കുറും കവിതകള് 217
കുറും കവിതകള് 217
മാനത്തും മനസ്സിലും
ഒളിമിന്നിയകന്നു
അവളുടെ ഓര്മ്മകള്
പുതു മണ്ണിന് മണം
ഇഴഞ്ഞു കയറുന്നു
അറുതിയില്ലാത്ത മോഹങ്ങള്
പടവേട്ടുകള് പലപ്പോഴും
പറഞ്ഞു കേട്ട നുണക്കു പേരില്
നിഴലുകള്ക്ക് പോലും വൈരം
എത്ര കൊഴിച്ചിട്ടും
പതിരുകള് കണ്ടില്ല
നന്മ മാത്രം കാണും പ്രണയം
ദേശാന്തര ഗമനത്തില്
പൊടികാറ്റില് അകപ്പെട്ടു
ലക്ഷ്യം മറക്കാത്ത പറക്കല്
പൊടിപടലങ്ങളിലുടെ
സൂര്യ കിരണം
വസന്തത്തിന് മാലാഖ
മരുഭൂമി
വെള്ളം തേടിയൊരു കിളി
നിസഹായനായി ഞാനും
തല്ലി പാകം വന്ന മനസ്സ്
വിശപ്പു താളം പിടിക്കുന്നു
ജീവിത വഴികളില്
വിശാലമായ ആകാശം
കുളത്തിലാകെ വിടരുന്നു
താമര
ചാഞ്ഞു പെയ്യ്ത മഴ
ശവപ്പെട്ടി മേൽ
തട്ടുന്നു മുഴക്കത്തോടെ
അതാ..!! നീലിമയിൽ നിന്നു
വെണ്മയാർന്ന അരയന്നം
ഉയർന്നു പൊങ്ങി
അര്ദ്ധേന്ദു
നീ എവിടെയാകും
ഞാന് വൃദ്ധനാകുമ്പോള്
ചാകര തിരമാലകള്
ചായ കോപ്പയില്
വളയിട്ട കൈകള് ചിരിച്ചു
ചായക്കൊപ്പയുമായി
വളയിട്ട കൈകള്ക്ക് ചിരി
കടലല ആര്ത്തലച്ചു
മാനത്തും മനസ്സിലും
ഒളിമിന്നിയകന്നു
അവളുടെ ഓര്മ്മകള്
പുതു മണ്ണിന് മണം
ഇഴഞ്ഞു കയറുന്നു
അറുതിയില്ലാത്ത മോഹങ്ങള്
പടവേട്ടുകള് പലപ്പോഴും
പറഞ്ഞു കേട്ട നുണക്കു പേരില്
നിഴലുകള്ക്ക് പോലും വൈരം
എത്ര കൊഴിച്ചിട്ടും
പതിരുകള് കണ്ടില്ല
നന്മ മാത്രം കാണും പ്രണയം
ദേശാന്തര ഗമനത്തില്
പൊടികാറ്റില് അകപ്പെട്ടു
ലക്ഷ്യം മറക്കാത്ത പറക്കല്
പൊടിപടലങ്ങളിലുടെ
സൂര്യ കിരണം
വസന്തത്തിന് മാലാഖ
മരുഭൂമി
വെള്ളം തേടിയൊരു കിളി
നിസഹായനായി ഞാനും
തല്ലി പാകം വന്ന മനസ്സ്
വിശപ്പു താളം പിടിക്കുന്നു
ജീവിത വഴികളില്
വിശാലമായ ആകാശം
കുളത്തിലാകെ വിടരുന്നു
താമര
ചാഞ്ഞു പെയ്യ്ത മഴ
ശവപ്പെട്ടി മേൽ
തട്ടുന്നു മുഴക്കത്തോടെ
അതാ..!! നീലിമയിൽ നിന്നു
വെണ്മയാർന്ന അരയന്നം
ഉയർന്നു പൊങ്ങി
അര്ദ്ധേന്ദു
നീ എവിടെയാകും
ഞാന് വൃദ്ധനാകുമ്പോള്
ചാകര തിരമാലകള്
ചായ കോപ്പയില്
വളയിട്ട കൈകള് ചിരിച്ചു
ചായക്കൊപ്പയുമായി
വളയിട്ട കൈകള്ക്ക് ചിരി
കടലല ആര്ത്തലച്ചു
Comments