കുറും കവിതകള്‍ 612

കുറും കവിതകള്‍ 612

ഞാനെന്ന സംജ്ഞയെ 
ഇല്ലാതാക്കി ദളിതയാക്കി
ആധിപത്യം നടത്തുന്നു നുണ ..!!

നീ പറഞ്ഞു നമ്മളെ
നാണം അറിയിച്ച
ഏദന്‍ തോട്ടത്തിലെ പഴം ..!!

ആരുമറിയാതെ
നിന്നില്‍ കാലുകുത്തി
നിലാവേ നീ അറിഞ്ഞോ ..!!

ഒരു ചെമ്പരത്തി
ചെലുകണ്ട് കൊതിച്ചു
മനസസ് നിറയെ വസന്തം ..!!

സന്ധ്യാംബരം നോക്കി
കാത്തിരുന്നു വിരഹം.
രാവിന്‍ മാറില്‍ ചായാന്‍ ..!!

വേനല്‍ മഴയോരത്തു
തണല്‍കുട വിരിഞ്ഞു .
മണ്ണിന്‍ മണം മനം കവര്‍ന്നു ..!!

ചുംബന പൂവിനാല്‍
കോരിത്തരിച്ചു മേലാകെ .
അവന്‍കന്നു കാറ്റിനൊടൊപ്പം ..!!

ഇല്ലിമുളം കാടും
കാറ്റിന്‍ മൂളലും .
ആളൊഴിഞ്ഞ തീരവും ..!!

വിരല്‍ തുമ്പിലുടെ
വേനലിന്‍ വിരഹം .
കവിതയായി പെയ്യ്തു ..!!

രാവിന്‍ സംഗീതം
കേട്ടിരുന്നു മീട്ടി
വിപഞ്ചിക പുലരുവോളം ..!!

നഷ്ടങ്ങളുടെ കണക്കുകള്‍
ജീവിതം വഴിമുട്ടിയ
ഏകാന്തതയില്‍  നോവും മനം ..!!

 

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “