വിഷുപ്പുലരിയും നീയും

വിഷുപ്പുലരിയും നീയും

മൗനം ഘനീഭവിച്ചു ഉറഞ്ഞു
വിരഹത്തിൻ താഴ്വാരങ്ങളിൽ.
മഞ്ഞുരുകി ഒഴുകി പടർന്നിറ്റുവീണു  
മിഴിമുനകളുടെ  അനുഭൂതിയാൽ.
നിലാവ് പരന്നു  മുല്ലപ്പൂ പുഞ്ചിരിയാൽ
മധുരം കിനിഞ്ഞു ചെഞ്ചുണ്ടുകളിലൂടെ
പ്രണയം ചിറകടിച്ചു പാട്ടായി കാതുകളിൽ
മുത്തമിട്ടു ഉറക്കി സ്വപ്‍ന തേരേറ്റി .
ചില്ലകളിൽ രാപാടികൾ ചുണ്ടു കോർത്തു
തെക്കൻ കാറ്റ് നാണത്താൽ മുഖം കുനിച്ചകന്നു .
കണ്ണിമാങ്ങകൾ പൊഴിഞ്ഞു വീണു കിടക്കും
മുറ്റത്തു ഉണ്ണികൾ കളിയാടുന്ന കണ്ടു വെയിൽ
നിറത്തിൽ പൂവിട്ടു മേട കൊന്നകൾ പുഞ്ചിരിച്ചപ്പോളി-  
തൊന്നുമറിയാതെ അങ്ങ് മലയാളത്തിന് മണ്ണിൽ
 ഉറങ്ങി ഉണര്ന്നുവോ  വിഷുപ്പുലരിയും നീയും ...!!