക്കുന്നു കുറിച്ച വേളകൾ. വീട് തുറന്നാലും മനസ്സിലാവാത്തൊരു മൗനം, പക്ഷേ ഉള്ളിൽ ഒഴുകുന്നു സംഗീതാത്മകത. ജനാല കരയുന്നു, തോട്ടം ഉണരുന്നു വേദനയിൽ, ഏകാന്തരാത്രികൾ പാടുന്നു വിരഹഗാനങ്ങൾ." വയസ്സാകുന്നു, ശരീരം വളഞ്ഞു നീങ്ങുന്നു, പക്ഷേ ഹൃദയം പിടിച്ചുനിൽക്കുന്നു ഒരേ അങ്ങ്. പുതിയ ചിരികൾ തെളിയുന്നു പ്രകാശമായി, പക്ഷേ വിശ്വാസം പഴയത് തന്നെയായ്. ഇത് വീടല്ല — ജീവിയാണ് ഒറ്റയ്ക്കു നിലനിൽക്കുന്ന, ഒരുപാട് ബന്ധങ്ങളുടെയും ശാന്തസാക്ഷി. ഇവിടെ ജീവിതം ചുറ്റിപ്പറ്റിയിരിക്കുന്നു ദൂരംകൂടാതെ, സഹിച്ചെന്തെല്ലാം — ആ സന്ധ്യാസമയത്തിലെ മൌനമായി. ജീ ആർ ക...

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 227 നീ വന്നപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ണുനീർ ഉണ്ടായിരുന്നു, ഓരോ ശ്വാസത്തിലും പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു. ചെറിയ കാൽപ്പെരുമാറ്റങ്ങൾ ഒരു ഗാനമായി, വീട്ടിൽ പ്രണയത്തിന്റെ സംഗീതം പ്രതിധ്വനിച്ചു. കാലരേഖ നിശബ്ദമായി നീങ്ങി, സ്വപ്നങ്ങൾ സ്വന്തം ലോകം നെയ്തു. പിന്നെ ഒരു ദിവസം എല്ലാം നിശബ്ദമായി, ആത്മാവ് ചിറകടിച്ചു ആകാശത്തെ തൊട്ടു. സ്വർഗ്ഗം മധുരമായ ഒരു വിളി നൽകി, ആ അവസാനത്തെ സ്പർശനത്തിൽ ഭൂമി കരഞ്ഞു. ഓർമ്മകൾ നമ്മോടൊപ്പം തുടർന്നു, പ്രണയത്തിന്റെ ഇതിഹാസം അനശ്വരമായി തുടർന്നു. ജീ ആർ കവിയൂർ 10 06 2025 Lonely

ചന്ദ്രൻ: ഒരു ഗാഥ  കവികൾ പറയുന്നു കളങ്കമുണ്ടത്രേ ഇന്ദുവിൽ, ഇരുളിന്റെ പുഞ്ചിരിയിൽ വിസ്മയം വീണു നിലാവിൽ. അമ്മ കുഞ്ഞിന്‍റെ കരുതലിൽ, കാഴ്ചയാകുന്നു അമ്പിളി മാമനെ വിസ്മയം തെളിയിച്ചു കണ്ണുകളിൽ. പ്രണയം വിരിയുന്നു കമിതാക്കളുടെ ഹൃത്തിൽ രാവിന്‍ നിശബ്ദതയിൽ, മനസ്സ് തുറക്കുന്നു നിഴൽ വെളിച്ചത്തിൽ. കുളിർ കാറ്റിൽ ചിരിച്ചു നിന്ന ചന്ദ്രൻ, ഗണപതിക്ക് അതൊരു നിന്ദയായിമാറി ചതുർഥി ദിനത്തിൽ വൃതം തീരുമ്പോൾ ചന്ദ്ര ദർശനപ്രഭ തെളിയുന്നു, അനുസ്മരണങ്ങൾക്കിടയിൽ തേജസ്സായ് ഉയരുന്നു. ഭർത്തൃമതികൾ കാത്തിരിക്കുന്നു ദീർഘായുസ്സിന് പ്രാർത്ഥിച്ച്, പാതിരാക്കാറ്റിൽ തെളിയുന്നു കാത്തിരിപ്പിന്റെ ജ്വാല. "ശക്തിസ്ഥലം" എന്ന് രേഖപ്പെടുത്തിയപ്പോള്‍, ഭാരതം ചന്ദ്രനിൽ തലയുയർത്തി. ഇന്ദ്രനിൽ നിന്നോ സൂര്യനിൽ നിന്നോ , ഒരിക്കലും മറക്കപ്പെടില്ല ഈ പ്രകാശം മനുഷ്യരാശിയാൽ. ജീ ആർ കവിയൂർ 10 06 2025 The Moon: A Saga  Poets say, the moon bears a stain, Yet in its smile, wonder rains. A mother lifts her crying child with care, Showing the moon — a sparkle in their stare. In hearts of lovers, night blooms quietly, As silent thoughts shine in silver...

ഗസൽ — "ഇപ്പോൾ വാദ്യങ്ങളും പാട്ടുകളും മൌനമാണ്" ഇപ്പോൾ വാദ്യങ്ങളും പാട്ടുകളും മൌനമാണ്, സ്നേഹത്തിനൊപ്പമായ് നടന്നവരുടെ ഓർമ്മ മൌനമാണ്। കലയുടെ വഴികളിൽ നടന്നവർ ഗാനം സമ്മാനിച്ചു . ഓർമ്മകൾക്ക് മന്ദഹാസം നിറയുമ്പോൾ, ഉള്ളിൽ മൌനമാണ്। ശൂന്യത നിറഞ്ഞ സ്റ്റേഷനിൽ സംഗീതം പടർന്നു, തബലയുടെയും സിതാറിന്റെയും ഹൃദയമൊത്ത മൌനമാണ്। ഒരു താളം കുറഞ്ഞതെന്താ ഈ ജീവിത ഗാനത്തിൽ, അവന്റെ വിടവാങ്ങലിന് ശേഷമുള്ള നോവാർന്ന മൌനമാണ്। ‘ജി.ആർ.’ വരികൾ തേടി ഇരിക്കുമ്പോൾ വേദന പറയുന്നു, മണ്ണിലേക്കുള്ള യാത്രയുടെ പാതകളിലും ഇപ്പോൾ മൌനമാണ്। ജീ ആർ കവിയൂർ 10 06 2025

ഹേ!! സൂര്യദേവാ,  ഹേ സൂര്യദേവാ, പ്രകാശത്തിൻ ഉറവിടമേ, ഉറവയായ് നീ, ജീവൻ തരും പഥമേ. ഗായത്രി മന്ത്രമൊഴുകുന്നു ഹൃദയമിടിപ്പിൽ, ഉണരുന്നു ഭക്തി എല്ലാ ദിശകളിലും മിഴിയിൽ. അതിരാവിലെ ദൂരം വിളിച്ചു തളിർക്കും, കിരണങ്ങളിൽ ഉത്സാഹം പൂക്കളിൽ വീശും. മരങ്ങളിലേയും കാടുകളിലേയും നിറങ്ങളിൽ, നിന്റെ സ്പർശം പോലെ പച്ചപ്പിൽ പ്രണയം പകരും. ഗ്രഹങ്ങൾ നിന്റെ ചക്രത്തിൽ ചലിക്കും, നിശ്ശബ്ദതയിൽ പോലും നീ ചേതനയാകെ പകർന്നിടും. കാറ്റിലേയും മഴയിലേയും താളം തുളുമ്പിക്കൊണ്ട്, ഉജ്ജ്വലത പൂർത്തിയാക്കുന്നു സൃഷ്ടിയുടെ സംഗീതം. ഭാരതത്തിൽ ഉച്ചരിക്കപ്പെടുന്നൊരു ദീപമേ  മന്ത്രങ്ങളുടെ ഉജ്ജ്വല മിഴിവായി നിൻ സാന്നിദ്ധ്യം "ഓം ഭൂർ ഭുവഃ ..." സ്വരങ്ങളിൽ ജ്വലിച്ചുയരുമ്പോൾ, ഓരോ ഹൃദയത്തിലുമൊരു അഗ്നിശുദ്ധി നൽകുടുന്നു  ജീ ആർ കവിയൂർ 09 06 2025

വിരഹ നോവ് ( ഗസൽ) ഹിന്ദുസ്ഥാനി ഗസൽ നിയമം പാലിച്ച് കൊണ്ട് മലയാളത്തിൽ ഗസൽ  പാടാമൊരു വരി ഞാൻ നിനക്കായ് ഒടുവിൽ ചുരുക്കുന്നു ഈ വിരഹനോവു മായ്  മിഴികളിൽ നിറയും തിളക്കം മനസ്സിൽ മായിച്ചുപോയ വിരഹനോവുമായ്  മന്ദാരപൂക്കൾ തിരമാലയോരത്ത് മഴവില്ല് പോലെ വിടരും വിരഹനോവുമായ്  ആതിര രാവുകൾ ഒന്നിച്ചു പാടിയ ശ്രുതികളിൽ ഉണരുമീ വിരഹനോവുമായ്  കണ്ണീരിന്റെ കിനാവിൽ വീണു നീ പോയപ്പൊഴും ശബ്ദം പറഞ്ഞു നീയെന്റെ വിരഹനോവുമായ്  ‘ജീ ആർ’ തനിമയിൽ താനൊരു കിനാവായ് പാടുന്നു രഹസ്യമായി വിരഹനോവുമായ്  ജീ ആർ കവിയൂർ 09 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 226 കാത്തിരിക്കുന്നവരെ കാണാൻ അവർക്ക് സമയമില്ലായിരുന്നു, അവരുടെ ക്ഷണികമായ വിധികളെ പിന്തുടരുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു. കണ്ണുകൾ മുന്നോട്ട്, അവർ വളരെ വേഗത്തിൽ നടന്നു, കഴിഞ്ഞ കാലത്ത് ഉപേക്ഷിച്ചുപോയ ഹൃദയങ്ങളെ മറന്നു. രാവും പകലും കാത്തിരുന്നവർ, മൃദുവും തിളക്കവുമുള്ള പ്രതീക്ഷയോടെ മിന്നിമറഞ്ഞു, മൗനത്തിൽ പിടിച്ചുനിന്നു, വേദന മറച്ചു, ശക്തമായ മഴയ്ക്കായി കൊതിക്കുന്ന പൂക്കൾ പോലെ. എന്നാൽ തിരക്കേറിയവർ തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോൾ, കാത്തിരിപ്പുള്ള ആത്മാക്കളെ കണ്ടെത്താനായില്ല. സമയം പറന്നുപോയി, വാതിലുകൾ അടഞ്ഞു, നിമിഷം നഷ്ടപ്പെട്ടു, എന്നെന്നേക്കുമായി നഷ്ടപ്പെട്ടു. ജീ ആർ കവിയൂർ 09 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 225 നിങ്ങളുടെ സ്വപ്നത്തിന് ചുറ്റും ഒരു രേഖ വരയ്ക്കരുത്, അതിനെ ഒരു നിർഭയ അരുവി പോലെ ഒഴുകാൻ അനുവദിക്കുക. ചിറകുകൾ ആകാശത്തെ സ്പർശിക്കാനുള്ളതാണ്, വെറുതെ അടിക്കുന്നതല്ല, മറിച്ച് ശരിക്കും പറക്കാൻ കഴിയും. ഉള്ളിലെ ഒരു തീപ്പൊരി ലോകത്തെ പ്രകാശിപ്പിക്കും, ചെറിയ പ്രതീക്ഷകൾ പോലും വിടർത്താൻ കഴിയും. മുന്നോട്ട് പോകുന്ന ഓരോ ചുവടും ഒരു ചങ്ങല തകർക്കുന്നു, ഉദയസൂര്യൻ മഴയെ പിന്തുടരണം. നിങ്ങളുടെ ശക്തി ഇപ്പോഴും നിങ്ങളെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയേക്കാം, സ്ഥിരമായ ഇച്ഛാശക്തിയോടെ ഉയരങ്ങൾ കയറുക. ചെയ്യാൻ കഴിയാത്തത് ഒരിക്കലും പറയരുത്, ഓടുന്ന ഹൃദയങ്ങൾക്കായി പർവതങ്ങൾ നീങ്ങുന്നു. ജീ ആർ കവിയൂർ 08 06 2025

പാഠങ്ങളുടെയും പുസ്‌തകങ്ങളുടെയും പാട്ട് വായിക്കണം, വായിക്കണം, ഓരോ ദിവസവും വായിക്കണം, ഹൃദയത്തിൽ, മനസ്സിൽ പുത്തൻ വെളിച്ചം പകരണം. സഹായി ആരുമില്ലായാൽ, പുസ്‌തകങ്ങൾ കൂട്ടായി, ജീവിതയാത്ര വഴികളിൽ, വഴികാട്ടിയാവുന്നു ഉജ്ജ്വലമായി. പുസ്‌തകങ്ങൾ തുറക്കുന്നു, ചിന്തയുടെ പുതു പാതകൾ, കഥകളിലൂടെ വിചാരം, ചിന്തകളുടെ ഭാവതലങ്ങളിൽ. ബാല്യത്തിൽ കളിയാക്കുക, യൗവനത്തിൽ കനിവാക്കുക, മുതിർന്നവർക്ക് , സ്നേഹിതരാകുന്നു  വാത്സല്യമാകുന്നു ഓരോ വായനയും, പുതിയ ലോകം തുറക്കുന്നു, ചിന്തയും സ്വപ്നവും ചേർന്ന്, മനസ്സിൽ പൂക്കൾ വിരിയുന്നു. വായിക്കൂ നാം അതിജീവിക്കാൻ, ഒരൊറ്റ വാക്കും കൈവിടാതെ, വായന മാത്രം അല്ല, ജീവിതത്തിന്റെ ഹൃദയമാണ്. ജീ ആർ കവിയൂർ 07 06 2025 

ഭാരതം – ഒരു കാലാതീത ഗാനം  സിന്ധു പ്രവാഹം, വേദ ജ്വാലകളിത്യാദികളിൽ നിന്നുമുയരുക, പവിത്രമാം നാമമത് ഭാരതം! ഋഷിമാർതൻ ജപങ്ങൾ, മുകളിൽ നക്ഷത്രങ്ങൾ, ആകാശ സത്യവും സ്നേഹത്താൽ പ്രകാശപൂരിതം. വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം! അശോകൻ്റെ സമാധാനവും ബുദ്ധൻ്റെ വെളിച്ചവും ഹൃദയങ്ങളെ നന്മതൻ പാതയിൽ നയിപ്പൂ! നളന്ദ തക്ഷശിലകൾ പഠിപ്പിച്ചു, മനസ്സുകൾ വിരിഞ്ഞു, ജ്ഞാനത്തിൻ മടിതട്ടിൽ, ഇരുട്ടും അകന്നു! വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം! ഒരോ കൊടുങ്കാറ്റിലും, അധിനിവേശർതൻ കോപത്തിലും, യുഗാന്തരങ്ങളായ് അവൾ ധൈര്യമേറി നിന്നു, ഗാന്ധിതൻ പാതയിൽ സ്വാതന്ത്രശബ്ദം, ശരിയായ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ വീണ്ടുമുയർന്നു! വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം! ഇപ്പോളിതാ സാങ്കേതികവിദ്യയിൽ ബഹിരാകാശത്തഭിമാനം ജനിപ്പിച്ചും, യുവത്വത്തിൻ സ്വപ്നങ്ങൾ ആധുനീകതയാകാശത്തെ സ്പർശിക്കെ, അവളടെ വേരുകൾ ആഴത്തിൽ ശക്തവും! നൃത്തഗാനങ്ങളിൽ ഐക്യത പുലർത്തുന്നു! വന്ദേമാതിരം! വന്ദേമാതിരം! വന്ദേമാതിരം! നമ്മൾതൻ അഭിമാന ഭാരതം, പഴയതും പുതിയതും, ജനകോടികളുടെ സത്യസന്ധമാം പുണ്യ നാട്, സത്യമേവ ജയതേ! ഭാരത് മാതാ കീ ജയ്! വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം! വന്ദേമാതരം! ജീ ആർ കവിയൂർ 07 06 2025 

യുഗങ്ങളിലൂടെയുള്ള കാലത്തിന്റെ മന്ത്രിപ്പുകൾ സമയം വേട്ടയുടെ അല്ല എങ്കിൽ വേട്ടക്കാരൻ്റെ ഒരു താളമായിരുന്നു, രാത്രിയിൽ തീ പടർന്നു, മുകളിൽ നക്ഷത്രങ്ങൾ - മെരുക്കപ്പെടാത്തത്, വിശദീകരിക്കപ്പെടാത്തത് - സമയം അതിജീവനമായിരുന്നു, ഓർമ്മയല്ല. കളിമൺ ഫലകങ്ങൾ ചന്ദ്രന്റെ മാനസികാവസ്ഥകളെ പിടിച്ചുനിർത്തി, സൂര്യകാന്തികൾ ക്ഷേത്രഭിത്തികളെ ചുംബിച്ചു, പിരമിഡുകൾ നിത്യമായ സമയത്തെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു — കാലം ദിവ്യമായിരുന്നു, നക്ഷത്രങ്ങളിൽ എഴുതിയിരുന്നു. പ്രപഞ്ചകാലത്ത് അമ്പുകൾ വായുവിൽ നിർത്തി, ധർമ്മം ആഗ്രഹവുമായി ഏറ്റുമുട്ടി, ഹോമർ പാടി, വ്യാസൻ നെയ്തു — കാലം വിധിയുടെയും യുദ്ധത്തിന്റെയും കഥയായി. അദ്ദേഹം മന്ത്രിച്ചു: “ഭൂമി ചലിക്കുന്നു” — എന്നാൽ പള്ളികൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേര് കത്തിച്ചു. ഗലീലിയോ നക്ഷത്രങ്ങളെ കണ്ടു, പക്ഷേ ജയിലും കണ്ടു. സോക്രട്ടീസ് കള്ളം അല്ല, വിഷം കുടിച്ചു. ജിയോർഡാനോ ബ്രൂണോ ചാരമായി — കാലം സത്യത്തെ ശിക്ഷിച്ചു… പക്ഷേ എന്നെന്നേക്കുമായി. എന്നിട്ടും വൃത്താകൃതിയിലുള്ള ഭൂമി കറങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. കാലം കാത്തിരുന്നു — സത്യം എപ്പോഴും തിരിച്ചുവരുന്നു.  ആസ്ട്രോലാബുകൾ നക്ഷത്രങ്ങളെ അളന്നു, ജാതി-മതഭേദങ്ങൾക്കപ്പുറം വിശുദ്ധർ ...

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 222 മറ്റൊരാളുടെ വേഷമിട്ട് നടിക്കാൻ വേണ്ടതല്ല ജീവൻ, നിന്റെ വേഷം നിനക്കായ് വൈഭവമായി പാടുകയാണ്. പച്ചപ്പുള്ള പൂക്കൾ പോലും മറ്റുള്ളവയെ അനുകരിക്കില്ല, തങ്ങളുടെ ഗന്ധത്തിൽ മാത്രം വസന്തം വരവേൽക്കുന്നു. നിന്റെ ശബ്ദം, നിന്റെ ഉറക്കം നിന്റെ ചിരിയും നിന്റെ വരികൾ — അവയെല്ലാം നിന്നെ പാട്ടാക്കി ജീവിതമാകുന്നു നിനക്കായ്! ജീ ആർ കവിയൂർ 06 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 221 പ്രകാശവും സ്നേഹവും ഇരുണ്ടതിൽ കിരണം വീണാൽ ഭയങ്ങൾ ഒളിച്ചോടുന്നു നിശബ്ദമായി. അകന്നിരിക്കാൻ പകമേല്ല, നന്മ മാത്രം മാറ്റം ചെയ്യും. കോപം കൊണ്ടേലും ഉയരാം, സ്നേഹമേ അതിനെ സധൈര്യം തണുപ്പിക്കുക. കാണാതെ പോവാതെ, കൈത്താങ്ങാകൂ, നന്മ കൊണ്ട് പാത മാറ്റാം. പക പാടുമ്പോൾ, സ്നേഹം പാടട്ടെ, പിഴവു മാഞ്ഞ് ഹൃദയം മാഞ്ഞിടട്ടെ. ശാന്തിയിലായ് സ്നേഹമുണ്ട്, പ്രകാശവഴിയിലായിരിക്കുക നമ്മൾ. ജീ ആർ കവിയൂർ 06 06 2025

ശ്രീരാമൻ തൻ നാമം നിത്യം  ശ്രുതിയോടെ ജപിക്കും ശ്രീയെഴും ദേവാ ഹനുമതെ  ശ്രയസ്സോടെ തൃക്കവിയൂർ  മരുവും ശ്രീരാമദൂതാ പാഹിമാം ജയ് രാം ശ്രീറാം ജയ് ജയ് രാം ജയ് രാം ശ്രീറാം ജയ് ജയ് രാം വായുവിന് പുത്രനായ് വിളങ്ങും ബാലൻ സൂര്യനെ ഗുരുവാക്കി ആദിത്യപഥം ചേർന്നു വജ്രായുധം ഹനുവിലെറ്റു  മുറിഞ്ഞത് മുഖംത്താലേ ഹനുമാനായ് മാറിയതും ജാമ്പവാൻ തൻ പുണ്യമൊഴികൾ കേൾക്കേ  തന്നിലെ ശക്തി മനസ്സിലായി  കടൽ ചാടി കടന്ന വീരാ  ജയ് രാം ശ്രീറാം ജയ് ജയ് രാം ജയ് രാം ശ്രീറാം ജയ് ജയ് രാം ലങ്കയിലെ അശോകവനതിലേത്തി   സീതാമാതാവിന് ആശ്വസം നൽകി   ആനന്ദമുഴക്കം മുഴങ്ങി ദിക്കുകൾ   രാക്ഷസ കിംകരന്മാർ ഭീതിയിലായി   അഗ്നിമയമാക്കി പാപലങ്കയെ   കപിവരൻ കൊണ്ടുവന്നത് മുദ്ര   രാമന്റെ ദുഃഖമകറ്റിയതല്ലോ! ജയ് രാം ശ്രീറാം ജയ് ജയ് രാം ജയ് രാം ശ്രീറാം ജയ് ജയ് രാം യുദ്ധഭൂമിയിൽ ഗാഥകളെഴുതിയ വീരൻ   ശ്രീരാമ പട്ടാഭിഷേകത്തിൽ സാക്ഷ്യമായി   കൈകൂപ്പി സേവകനായി നില്ക്കുന്നു ഭൂമിയിൽ ചിരഞ്ജീവിയായി സഞ്ചരിക്കുന്നവൻ ഭക്തരെ രക്ഷിക്കുന്ന പഞ്ചമുഖിയാം ഹനുമാനേ കൈതൊഴുന്നെൻ ...

 ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 220 ജീവിതം ഉയർച്ചയുടെയും താഴ്ചയുടെയും ഒരു യാത്രയാണ്, ചിലപ്പോൾ നമ്മൾ ഇടറിവീഴും, ചിലപ്പോൾ ഉയർന്നുനിൽക്കും. കാർമേഘങ്ങൾ പ്രഭാത വെളിച്ചത്തെ മൂടിയേക്കാം, എന്നാൽ ഉടൻ തന്നെ ആകാശം ഊഷ്മളവും തിളക്കവുമുള്ളതായി മാറും. പരാജയങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ നിശബ്ദ വാതിലിൽ മുട്ടിയേക്കാം, എന്നാലും ഉള്ളിലെ ശക്തി നിങ്ങളെ ഉയരാൻ സഹായിക്കും. ഓരോ കണ്ണുനീരും ഒരു മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കൃപ പഠിപ്പിക്കുന്നു, ഓരോ പരീക്ഷണവും മികച്ച സ്ഥലത്തേക്ക് നയിക്കുന്നു. പാത ദുർഘടവും നീണ്ടതുമായി തോന്നുമ്പോൾ, മുറുകെ പിടിക്കൂ, നിങ്ങൾ ശക്തരാകും. ഇന്ന് താഴേക്ക്? നാളെ നിങ്ങൾ പറക്കും— വിശ്വാസം നിലനിർത്തുക, ആകാശത്തോളമെത്തുക. ജീ ആർ കവിയൂർ 03 06 2025

ആലോലമായി നീ വന്നു” ആവണി തെന്നൽ വീശി ആദിത്യദേവൻ തിളങ്ങി ആർത്ത് ചിരിച്ചു കണ്മണി ആഴിത്തിരമാലകൾ പതഞ്ഞുപൊങ്ങി ആയിരം സ്വപ്നങ്ങൾ പൂവണിഞ്ഞു ആനന്ദത്താൽ മെല്ലെ മനം തുടിച്ചു ആഴങ്ങളിൽ വിരിഞ്ഞോർമ്മകൾ ആരുമറിയാതെ വിടർന്നു പ്രണയാക്ഷരങ്ങൾ ആലോലമായി നിന്നിലേകെത്തി ആലാപനമായ് ഹൃദയം താളം പിടിച്ചു ആശകളായ് നിൻ സാമീപ്യം ആമുഖമായ് ജീവിതം മാറി ആതുരതയോടെ നിൻ വരവിന് ആവർത്തിച്ചേൻ വിപഞ്ചിക മൂളി ആത്മാവിൻ താളത്തിൽ ചേർന്നു ആവിർഭവിച്ചെൻ സ്വരചിഹ്നമായ് നീ ജീ ആർ കവിയൂർ 04 06 2025 

ഗുരുസ്വാമിയുടെ കീർത്തനം പാടാം നാരായണ നാരായണ ശ്രീ നാരായണ ശ്രീ നാരായണ ഗുരുസ്വാമി തൻ കീർത്തനം പാടാം ശ്രീ നാരായണ ഗുരുസ്വാമി തൻ കീർത്തനം പാടാം ഒരുമയുടെ ദീപം തെളിച്ച മഹാത്മാവിൻ, അന്ധതയിൽ കഴിഞൊരു ജനതയ്ക്ക് മലോകർക്കായ് വന്നു പിറന്ന സത്യവാൻ. നാരായണ നാരായണ ശ്രീ നാരായണ ശ്രീ നാരായണ ഗുരുസ്വാമി തൻ കീർത്തനം പാടാം മനുഷ്യനായി പിറന്ന മഹാത്മാവേ, അവിടുന്നെയെഴുതി ലോകത്തിന് മാർഗ്ഗദർശനം, ഒരു ജാതി, ഒരു മതം, ഒരു ദൈവം മനുഷ്യൻക്ക് – മനസ്സിൽ നിറയുന്നു,  തെളിയുന്നു അങ്ങ് നാരായണ നാരായണ ശ്രീ നാരായണ ശ്രീ നാരായണ ഗുരുസ്വാമി തൻ കീർത്തനം പാടാം സന്മാർഗ്ഗത്തിൻ വഴികളിൽ നയിച്ചു, ഭക്തിയുടെ സംഗീതമായ് വഴിയിൽ വന്നൂ, അറിയുന്നു നാം  പ്രഭാസാന്നിധ്യം ഇന്നും, നിത്യമായി ജീവിക്കുന്ന ദൈവസ്വരൂപമേ നാരായണ നാരായണ ശ്രീ നാരായണ ശ്രീ നാരായണ ഗുരുസ്വാമി തൻ കീർത്തനം പാടാം ജീ ആർ കവിയൂർ 03 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 219 ഉപദേശം പലതും വന്നു ചേരുന്നു, ഒന്ന് മൃദുവായി വഴി കാട്ടുന്നു. ഒന്നുകിൽ കണ്ണിന് ആകർഷണം, മറ്റൊന്ന് ഉയർത്തും ആത്മാവിന്റെ താളം. ഒരിക്കല്‍ വളരാനും പഠിക്കാനുമാകും, മറ്റൊന്ന് രൂപം മാറ്റാന്‍ സഹായിക്കും. എന്തായാലും വ്യക്തമായില്ലെങ്കിലും, ഉള്ളിലെ സത്യം കേൾക്കാം നമ്മൾക്കും  സ്നേഹമുള്ളതോ കടുപ്പമുള്ളതോ, ജ്ഞാനമായി മാറിയാൽ സ്വീകരിക്കണം. ഒരൊറ്റ വാക്കും വഴിയാകുമെങ്കിൽ, നമുക്ക് തിരഞ്ഞടുക്കാം ശരിയായ വഴി. ജീ ആർ കവിയൂർ 03 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 218 കഴിഞ്ഞ ദിവസം നിലാവിൽ നിശബ്ദമായി പറഞ്ഞു, ഇന്നത്തെ നേരം സംശയങ്ങളോടെ കവിളിൽ തഴുകുന്നു. പൊഴിയുന്ന മണലുപോലെ നിമിഷങ്ങൾ മായുന്നു, കാലസ്രോതസ്സിലൂടെ നാം മൌനത്തിൽ ഒഴുകുന്നു. നാളെ പ്രതീക്ഷയുടെ വിരൽചുവട്ടിലുണ്ടാകും, സ്വപ്നങ്ങളുടെ കിളികൾ പാടിത്തുടങ്ങും വെയിലിൽ. മുറിവുകൾ മായുമ്പോഴും ഓർമ്മകൾ തങ്ങും, മഴയ്ക്കുശേഷം പുഞ്ചിരി വീണ്ടും മലരും. ദിവസം ഓരോന്നും പുതിയൊരു കഥയാകുന്നു, പാഠങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും താളങ്ങളിൽ തിളങ്ങുന്നു. ഭയങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച് മുന്നോട്ട് നടക്കാം ജീവിതം നമ്മുടെയേറ്റവും നല്ല ഗുരുവാണ്. ജീ ആർ കവിയൂർ 03 06 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 216 ജീവിതം നീണ്ടിരിക്കട്ടെ എന്ന് പലർക്കും ആഗ്രഹം, പക്ഷേ, ഓരോ ദിനവും ഉർജ്ജസ്വലതയൊടെ ജീവിക്കുകയെന്നത് അപൂർവം. ഹൃദയം സ്നേഹിക്കാൻ, ആത്മാവ് കാണാൻ, ഓരോ സ്ഥലത്തും അർത്ഥം തെളിയും കാറ്റുപോലെ കരുണ പകരുന്നവർ, മനസ്സിനകത്തുള്ള പ്രകാശം കാണുന്നവർ. ശ്വാസമെടുക്കുന്നതിനേക്കാൾ ഉണരാൻ ശ്രമിക്കുന്നവർ, കൊടുക്കുന്നതിൽ സന്തോഷം കാണുന്നവർ. സന്തോഷത്തോടെയും കരുണയോടെയും നിമിഷങ്ങൾ, പുഞ്ചിരിയും പങ്കിട്ട ദു:ഖങ്ങളും. കാലം മാറട്ടെ, പതിയെ പോവട്ടെ, നമുക്ക് നൽകിയ അർത്ഥമത് വിലപ്പെട്ടതാക്കുന്നു. ജീ ആർ കവിയൂർ. 30 05 2025 ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 217 ആരൊക്കെ നിങ്ങളെ പരിഹസിച്ചാലും, ദയയുള്ളവരായിരിക്കുക, അവർ നിങ്ങളെ വളരെ പിന്നിലാക്കിയാലും. അവർ നിങ്ങളെ ഒരു പരിഗണനയും കൂടാതെ വേദനിപ്പിക്കുമ്പോൾ, എന്നിട്ടും സ്നേഹം തിരഞ്ഞെടുക്കുക, ശക്തനും നീതിമാനുമായിരിക്കുക. ദുഃഖം കൊടുങ്കാറ്റുള്ള മഴ പോലെ വന്നാൽ, നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ നിശബ്ദമായ വേദന നിറച്ചാൽ, കോപം അതിന്റെ സ്ഥാനം ഏറ്റെടുക്കാൻ അനുവദിക്കരുത്, ലോകത്തിന് സൗമ്യമായ ഒരു മുഖം കാണിക്കുക. വീണ്ടും ക്ഷമിക്കുക, വീണ്ടും ക്ഷമിക്കുക, നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം ദൈവഹിതം പ്രതിഫലിപ്പിക്കട്ടെ. ക്ഷമിക്കുന്നവർക്ക...

മനസ്സ് പേരാലിൻ തണലിൽ കണ്ടു മറന്നതോ, പേരാറ്റിനക്കരയിൽ തളിർക്കുമോ ചിന്ത? പെരുവിരലിൻ സ്പർശത്തിൽ ജ്വലിച്ചുനിൽക്കും പുസ്തകതാളിൽ പതിഞ്ഞ ചില നിമിഷങ്ങൾ, പൊഴിയാതെ കാത്തു സൂക്ഷിച്ച മയിൽപ്പീലി പോലെ. പടുത്തുയർത്തിയ സ്വപ്നക്കോട്ടങ്ങൾ, പെട്ടെന്ന് തകർന്നുവീഴുന്ന ശബ്ദംപോലെ, വ്യാകുലതയിൽ കിനാവുകൾക്കായ്‌ ഉളളുയുണരുന്നു, നിന്‍ നിഴലിൽ തളിർക്കുന്ന ചെറു പുഞ്ചിരി. പോയവരുടെ കാൽപ്പാടുകൾ മങ്ങുമ്പോൾ, പൊടിക്കാറ്റായി മൗനം പുളിനം പരതുന്നു, പുഴയുടെ നിറവിൽ വന്ന നിലാവ് തളിരിന് പുറത്ത് അകന്നൊരു പൂവായി. നീ മൊഴിയുന്ന വാക്കുകളുടെ ഇടയിൽ, അറിയാതെ വിരിയുന്നു സ്‌നേഹതൂവൽ, മറവിയുടെ വഴിയിലേക്കെങ്കിലും മനസ്സിന്റെ തഴുകലിൽ നീ തുടരുന്നു. ജീ ആർ കവിയൂർ 02 06 2025

