വിഭാതത്തിനായി കാത്തിരിപ്പ്

നിഴലുമായി നിഴൽ ചേരുന്നു,

നിമിഷങ്ങൾ നീങ്ങുന്നു,

നീ സഞ്ചരിച്ച വഴികൾ

ഇപ്പോൾ പരന്നു കിടക്കുന്നു.

നിഴലിൽ നഷ്ടപ്പെട്ട സ്വപ്നങ്ങൾ പോലെ,

നിൻ്റെ ഓരോ ചുവടും മങ്ങുന്നുണ്ടോ?

അപ്രത്യക്ഷമാകാൻ കാത്തിരിക്കുമ്പോൾ,

എവിടെ പോയി മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു?

കാലത്തിൻ്റെ നദീതീരങ്ങളിൽ,

മണൽ ഒഴുകുകയും അപ്രത്യക്ഷമാവുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഓർത്തതെല്ലാം മറക്കാൻ,

നിഴൽ ദുഃഖത്തിൽ വസിക്കുന്നു.

മരവിപ്പിക്കുന്ന ആ നിമിഷങ്ങൾ,

മുറിവുകൾ നിറഞ്ഞ ഹൃദയം,

നിലാവിൻ്റെ ഏകാന്തമായ മുള,

ഇപ്പോൾ പ്രഭാതത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു.

ജീ ആർ കവിയൂർ

05 08 2024

ആത്മാവിഷ്കാരങ്ങള്‍