ദിക്കറിയാതെ

ദിക്കറിയാതെ


നീയില്ലാതുരുത്തില്‍ ഞാനകപ്പെട്ടു പോയല്ലോ
പ്രണയ നോവേന്നത് ഞാന്‍ അറിയുന്നു
മനസ്സു നീന്തി തുടിക്കുന്നു നിന്‍ അരികത്തണയാന്‍ 
നീട്ടി പാടുന്നു നിനക്കായി ഗീതകം  ഉണ്ടോ നീ കേള്‍ക്കുന്നു
ഓരോകാറ്റുവന്നു പോകുമ്പോള്‍ ആരായുന്നു നിന്നെ കുറിച്ച്
മൂളിയകലുന്നതല്ലാതെയില്ല മറുപടിയായ് ഒന്നുമേ
ഓലപ്പീലി വിടര്‍ത്തി കേരവൃഷങ്ങളും കൈയാട്ടി വിളിച്ചു
ഓളങ്ങള്‍ വന്നലച്ചു പോകുന്നു നീ മാത്രമെന്തേ വന്നില്ല
നിന്‍ കിലുങ്ങും വളയും തളയും ചിരിയും
എന്റെ  ഉറക്കം കെടുത്തുന്നു കനവിലായി
നീണ്ട മൗനം മാത്രമായി എന്‍ ഏകാന്തതാതയുടെ  
ജീവിതയാനം ഉലയുന്നു നീയെന്ന ദിക്കറിയാതെ.

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “