കുറും കവിതകള്‍ 611

കുറും കവിതകള്‍ 611

നാണത്താല്‍
മണിയറ വാതുക്കലില്‍
ഒന്നുമറിയാ മുല്ലപൂ ചിരി ..!!

അക്ഷരങ്ങള്‍
വണ്ടായി ചുറ്റുന്നു.
ഹൈക്കു പൂവിരിഞ്ഞു ..!!

രാവേറ ആയി
മുറ്റത്തു പൂക്കളം
കരച്ചില്‍ ഉയര്‍ന്നു ..!!

അവനവനെ തേടുന്ന
അറിവിന്റെ പുസ്തകത്തില്‍
ഞാനോ നീയോ ഒന്നുതന്നെ !!

മേഘങ്ങളില്‍ നീരില്ല
വേരുകള്‍ നീളുന്നു
എന്നിലും നിന്നിലുമായി ..!!

ഞാനും നീയും
ആട്ടിപ്പായിക്കപ്പെടുന്നു
അട്ടപ്പാടി മുതല്‍ സോമാലിയവരെ..!!

മൃഗയ നടത്തി
തീ കണ്ടെത്തി
സ്ത്രീയെ അബലയാക്കി ..!!

ഞാനോ നീയോ
ആരുണ്ടായി ആദ്യം
തേടട്ടെ ഞാന്‍ വന്നവഴി ..!!

ചൂണ്ടയില്‍ കുടുക്കി
വിശപ്പകറ്റി അവസാനം
മുള്ളുകള്‍ കുപ്പയില്‍ ..!!

ഞാന്‍ ആകാശത്തും
നീ ജലത്തിലും
ശ്വാസം മുട്ടുന്നില്ലേ  ..!!

Comments

Popular posts from this blog

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

കുട്ടി കവിതകൾ

“ സുപ്രഭാതം “