നിന്റെ നിഴലിൽ (ഗസൽ) ഹൃദയത്തിന്റെ കണ്ണടയിൽ നീ നിഴലായി ഓരോ ശ്വസനത്തിലും നീ നിഴലായി സ്വപ്നമഴയിൽ ഞങ്ങൾ നനയുന്നു നീ നിഴലായി ഓരോ നിമിഷവും മനസിൽ നിറയുന്നു നീ നിഴലായി പറയാൻ വാക്കുകളില്ലാതെ നിശ്ശബ്ദമായ് നിന്റെ നിശ്ശബ്ദത മനസ്സിൽ ഞാനാവുന്നു നീ നിഴലായി എവിടെയും നീ വന്നാലും എന്റെ ഹൃദയത്തിലാണ് നിന്റെ സാന്നിധ്യം എപ്പോഴും ജീവിക്കുന്നു നീ നിഴലായി പ്രാർത്ഥനയിൽ ഞാൻ ജീവിക്കുന്നു നിന്റെ നാമത്താൽ സ്നേഹമേ നീ മാത്രമാണ് എന്റെ ദൈവം നീ നിഴലായി നിന്നോട് ഞാൻ പറയാം എൻ്റെ പ്രണയം നീ ജി ആറിൻ്റെ കവിതയിൽ തിളങ്ങുന്നു നീ നിഴലായി ജീ ആർ കവിയൂർ 02 06 2025

നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ (ഗസൽ) മനസ്സിന്റെ തന്തികളിൽ വീണ ദു:ഖമഴയായ് നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഹൃദയം തളർന്ന് നനഞ്ഞ വേദനയായ് നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ മിഴിയിൽ മങ്ങിയ ഭാവികൾ, നാം വരച്ച കാഴ്ചകൾ മറവിയേകി എന്നിലായ് നീയില്ലെന്നായ് നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ ശിശിരനിഴലിലാഴം വിറെച്ചു മനസ്സമാകെ വിരഹം സന്ധ്യയായി, നിഴലായി മാറില്ലെന്നായ് നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല എന്ന് ചൊല്ലിയതു പരാജയമായ പ്രണയം, മൗനമെന്നായ് നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ 'ജീ ആർ' തൻ വരികളിൽ എൻ പ്രണയം ജീവിക്കും പ്രതീക്ഷകൾ മരിച്ചൂ, താളം മങ്ങിയ് നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ ജീ ആർ കവിയൂർ 02 06 2025

ഓരോ നിമിഷവും (ഗസൽ) എങ്ങനെ മറക്കും ഞാനാ കഴിഞ്ഞ ഓരോ നിമിഷവും ഇന്നും കാത്തിരിക്കുന്നു ഹൃദയം ഓരോ നിമിഷവും മറച്ചിരുന്നു ദുഃഖം, പുഞ്ചിരിയാർന്ന നിമിഷങ്ങൾ വന്നുചേരും കണ്ണീരായി ഓർമ്മയുടെ ഓരോ നിമിഷവും നിന്റെ സ്നേഹമൊഴികൾ ഇപ്പോഴും ചെവിയിൽ ഞാൻ കേൾക്കുന്നു ആ വാക്കുകൾ താളമാകുന്നു എന്റെ ഓരോ നിമിഷവും സംഗീതത്തിൽ നിന്നെ ചേർക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു തകർന്നു പോയി ആ സ്വപ്നം — ഞാൻ കുറിച്ച ഓരോ നിമിഷവും ‘ജി.ആർ’ കാത്തിരിക്കുന്നു നിന്നെ സ്നേഹത്തോടെ നീയില്ലാതെ അപൂർണ്ണമാകുന്നു ജീവിതം ഓരോ നിമിഷവും ജീ ആർ കവിയൂർ 01 06 2025

 ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 215 പ്രതി പ്രവർത്തിയും വിതച്ചൊരു വിത്ത്, നിശബ്ദമായി മണ്ണിലേയ്ക്ക് പതിയുന്നു. ചിലത് വിരിയുന്നു രാവിലെ പ്രകാശത്തിൽ, എന്നാലോ ചിലത് കുഴപ്പിക്കുന്നു ഇരുട്ടിൽ. ദയയോടെ വളർത്തിയാൽ പൂക്കൾ, കോപം വരണ്ടിടമാക്കും മണ്ണ്. സത്യം പ്രകാശിക്കും നിറങ്ങളോടെ, കള്ളം പതുക്കെ ഇല്ലാതാകും. ഒരൊറ്റയടി പാതയും രൂപപ്പെടും, വേരുകൾ ചുറ്റും പടരുന്നു. ഹൃദയത്തോടെ വഴികൾ തിരഞ്ഞെടുക്കൂ, പ്രത്യക്ഷം ഓരോ കർമ്മത്തിലും താല്പര്യമേറുക തന്നെ വേണം  ജീ ആർ കവിയൂർ. 30 05 2025

യാത്ര ജീവിതമാകട്ടെ!  (ഒരു ന്യൂ ജൻ പാട്ട് ) യാത്ര പോയൊരു മനസേ പറക്കു പാതകളിൽ കനവുകൾ തുറക്കു നിഴലുകൾ പിന്നിലായ് ഓടു, പുതിയ കാഴ്ചകളിൽ ഹൃദയം നനയും. ഞങ്ങളോട് ചേർന്ന് നിറയാം, ഈ വഴികളിൽ മായമൊന്നുമില്ല, കണ്ണുനീർ പോലെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ, നിന്നെ കാണാൻ ചന്തമല്ലേ തണുത്ത കാറ്റ് വന്നു തഴുകുമ്പോൾ, പാതിരാക്കാലം കനിഞ്ഞ് പാടുന്നു, പുഴകളും മലകളും ചേർന്നൊരുക്കുന്നു, ഒരു പുതിയ കവിത യാത്രക്കൊപ്പം  ഞങ്ങളോട് ചേർന്ന് നിറയാം, ഈ വഴികളിൽ മായമൊന്നുമില്ല, കണ്ണുനീർ പോലെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ, നിന്നെ കാണാൻ ചന്തമല്ലേ. ഓർമ്മകളും ചിരികളും കൂടെ വരും, താളത്തിൽ പാടിയൊരു പാട്ട് മൂളും  കാണാത്ത സ്ഥലങ്ങൾ തിരിച്ചറിയിക്കും, മടങ്ങുംവരെ ഈ യാത്ര ഉല്ലാസമാട്ടെ! നവകേരളങ്ങളിലേക്കുള്ള വർത്തമാനം, തണൽ മരങ്ങൾ മഴവില്ലുകൾ വിരിയും, രണ്ടു തനിമകൾ കാണാം, ഞങ്ങൾകുടെ യാത്രയാകാം . ഞങ്ങളോട് ചേർന്ന് നിറയാം, ഈ വഴികളിൽ മായമൊന്നുമില്ല, കണ്ണുനീർ പോലെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ, നിന്നെ കാണാൻ ചന്തമല്ലേ കാറ്റിന്റെ തലോടലേറ്റ് നീങ്ങാം ഈ യാത്രയിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും പുതിയ പാട്ടുകൾ പാടി രസിക്കാം സ്മരണയിൽ സന്തോഷം നിറഞ്ഞുനിൽക്കട്ടെ! ജീ ആർ കവിയൂർ 29 05 2025

കടലിൻ അഗാധതയിൽ കടൽ നിലയും തീരമുള്ളതുമാണല്ലോ മനംപോലെയതിൻ്റെ ആഴങ്ങളറിയാനാവില്ല തിരകൾ വരും തിരികെ മടങ്ങും മെല്ലെ ദുഃഖം പോലെ കടലോടു ചേരും. ആഴങ്ങളിൽ കണ്ണീരിൻ രസമാണ്, വൃഥകൾ ചാരമായ് ചേർന്ന സമുദ്രം, പ്രണയം നിന്നെ വിട്ടുപോയ ഓർമ്മകളല്ലോ ഒരു ദിനമത് തിരിച്ചു വരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷ. തീരത്തെ കടൽ വിളിക്കുന്നു, പക്ഷെ ആത്മാവിനതിൽ ചേരാനാകില്ല. ഒരേ നിമിഷം മനസ്സും കടലും പറയും "നീ ഞാനാണ്, വരിക, ഒന്നിച്ചു കരയാം " ജീ ആർ കവിയൂർ 28 05 2025

കാനനത്തിൻ്റെ ഓർമ്മകൾ കാലം ഏറെ മുൻപിൽ ആരംഭിച്ച ജീവിതം, വൃക്ഷങ്ങൾക്കിടയിൽ സന്തോഷമായിരുന്നു. കിളികൾ പാടി, കാറ്റ് ശബ്‌ദിച്ചു, വനത്തിൻ ചൂടിൽ നാം ഉറങ്ങും. നദികൾ തണുപ്പും നിലാവുമെല്ലാം, പാതകളില്ലാതെ നാം കണ്ട വഴികൾ. പിന്നീടുദിവസങ്ങളിൽ മനുഷ്യൻ മാറി, കാനനം മറന്നു പോയി. എന്നാലും ഇന്ന് തെന്നൽ കാതിൽ പറഞ്ഞുതരുന്നു, പണ്ടത്തെ നിമിഷങ്ങൾ ഓർത്തു. വീണ്ടും തങ്ങൾ വരുമെന്നു പ്രതീക്ഷിച്ച്, കാട് കാത്തിരിക്കുന്നു സ്‌നേഹത്തോടെ. ജീ ആർ കവിയൂർ 28 05 2025

