മായാതെ ഇരിക്കട്ടെ നീ ......

മായാതെ ഇരിക്കട്ടെ നീ ......



ഈ സായനണങ്ങളിലും എനിക്കു നീയിന്നും
ഒരു സിന്ദൂരപട്ടുടുത്ത  പാവാടക്കാരി തന്നെ
രാവിന്റെ തിണ്ണയില്‍ നിന്നും കരിമഷി കണ്ണുയെഴുതും
പ്രണയത്തിന്‍ കുറുമ്പുകാരി , നീ നിലവില്‍ ഇറങ്ങുമ്പോള്‍
എത്രയോ കണ്ണുകള്‍ നിന്നെ കണ്ടു കനവുകള്‍ കാണുന്നു
മനകോട്ടകള്‍ കെട്ടുന്നു നിദ്രയില്ലാതെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും
ഉറക്കിളക്കുന്നു അതാണ്‌ നിന്റെ ഒരു മായാജാലം
നിറഞ്ഞു കവിയുകയും വറ്റിവരുണ്ടും  നിന്‍ ഭാവങ്ങള്‍ എത്ര
കണ്ടാലും കൊതി തീരുകയില്ല കാണും തോറും എന്റെ മനസ്സു
ഒരു പതിനാറു കാരനായി മാറുന്നു എന്തെ എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും
പിടികിട്ടാ പ്രഹേളികയായി തുടരുന്നു എന്തെ മറ്റാര്‍ക്കും തോന്നുന്നില്ലയോ
അതോ എന്റെ മനസ്സിന്റെ വികല്‍പ്പങ്ങളോ കാലം തന്ന നോസ്സോ
എങ്കിലും നിന്നെ കുറിച്ചു എത്രയോ കവികള്‍ പാടി കടന്നു പോയി
ഇനിയും വരുന്നവര്‍ക്ക് കണ്ടു പാടാന്‍ ഇനി നീ ഉണ്ടാവുമോ ഇതുപോല്‍
അഴകുള്ളവളെ നിന്നെ നിലനിര്‍ത്താനാവുമോ നിന്റെ സൗന്ദര്യം മായാതെ
ഇരിക്കട്ടെ എല്ലാവരും നിന്നെ മനസ്സില്‍ പ്രക്രീര്‍ത്തിക്കട്ടെ എന്‍ സന്ധ്യേ രജനി ..!!

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “