സംഗീതം – ഒരു ദൈവത്തിന്റെ നാദം

സംഗീതം – ഒരു ദൈവത്തിന്റെ നാദം 

ശബ്ദം മൗനത്തിൽ പിറവിയെടുത്ത്
ഹൃദയത്തെ തൊടുന്ന ദൂതനാകുമ്പോൾ,
സപ്തസ്വരങ്ങൾ കനിഞ്ഞൊഴുകും
നീലാകാശത്തിൻ വെൺ പാതകളിൽ.

നീണ്ടും കുറയും കിരണങ്ങളായ്
രാഗങ്ങൾ പുളകമാകെ പൊഴിക്കുന്നു,
മിഴികളിൽ കണ്ണീരും പുഞ്ചിരിയും പോലെ
ഭാവങ്ങൾ തിരയുന്നു താളത്തെ കുളിരിൽ.

വേദനയുടെ വയലിനിൽ വീണയായ്
ഉറവായ ഹൃദയം തുളുമ്പുന്നു,
താളമാകെ നിലാവിനോടൊപ്പം
മണിമുത്തുപോലെ വാക്കുകൾ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു.

മണ്ണിലതിഞ്ഞൊരു മേഘമായി
സംഗീതം വരണമെൻ ജിവിതത്തിലേക്ക്,
ഒരു അമ്മയുടെ താലോലിയിൽ
ഒരു പ്രണയം മിഴിച്ചുനിൽക്കുമപോലെ.

കണ്ണടയ്ക്കുമ്പോൾ ഞാൻ കേൾക്കുന്ന
ആ ഭാവം ഒരിക്കലുമാകില്ല ശബ്ദം,
അതൊരു നരകത്തിനകത്തും കിനാവാകും,
അത്… സംഗീതം – ദൈവത്തിന്‍റെ കൈസ്പർശം!

ജീ ആർ കവിയൂർ
16 06 2025 

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

“ സുപ്രഭാതം “

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