ജീവിത നദി  ഒരു നീരുറവ് പതുക്കെ ഒഴുകുന്നു, പർവ്വതതടങ്ങളിലൂടെ അത് കടക്കുന്നു. ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ ജീവിതം തുടങ്ങുന്നു, ഭൂമിയെ ആദ്യമായി തൊടുന്നു. കല്ലുകൾ കണ്ടിട്ടും അതിന് ഭയമില്ല, കഷ്ടം വന്നാലും മുന്നോട്ട് പോകും. വളവുകളും വഴിത്തിരിവുകളും അതിന് പതിവാണ്, അവയെ അതിൻ്റെ യാത്രയുടെ ഭാഗമാക്കുന്നു. സ്വപ്നങ്ങൾ കെട്ടിയൊരുങ്ങുന്നു, ഹൃദയങ്ങളെ സ്പർശിക്കാൻ അതിനുമുണ്ട് വഴികൾ. അവസാനം സമുദ്രത്തിൽ ഓളം ചേരുമ്പോൾ, ജീവിതം ശാന്തിയിലേക്കുള്ള വഴി കണ്ടെത്തുന്നു. ജീ ആർ കവിയൂർ 28 05 2025

ദൂരെയായ യാത്ര എങ്ങിനെ കടക്കും ഈ വഴികൾ, അന്യമായ പാതയാണിത്... നക്ഷത്രങ്ങൾ കൂടെയുണ്ടെങ്കിലും, ലക്ഷ്യം പിന്നെയും ദൂരെയാണിത്... മഞ്ഞു വീണ വഴികൾ പറഞ്ഞുപോകുന്നു നിശബ്ദമായൊരു കഥ... കടന്നുപോവാനേ വഴിയുണ്ട്, നിന്‍ കണ്ണുകൾ ദൂരെയിലേക്കുള്ള ദീപമാണ്... പിരിഞ്ഞ ആഗ്രഹങ്ങൾ തളർന്നുവീണാലും, ഹൃദയത്തിലീ വേദനയുടെ മഴ പെയ്യുന്നു, ഭയങ്ങൾ നിഴലായി നിന്നിലും പാതയിൽ ഞാൻ വിറച്ച് നിൽക്കുന്നുണ്ട്... നീ കൂടെയുണ്ടാകുമോ എന്നോടൊപ്പം? നീ തനിയെ എങ്കിൽ, എന്നെ തേടുന്നുണ്ടോ? ഒരുപാട് വഴി പിന്നിട്ടുവെങ്കിലും, ഇനി എത്ര ദിവസം കൂടി നീളുമീ യാത്ര? ജീ ആർ കവിയൂർ

തീപ്പൊരിയിൽ നിന്ന് ആത്മാവിലേക്ക് ഒന്നുമില്ലാതെ നിശബ്ദ ജ്വാല പൊട്ടി, നക്ഷത്രങ്ങൾ പേരില്ലാതെ പിറന്നു. ഇരുട്ട് നൃത്തം ചെയ്തു, വെളിച്ചം കിനിഞ്ഞു, പ്രപഞ്ചം നീണ്ടു, സമയം വേഗത്തിലോടി. പൊടിമേഘങ്ങൾ പറന്നുയർന്നു, പ്രഭാതത്തിൻ്റെ വെട്ടം പർവ്വതങ്ങൾ രൂപമെടുത്തു. സമുദ്രങ്ങൾ ഇളകി, കാറ്റ് മൃദുവായ് കരഞ്ഞു, താഴ്‌വരകൾ പൂത്തു, ഗ്രഹങ്ങൾ നെടുവീർപ്പിട്ടു. കോശങ്ങളുണർന്നു, ചലനം കണ്ടു, ശ്വാസം ഉയർന്നു നിശബ്ദത കൂടുകെട്ടി. കാടുകൾ വളർന്നും നദികൾ സ്വപ്നത്തിലും, ജീവികൾ വിഹരിച്ചും ചന്ദ്രിക തിളങ്ങിയും. കണ്ണുകൾ തുറന്നു, ഹൃദയങ്ങളനുഭവമേറി, ചിന്തകളുയർന്നു, മനസ്സ് യാഥാർത്ഥ്യവും. നിമിഷങ്ങൾ കടന്നുപോകെ, ഒരു ദിനം ജീവിതം നിശ്ചലമായി, പറയാനൊട്ടു കാര്യങ്ങളുണ്ട്. ജീ ആർ കവിയൂർ 28 05 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 214 ജ്ഞാനത്തിന്റെ പ്രകാശവുമായി മനസ്സുകൾ ഒന്നിക്കുമ്പോൾ, ദയ പൂത്തുലയുന്നു, ശുദ്ധവും തിളക്കവുമുള്ളത്. മാന്യമായ ബന്ധത്തിൽ മാന്യമായ ഹൃദയങ്ങളോടെ, സത്യവും സദ്‌ഗുണവും അതിരുകടന്നു വളരുന്നു. സ്വർണ്ണ നൂലിൽ സ്ഥാപിക്കുമ്പോൾ ഒരു രത്നം അത് വിരിയുമ്പോഴുള്ളതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ തിളക്കത്തോടെ പ്രകാശിക്കും. വലതുവശത്ത് നടക്കുന്ന സൗമ്യമായ ആത്മാക്കളോടൊപ്പം, സമാധാനവും സന്തോഷവും പെട്ടെന്ന് പറന്നുയരും. മാന്യമായ ചിന്തകളിലും എളിമയുള്ള വഴികളിലും, സൗന്ദര്യം സത്യസന്ധമായ ദിവസങ്ങളിൽ തിളങ്ങുന്നു. നിങ്ങളെ ഉയർത്തുന്ന കൂട്ടുകെട്ടിനൊപ്പം, കണ്ണുനീർ പോലും മറക്കാൻ പഠിച്ചേക്കാം ജീ ആർ കവിയൂർ. 29 05 2025

  മഴ  ഒരു മഴ പെരുമഴ പെരുകും മഴയൊന്നുവന്നു പൊഴുതുമില്ലാ പഴുതുമില്ല പോയൊന്നോളിക്കാൻ  നീളുന്ന പാതകളിലാഴുന്നു നിശബ്ദതയിൽ തെളിയുന്നു മനസ്സിന്റെ വാതിൽ തട്ടുന്നു നിനവുകൾ തളിർക്കുമ്പോൾ നീർമിഴികൾ നിറയവേ നിമിഷങ്ങൾ പൊട്ടിവീഴും നിറംമങ്ങാത്തൊരു കനവ് വേനലിൽ മറഞ്ഞിരുന്നതെല്ലാം വേദനയോടെ ദാഹത്താൽ കാത്തിരിക്കുന്നേരം  പറഞ്ഞു പാടിയും വന്നപ്പോൾ പഴിയിത് പറയുന്നിന്നു പാവം വന്നില്ലയെങ്കിലും പെരുത്ത കുറ്റം ചുമത്തുന്നു ജീ ആർ കവിയൂർ 26 05 2025

ചാമുണ്ഡേശ്വരി നമോസ്തുതേ ചന്ദ്രകാലാധരനുടെ ചാരുമുഖിയാം സുന്ദരി മായേ  ചതുർബാഹു സമുന്നതേ മഹേശ്വരി  ചരണയുഗളം സ്മരാമി തവ  ചരണയുഗളം സ്മരാമി  ചന്ദന സുലേപന സുഗന്ധി  ചന്ദ്രകാന്തേ മനോഹരി  ചന്ദ്രഘണ്ഡേ ശിവപ്രിയേ ചന്ദ്രശേഖര പത്നി നമോസ്തുതേ   തിങ്കൾക്കലാധരനുടെ  ഗംഗയാം ദേവി നിന്നെ  തീർത്ഥമാക്കി തിരുജടയിൽ പാർക്കും ദേവി തൃക്കൺ പാർത്തനുഗ്രഹിക്കണേ  ജീ ആർ കവിയൂർ 27 05 2025 

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 213 ഉയർന്ന പർവതങ്ങളിലല്ല, ആഴമുള്ള സമുദ്രങ്ങളിലല്ല, നിശബ്ദമായ ചിന്തകളിലാണ് നമ്മെ യഥാർത്ഥത്തിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നത്. ഒരു നന്മപൂർണ്ണ പുഞ്ചിരിയും, സ്നേഹമുള്ള നോക്കുമാണ്, ദയം നിറഞ്ഞിടത്ത് ഹൃദയങ്ങൾ മൃദുവായി നൃത്തം ചെയ്യുന്നത്. പ്രതീക്ഷകളും സ്വപ്നങ്ങളും നാം പുഞ്ചിരിച്ചു പങ്കിടുമ്പോൾ, ശാന്തമായ സ്‌നേഹത്തിൽ ആത്മാവുകൾ സ്പർശിക്കപ്പെടുന്നു. നക്ഷത്രങ്ങൾക്കപ്പുറം, ആകാശത്തിനപ്പുറം, സ്നേഹത്തിന്റെ സൗന്ദര്യം ഒരിക്കലും നശിക്കില്ല. ആരുടെയോ പ്രാർത്ഥനയിൽ നാം സ്ഥാനം കണ്ടെത്തുന്നു, ആഴത്തിലുള്ള കൃപയുടെ ഊഷ്മളതയിൽ ഞങ്ങൾ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഹൃദയങ്ങളിൽ ജീവിക്കുകയും, വെളിച്ചമായി മാറുകയും ചെയ്യുക— അതാണ് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ശുദ്ധവും മനോഹരവുമായ സ്ഥലം. ജീ ആർ കവിയൂർ 26 05 2025 

എൻ്റെ വിദ്യാലയം  എന്നോർമ്മകളെന്നെ ഏത്തിച്ചൊരാ സ്മരണകൾ തളിർക്കുമാ പൂതോട്ടത്തിലായ് കുഞ്ഞുടുപ്പും പുസ്തക സഞ്ചിയും തൂക്കി  പാഞ്ഞു പറക്കും ശലഭങ്ങളും തുമ്പിക്കളും മുറ്റത്ത് കൈനീട്ടി മാറോട് ചേർക്കും മാലാഖമാരാം അദ്ധ്യാപരും പിന്നെ മണിയടിച്ചു ഓർമ്മപ്പെടുത്തും ചേട്ടനും മദ്ധ്യാന്നം ഉപ്പുമാവ് വിളമ്പും ചേച്ചിയും കൊമ്പൻ മീശ പിരിച്ചു കാട്ടി ഭയം കാട്ടും  കണക്ക് സാറും  കാത്തിരുന്നു കഥയും പാട്ടും പറഞ്ഞു തരും മോളി ടീച്ചറും ഗൃഹപാഠം എഴുതാതെ വന്നതിനു ബഞ്ചിൽ  കയറ്റും ഇംഗ്ലീഷ് മാഷും പള്ളിക്കുടപ്പടിവാതിലിൽ കാത്തു നിൽക്കും കപ്പലണ്ടി മിഠായിയും പാൽ ഐ സും  തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് യത്രക്കൊപ്പം കൂട്ട് കുടുനടന്ന ടോം ,സോണി ,ബീനയും മിനിയും ഇന്ന് എവിടെയോ പോയി മറഞ്ഞു ഇനിയും ഒരു ബാല്യവും കൗമാരവും തിരികെ വരില്ലായെങ്കിലുമെൻ്റെ വിദ്യാലയത്തിന് ഇന്നും ചെറുപ്പം തന്നെ ... ജീ ആർ കവിയൂർ 26 05 2025 

 നമ്മുടെ ഭൂമി, നമ്മുടെ പരിചരണം" (ലോക പരിസ്ഥിതി ദിന ഗാനം ) ഭൂമി നമ്മുടെ വീടാണ്, വളരെ പച്ചപ്പും വിശാലവുമാണ്, നമ്മുടെ അരികിൽ മരങ്ങളും നദികളും ഉണ്ട്. നാം ശ്വസിക്കുന്ന വായു, നാം കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണം, എല്ലാം പ്രകൃതിയിൽ നിന്നാണ് വരുന്നത്, ശുദ്ധവും മധുരവുമാണ്. പാടുന്ന പക്ഷികൾ, വിരിയുന്ന പൂക്കൾ, നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളെ നിറയ്ക്കുകയും എല്ലാ ഇരുട്ടും മായ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പുകയും മാലിന്യവും, മരങ്ങൾ മുറിക്കലും, ഈ സന്തോഷവും സമാധാനവും ഇല്ലാതാക്കും. വിദ്യാർത്ഥികളെന്ന നിലയിൽ, നമുക്ക് ഒരു നിലപാട് എടുക്കാം, ഭൂമി വൃത്തിയാക്കാനും, വൃക്ഷ തൈകൾ നടാനും, അവ കൊണ്ട് പ്രകൃതിയെ സുഖപ്പെടുത്താനും. ഭൂമിയെ സംരക്ഷിക്കുക, അത് നമ്മുടെ സ്വന്തം വഴിയാണ്, ഓരോ ദിവസവും ഒരു മികച്ചു നമുക്ക് നന്മയാർന്ന ലോകം കെട്ടിപ്പടുക്കാം ജീ ആർ കവിയൂർ 25 05 2025 "

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 212 കാലിന് കീഴെയുള്ള മുള്ള്, ശ്രദ്ധയോടെ നടക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചു, ഹൃദയത്തിൽ വിരിഞ്ഞ വേദന, സഹിക്കാനുള്ള ശക്തി നൽകി. പരുക്കുള്ള നിശബ്ദ ഭൂമിയിൽ ചുവടുകൾ മൃദുവായി മാറി, ദുഃഖം ധൈര്യം തീർത്തപ്പോൾ, മണലുപോലെ ഉറപ്പ് ഉണ്ടായിരിന്നു. താഴെയുള്ള കുത്തുകൾ, സമത്വവും കരുണയും ഉൾപ്പെടുത്തി, അകത്തെ ആഴമുള്ള മുറിവുകൾ, ശക്തമായ മുഖം സൃഷ്ടിച്ചു. പാറകൊത്തിയ വഴികൾ, വെളിച്ചത്തിലേക്ക് വഴികാട്ടി, നിഴലുകൾ പോലും, അതേ വെളിച്ചത്തേക്ക് കൈപിടിച്ചു കൊണ്ടു നീങ്ങി. പുറത്തെ വേദന സമയത്തോടെ മങ്ങിയുപോയി, അകത്തെ വേദന ജീവിതത്തിന് താളവും അർത്ഥവും നൽകി. വേദനയിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച പാഠങ്ങൾ ഉയർച്ചയിലേക്കു നയിച്ചു, നിശബ്ദമായ കണ്ണീരിലൂടെ ആകാശം പോലും സ്പർശിക്കപ്പെട്ടു. ജീ ആർ കവിയൂർ 25 05 2025

പഴയ മുറ്റങ്ങൾ, പുതിയ മതിലുകൾ  ഒരുകാലത്ത് ബന്ധുക്കളോടൊത്ത് പരിചരണത്തോടൊത്ത് ജീവിച്ച നമ്മൾ ഒരു  മേൽക്കൂരയ്ക്ക് കീഴിൽ നാളകളേറ പങ്കിട്ടിരുന്നു! മുത്തശ്ശിക്കഥകളും മുത്തച്ഛപുഞ്ചിരിയും ഉത്സവക്കാലംപോൽ ഭവനങ്ങളെ പ്രകാശിപ്പിച്ചും. വാതലിന്നരികെ നായും തീക്കനലാറിയ ചാരത്തിൽ പൂച്ചയും, ചിരിയും കണ്ണിരുമൊരിക്കലും ക്ഷീണിച്ചിരുന്നില്ല, ക്ഷേത്ര മഹിമയും പൂക്കച്ചവടവും കുപ്പിവള ചാന്തു സിന്ദൂരവും ഗ്രാമമേളകളിലെ ആഹ്ലാദത്തിമിർപ്പും ഹാ! എത്ര മനോഹരം. അക്കാലത്ത് നമ്മൾ സ്നേഹമറിയാതെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു, കൊച്ചു കൊച്ചു വഴക്കുകളിലും, മാമ്പഴം പങ്കിട്ട നിമിഷങ്ങളിലും, "ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു" എന്ന വാചകമില്ലാതിരുന്നിട്ടും കൺകളാൽ ഹൃദയം സംസാരിച്ചിരുന്നുപോലും. ടീവി വന്നതോടെ നിശബ്ദത വളർന്നു, മുൻപറിയും മുഖങ്ങൾ മൊബൈലിൽ മിന്നിമറിഞ്ഞു, ഒരുമിച്ചിരുന്നാലുമൊരകലമുള്ളപോൽ, മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തിനു പകരം സ്ക്രീനുകൾ താദാത്മ്യം. ഇന്നിതാ സ്നേഹത്തിനൊട്ട് ആപ്പുകളുണ്ട്, വാക്കുകളോ വേഗത്തിലങ്ങ് പറഞ്ഞീടാം, നിശ്ചലമാം ബന്ധങ്ങൾ വന്നുചേരുകയപൂർവ്വം, പ്രണയം വേർപാടുകളായ് കൊഴിയുമ്പോൾ, ഹൃദയം വൃദ്ധനാകുന്നു യുവത്വത്തിലും. ഇന്ന് മാമ്പഴമരങ്ങളിൽ ഊഞ്ഞാലുകളി...

ഇനിയൊരിക്കലും വരില്ലേ നീ? (ഗാനം) രാമഴ കുളിരിൽ ഓർമ്മകളുടെ പുതപ്പിനുള്ളിൽ മിന്നാമിന്നിയുടെ ചെറുവെട്ടത്തിൽ തഴുതിട്ടേ ഹൃദയവാതായനം മധുരനോവുകളുണർന്നു തിരികെ വരില്ലയെന്നോർത്തു ഏകാന്തത, ഉറക്കമില്ലാത്ത രാവ് പാടിയ പാട്ടുകൾ കാറ്റിൽ വീണു, നിന്ന് നീങ്ങിപ്പോയ നിഴൽ പോലെ കാറ്റിലലിഞ്ഞു പോയി നീർമേഘനിഴലുകൾ മാറി മിഴികൾ നിറച്ചു മഴയായ് നീ നരമ്പുകളിൽ ഒഴുകി പടർന്നു കൈകൂപ്പി നിന്നു പൂവിൻ സ്നേഹ ഗന്ധത്തിൽ ഒരു വിസ്മൃത സ്നേഹസ്മരണം ഒരുവാർത്തപോലും നല്കാതെ ഇനിയൊരിക്കലും വരില്ലേ നീ? ജീ ആർ കവിയൂർ 24 05 2025

സിന്ദൂരം  സിന്ദൂരത്തിന്റെ വരകൾ സന്ധ്യാവിളക്കിന്റെ ശോഭയെല്ലാ  സ്വപ്നങ്ങളിലൂടെയും അർത്ഥങ്ങളിലൂടെയും തിരഞ്ഞു. നെറ്റിയിലെ സിന്ദൂര അടയാളം - ഒരു അലങ്കാരം, പ്രതീക്ഷയുടെ സൂര്യോദയം പോലെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു. പഹൽഗാമിന്റെ മഞ്ഞുയൂരുകുന്നിതിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നു പോയ് സ്നേഹത്തിന്റെ ചിരികൾ കണ്ണുനീരിൽ ഒലിച്ചു പോയ ചൈതന്യമായ് തീവ്രതയുടെ തീകണ്ണീരിൽ കിളികളും നിലവിളിച്ചു കിനാവുകൾ പൊടിഞ്ഞു കവിളിൽ ചിരി മറഞ്ഞു നഷ്ടങ്ങളുടെ ചുവട്ടിൽ മങ്ങിപ്പോയി,  നോവിൻ്റെ കാറ്റിൽ പറന്നു പോയ നിറം സൂര്യോദയമില്ലെന്നോർക്കുമ്പോൾ രക്തക്കറയിലെ തിലകം നാടിനായ് സത്യമായി മാറിയല്ലോ ഒരു നുള്ള് സിന്ദൂരം ജീ ആർ കവിയൂർ 24 05 2025

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ - 211 ഒരാളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി കാണാൻ, സ്ഥലകാല ഭേതമില്ലാതെ നാം കാരണം— വാക്കുകൾക്ക് പ്രകടിപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്തത്ര ആഴത്തിലുള്ള സന്തോഷം, ദയയാൽ ഹൃദയത്തെ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. സമ്പത്തിന്റെയോ പ്രശസ്തിയുടെയോ അഭിമാനത്തിന്റെയോ ആവശ്യമില്ല, നമ്മൾ ഉള്ളിൽ സൂക്ഷിക്കുന്ന സൗമ്യമായ സ്നേഹം മാത്രം. അജ്ഞാതമായ കൈകൾ കണ്ണുനീർ തുടയ്ക്കുമ്പോൾ, അപ്പോഴാണ് കരുതലിന്റെ വിത്ത് വിതയ്ക്കുന്നത്. ഒരു നിശബ്ദ പ്രവൃത്തി, ഒരു ചെറിയ കൃപ, ഏത് ഇടത്തും ജീവിതത്തെ പ്രകാശിപ്പിക്കാൻ കഴിയും. ഒരു ആത്മാവിനെ ഉയർത്താൻ, സുഖപ്പെടുത്താൻ കഴിഞ്ഞാൽ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും ഉദാത്തമായ മാർഗം അതാണ്. ജീ ആർ കവിയൂർ 25 05 2025

പ്രാർത്ഥന, നിനക്കായി (ഗസൽ) ആജീവനാന്തം കാത്തിരുന്നു നിനക്കായി കാത്തിരിപ്പിൻ തീക്ഷ്ണതയറിയുമോ നീ, നിനക്കായി ആരെയൊക്കെ സ്നേഹിക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ആദ്യാനുരാഗം മറക്കുവാനായില്ല, നിനക്കായി ഇന്നുമേറെ ഏകാന്തതയിൽ നിൻ മൗന സാന്നിധ്യം എന്നെ ഞാൻ മറക്കുന്നു, നിൻ നിഴലായി, നിനക്കായി ഓരോ അക്ഷരവും നിറയുന്നു മധുരനോവായ് എഴുതുന്നു പാടുന്നു വരികളായ്, നിനക്കായി ജിയാറിന്റെ ഓർമ്മകൾ മുരടിക്കുവോളം ഹൃദയമാകെ നിറഞ്ഞെൻ പ്രാർത്ഥന, നിനക്കായി ജീ ആർ കവിയൂർ 24 05 2025

ഒരു ക്ഷേത്രം പിറന്ന നാളിൽ ആദ്യമായി  തെളിഞ്ഞൊരു മുഖം, വാക്കുകൾ അറിഞ്ഞതിനു മുമ്പ് തൊട്ടെത്തിയ സ്‌നേഹ സ്പർശനം. ആ കൈകളിൽ തേടിയ വിശ്രമം, ശബ്ദത്തിന്റെ സ്രോതസ്സിൽ പൂക്കുന്ന പ്രാർത്ഥന. പുഞ്ചിരിക്ക് പിന്നിൽ ഒളിഞ്ഞ വേദന, എല്ലാം നൽകുന്ന മാനസിക ദാനം. ലോകം തണുത്തതും കനത്തതുമാകുമ്പോൾ ഒരു ശാന്തതയായി നമ്മെ കാക്കുന്ന തണൽ. വീഴ്ചയുടെ അരികിൽ മിഴിഞ്ഞുവന്ന കൈ, ഉയർച്ചയുടെ പിന്നിൽ നിലകൊള്ളുന്ന ദൈവത്വം... ഒരിക്കലും വിട്ടുപോകാതെ ഒറ്റപ്പെട്ടില്ലാത്ത ജീവിതമാകെ ജ്വലിക്കുന്ന ഒരു വിളക്ക് — അമ്മ. ജീ ആർ കവിയൂർ 23 05 2025

ഒരു വെളിച്ചം, ഒരു ലോകം  ( ഒരു സർവ്വമത പ്രാർത്ഥന ) നിശബ്ദമായ ആകാശത്ത് നക്ഷത്രങ്ങൾ സമാധാനം മന്ത്രിക്കുന്നു, സത്യം കുടികൊള്ളുന്ന സ്വപ്നങ്ങളെ വഹിക്കുന്ന നദികൾ. പർവ്വതങ്ങൾ കാലാതീതമായ കൃപയെ പ്രതിധ്വനിക്കുന്നു, എല്ലായിടത്തും പൂക്കൾ വിരിയുന്നു. കൈകൾ വ്യത്യസ്തമായിരിക്കാം, ഹൃദയങ്ങൾ ഇപ്പോഴും കരുതലുള്ളവരായിരിക്കാം, കണ്ണുകൾ വ്യത്യാസപ്പെടാം, എല്ലാവരും പങ്കുവെക്കുന്നു. കരത്തിലൂടെയും കടലിലൂടെയും വഴികൾ തിരിയാം, സ്നേഹം മാത്രമാണ് ഏക താക്കോൽ. ഒരു ക്ഷേത്രവും വളരെ അകലെയല്ല, ഒരു നാമവും വളരെ വിശാലമല്ല, എല്ലാ പ്രാർത്ഥനകളും ഒരേ വേലിയേറ്റത്തിൽ ഉയരുന്നില്ല. ഓരോ വിശ്വാസത്തിലും, ഓരോ വിശുദ്ധ ശബ്ദവും, പ്രതീക്ഷ കണ്ടെത്തുന്നിടത്ത് ഒരു വെളിച്ചം പ്രകാശിക്കുന്നു. ജീ ആർ കവിയൂർ 23 05 2025