കുറും കവിതകള്‍ 220

കുറും കവിതകള്‍  220

ശ്രീ കോവില്‍
പ്രണയ കുടീരം
മനസ്സിനു ഏറെ പരിയായം

മാനം കരഞ്ഞു തീര്‍ത്ത
ലവണരസം പകര്‍ന്നത്
കടല്‍ ജലത്തിലോ

തനിയാവര്‍ത്തനം
ജീവിത കച്ചേരിയില്‍
വീണകമ്പികള്‍  നോവുണര്‍ത്തി

മോഹങ്ങള്‍ തുഴയെറിഞ്ഞ്
കമ്പോളത്തിലേക്ക്
ജീവിതവ്യാപനം

വാക്കിന്റെ മുനയുടഞ്ഞു
ഭിത്തിമേല്‍ തൂങ്ങുന്നു
നിശബ്ദത പാലിക്കുക

രാവോളം
തെരുവോരത്ത്
ജീവിത വിളിയുര്‍ന്നു

ആട്ടം നിലച്ച
ഘടികാരം
കഥകളി അരങ്ങു തകര്‍ക്കുന്നു

മോഹങ്ങള്‍ ഉണര്‍ന്നു
ലാഘവം
ജലസ്തംഭം

മൈനാകമുയര്‍ന്നു
മനസ്സിന്‍ അടിത്തട്ടില്‍
ശിശിരം ഉറഞ്ഞു

ഉറക്കമുണര്‍ന്നു
പടിക്കല്‍ കാത്തു കിടന്നു
ലോക വിശേഷങ്ങള്‍

പ്രഭാത സവാരി
വീഥിയില്‍ പൂവിരിച്ചു
രാത്രി കാറ്റ്

മിഴിയടച്ചു
ഓര്‍മ്മകള്‍
മൗനമുടച്ചു

പ്രപഞ്ച ദൃശ്യം
മൗന വിശുദ്ധിയില്‍
തന്‍ അറിവുകള്‍ പരിമിതം

ചവട്ടി അരച്ചു
ദുഃഖങ്ങള്‍ വഴി നീളെ
ജീവിത കയറ്റങ്ങള്‍

പാല്‍മണം മാറാത്ത
പുഞ്ചിരിക്കു സത്യത്തിന്‍
മുഖ കാന്തി ,ദൈവീകം

മഞ്ഞും മലയും
ഹരം പകരുന്നു
ശിശിര സുപ്രഭാതം

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “