കുറും കവിതകള്‍ 594

കുറും കവിതകള്‍ 594

കൊടികുണ്ടോ മഴയും വെയിലും
നിറം മങ്ങികീറുവോളം ജീവിതം .
മനുഷ്യന്റെ ഹിതത്തിനൊത്തു പറകണ്ടേ..!!

എങ്ങിനെയെങ്കിലും
ഒന്ന് മഴ പെയ്യതെങ്കില്‍
തേങ്ങുന്ന ഭൂമിയും മനവും ..!!

പൂട്ടി വെച്ച ജലം
വറ്റി വരണ്ട നാവുകള്‍
ജലയുദ്ധം അകലെയല്ല ..!!

ചങ്ങലക്കോ ആനക്കോ
ആര്‍ക്കാണ് മതിഭ്രമം
പാപ്പാനോ പട്ടഷാപ്പിലും ..!!

കൊട്ടും കുരവയും കഴിഞ്ഞു
എത്രയോ സദ്യ ഉണ്ട്
കൈകഴുകി പിരിഞ്ഞ ഇടം ..!!

ഈ മണ്ണിലാകെ
വാക പൂക്കുമ്പോള്‍ .
വിരിയുന്നു നിന്‍ ഓര്‍മ്മകളെന്നില്‍ ..!!

വെന്തുരുകി നിറം മങ്ങി
പടിഞ്ഞാറന്‍ ചക്രവാളത്തിലേക്ക്
മറയാനൊരുങ്ങുന്നു ഒരു ജീവിത ദിനവും ..!!

വാക്കിന്റെ ശരശയ്യ തീർത്ത്
കൃഷ്ണായനം കാത്ത്
കിടപ്പാണു പ്രണയം....!!

ഇരുള്‍‌ പടർന്ന നിനവിന്റെ
ഉമ്മറക്കോലായില്‍‌
സ്നേഹത്തിനന്തിത്തിരി വെച്ച മോഹം..!!

ഇരുള്‍‌ പടർന്ന നിനവിന്റെ
ഉമ്മറക്കോലായില്‍‌
സ്നേഹത്തിനന്തിത്തിരി വെച്ച മോഹം..!!

തിരകളുടെ തീരത്തിലേക്കുള്ള ദൂരമളന്ന്
രാപ്പകലുകളുടെ അതിർവരമ്പിൽ
സന്ധ്യയുടെ മടിയിൽ ഞാനിരുപ്പുണ്ട് ,,!!

ഏഴുവർണ്ണങ്ങളിൽ തേൻ‌ചുരത്തും
വാസന്തമേകി പരിലസിക്കെ
ശലഭങ്ങളെ ഞാന്‍ പ്രണയിച്ചു..!!

സന്ധ്യയുടെ ബലിക്കല്ലിൽ
തല തല്ലി മരിച്ചൊരാ സൂര്യന്റെ ചിതയിൽ
ആത്മാഹൂതി ചെയ്ത നിഴല്‍..!!

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “