നമ്മള്‍ തന്‍ പ്രണയം

നമ്മള്‍ തന്‍ പ്രണയം

പ്രതീക്ഷകളുടെ നാവുനനഞ്ഞു
മഴകുളിര്‍ കണ്ണില്‍ നിറഞ്ഞു
നിന്‍ അധര കാന്തിയില്‍
മയങ്ങി ഉണരും പുലരിയും സന്ധ്യകളും
ആരെയോ കാത്തിരിക്കുന്നുവോ

ഇണ  മിഴികളിലായിതാ
ഇഴയടുപ്പിന്‍ നീര്‍കണം 
കണ്ടു ഞാനാ നൊമ്പരം
കവിതയായി കുറിക്കുവാന്‍
ചിന്തത തന്‍ ചിറകിലേറി
മോഹങ്ങള്‍ കിനാക്കാണ്ട് 
നിമിഷങ്ങള്‍ നാളുകള്‍
നിരങ്ങി നീങ്ങുമ്പോള്‍
എന്നിലെ എന്നെയറിഞ്ഞു

ശിശിരവസന്തങ്ങള്‍
ഇതള്‍പ്പടര്‍ത്തും
എന്നിലെ നോവുകളോ
നിന്‍ സാമീപ്യത്തിനായി
തേടും കനവുകളില്‍
വിരിയും പനിനീര്‍ പുഷ്പങ്ങള്‍

നിന്നിലെ വികാരങ്ങള്‍
ആരുമറിയാതെ കൊണ്ടു
നടന്നിതു വരക്കുമാ നൊമ്പരം
ചേര്‍ക്കണം എന്നിലായി
ലോകമറിയട്ടെ ഉദാത്തമാം
നമ്മള്‍ തന്‍ പ്രണയം ..!!

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “