അവള്‍ എന്നും ഓര്‍മ്മകളില്‍

അവള്‍ എന്നും ഓര്‍മ്മകളില്‍

നനവുള്ള ചിരിയില്‍
കിലുങ്ങുന്ന വളകളുടെ
നിമിഷങ്ങളുടെ നോവ്‌ അറിഞ്ഞു

മുല്ല മൊട്ടുകളുടെ  ചിരിയടങ്ങി
പുലരുവോളം സുഖങ്ങളുടെ നടുവില്‍
ഞെരിഞ്ഞമര്‍ന്നു ഗന്ധം പരത്തി .

പലവട്ടം വീണ്ടും നിഴലായി
പിന്തുടരുന്നു ഇന്നും
നിലാവിനോടോപ്പം മറയുന്നു .

ആരുടെയൊക്കെ സന്തോഷങ്ങള്‍ക്കു
സ്വയം വാടി പൊലിയുന്ന എന്‍
ജീവിതം ഇനിയും നിന്നോടൊപ്പം ഉണ്ടാവട്ടെ ..!!

രാമഴക്കൊപ്പം
മുറ്റത്തെ  മണം.
ഓര്‍മ്മകളിലിന്നും അവള്‍ മാത്രം ..!!

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “