സ്വപ്നമേ....

സ്വപ്നമേ....

ഇരുളിൻ മറപറ്റി ഇങ്ങു വരുമോ,

നിദ്രയ്ക്കൊപ്പം]നെയ്തു കൂട്ടും.

സ്വപ്നമേ, നിൻ്റെ സാന്നിധ്യം വെറും

കണ്ണടച്ച് തുറക്കും മുൻപേ അകലുന്നുവോ?

മഞ്ഞുലോകത്തിലെ ചലനം പോലെ,

ഹൃദയം നിനക്കായ് തളർന്ന്  ഉരുകി  പോയി.

നിശബ്ദമായ് വീണ മഴത്തുള്ളിയിൽ,

ഓർമ്മകളെ ഞാൻ ഹൃദയത്തിൽ കോർക്കുന്നു.

നിറങ്ങളില്ലാത്ത കാഴ്ചകൾക്കൊപ്പം,

നീ വന്നു സ്പർശിച്ചീടുന്നു  എന്നു തോന്നുന്നു.

തണുത്ത കാറ്റിൽ ഒളിഞ്ഞ ഉഷ്ണം പോലെ,

അനുരാഗം ഹൃദയത്തിൽ പടരട്ടെ. 

കണ്ണീരില്ലാതെ പോലും നീ ചിരിക്കുന്നു,

പ്രതിഭാസം മാത്രം

 എങ്കിലും സത്യമായ്.

നിന്റെ സാന്നിധ്യം എന്റെ ലോകത്തെ നിറയ്ക്കുന്നു,

ഒരു തിളക്കമാർന്ന പ്രോത്സാഹനവും പ്രചോദനവുമായി നീ നിൽക്കണേ.

ജീ ആർ കവിയൂർ 

21 11 2025

(കാനഡ, ടൊറൻ്റോ)