കാലം മാറുമ്പോൾ”( ഭാവ ഗീതം)

“കാലം മാറുമ്പോൾ”( ഭാവ ഗീതം)

കാലമൊഴുകുമ്പോൾ ഹൃദയം വിരിയുന്നു

ദൂര കാഴ്ചകളിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ സ്പന്ദനം ഉയരുന്നു(2)

മൂടൽമഞ്ഞ് പടരുന്ന പ്രഭാതം തണുപ്പോടെ

നിശ്ശബ്ദം നിറഞ്ഞ നിമിഷം ഹൃദയം ഉണരുന്നു

ഇലപൊഴിയുന്ന കാറ്റിൽ മറവിയാകുന്ന സ്വപ്നം

വേനൽതണുത്ത ചിരിയിൽ വിട്ടുപോവുന്ന മായാം(2)

കാലമൊഴുകുമ്പോൾ ഹൃദയം വിരിയുന്നു

ദൂര കാഴ്ചകളിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ സ്പന്ദനം ഉയരുന്നു

ശരത്‌ചൂട് പകർന്നൊഴുകുന്ന പാതയിൽ വേദന

പതിച്ച തുള്ളി ചിന്തകൾ അകലം താണ്ടിത്താണൂ

ഹിമമഴ പെയ്തിറങ്ങുന്ന രാത്രിയാകെ വിങ്ങൽ

മഞ്ഞുപോലെ മാഞ്ഞുപോയ സ്നേഹം മുറിവാക്കും(2)

കാലമൊഴുകുമ്പോൾ ഹൃദയം വിരിയുന്നു

ദൂര കാഴ്ചകളിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ സ്പന്ദനം ഉയരുന്നു

അകലെയുള്ള നിമിഷങ്ങൾ ഓർമ്മയാകെ നില്ക്കും

ഒറ്റപ്പെടൽ നിറഞ്ഞൊഴുകുമ്പോൾ കണ്ണീരായ് തുളുമ്പും

മൗനതാളം വിരിഞ്ഞു സന്ധ്യനേരം കീറിപ്പടരും

ദൂര കാഴ്ചകൾ സ്പന്ദനമേറുന്നു(2)

കാലമൊഴുകുമ്പോൾ ഹൃദയം വിരിയുന്നു

ദൂര കാഴ്ചകളിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ സ്പന്ദനം ഉയരുന്നു

ഹൃദയത്തിന്റെ താളത്തിൽ ഓർമ്മകൾ ഉയരുന്നു

നിറങ്ങളില്ലാത്ത രാവുകൾ പാടങ്ങൾ തീർക്കുന്നു

മറവിയുടെ കണ്ണീരിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ മണവീട്

ഒറ്റപ്പെടലിൽ വിരിയുന്ന വിരഹത്തിന്റെ ഗാനം(2)

കാലമൊഴുകുമ്പോൾ ഹൃദയം വിരിയുന്നു

ദൂര കാഴ്ചകളിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ സ്പന്ദനം ഉയരുന്നു

ജീ ആർ കവിയൂർ 

13 11 2025

(കാനഡ, ടൊറൻ്റോ)