കവിതാവഴിയിലുടെ
കവിതാവഴിയിലുടെ
എന്നെ എന്റെ കവിതകള്‍ എവിടെയൊക്കയോ
കൊണ്ടുപോകുന്നു ഞാന്‍ അറിയാതെ കണ്ടു
വിശാലമായ മരുഭൂമി ചക്രവാളത്തോളം തൊട്ടു
ദാഹം തീര്‍ക്കാനായി ആകാശത്തോളം കണ്ണും നട്ട്
നോക്കി കിടക്കുംപോലെ ,അകലെ മരുപച്ച
മോഹം ഉണര്‍ത്തി മാടിവിളിക്കുന്നു .....
എത്ര നാടുകള്‍ എത്ര ഭാഷകള്‍ കേട്ട് നീങ്ങുമ്പോള്‍
കളകളാരം പൊഴിക്കും അരിവിക്കരയിലുടെ
കിളികളുടെ കൂജനങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ
ഒഴുകി ഒഴുകി വലിയ പുഴയായി മാറി അതിന്റെ
കൈവരികളിലുടെ ഉയര്‍ന്നുതാണ് ആര്‍ത്തലച്ചു
നടന്നു തളര്‍ന്ന എന്റെ മയക്കത്തില്‍ നിന്നും
തൊട്ടുണര്‍ത്തി കടലിന്റെ അലര്‍ച്ച കേട്ടു
തിരകള്‍ എന്നെയും തീരത്തെത്തിച്ചു
എങ്ങിനെ ഞാന്‍ ഇവിടെ എത്തി
ഓര്‍ക്കുമ്പോഴേക്കും ആരൊക്കയോ വന്നു
അടക്കം പറയുന്നു ജീവനുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നുയെന്നു.....!!
എന്നെ എന്റെ കവിതകള്‍ എവിടെയൊക്കയോ
കൊണ്ടുപോകുന്നു ഞാന്‍ അറിയാതെ കണ്ടു
വിശാലമായ മരുഭൂമി ചക്രവാളത്തോളം തൊട്ടു
ദാഹം തീര്‍ക്കാനായി ആകാശത്തോളം കണ്ണും നട്ട്
നോക്കി കിടക്കുംപോലെ ,അകലെ മരുപച്ച
മോഹം ഉണര്‍ത്തി മാടിവിളിക്കുന്നു .....
എത്ര നാടുകള്‍ എത്ര ഭാഷകള്‍ കേട്ട് നീങ്ങുമ്പോള്‍
കളകളാരം പൊഴിക്കും അരിവിക്കരയിലുടെ
കിളികളുടെ കൂജനങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ
ഒഴുകി ഒഴുകി വലിയ പുഴയായി മാറി അതിന്റെ
കൈവരികളിലുടെ ഉയര്‍ന്നുതാണ് ആര്‍ത്തലച്ചു
നടന്നു തളര്‍ന്ന എന്റെ മയക്കത്തില്‍ നിന്നും
തൊട്ടുണര്‍ത്തി കടലിന്റെ അലര്‍ച്ച കേട്ടു
തിരകള്‍ എന്നെയും തീരത്തെത്തിച്ചു
എങ്ങിനെ ഞാന്‍ ഇവിടെ എത്തി
ഓര്‍ക്കുമ്പോഴേക്കും ആരൊക്കയോ വന്നു
അടക്കം പറയുന്നു ജീവനുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നുയെന്നു.....!!
എന്നെ എന്റെ കവിതകള്‍ എവിടെയൊക്കയോ
കൊണ്ടുപോകുന്നു ഞാന്‍ അറിയാതെ കണ്ടു
വിശാലമായ മരുഭൂമി ചക്രവാളത്തോളം തൊട്ടു
ദാഹം തീര്‍ക്കാനായി ആകാശത്തോളം കണ്ണും നട്ട്
നോക്കി കിടക്കുംപോലെ ,അകലെ മരുപച്ച
മോഹം ഉണര്‍ത്തി മാടിവിളിക്കുന്നു .....
എത്ര നാടുകള്‍ എത്ര ഭാഷകള്‍ കേട്ട് നീങ്ങുമ്പോള്‍
കളകളാരം പൊഴിക്കും അരിവിക്കരയിലുടെ
കിളികളുടെ കൂജനങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ
ഒഴുകി ഒഴുകി വലിയ പുഴയായി മാറി അതിന്റെ
കൈവരികളിലുടെ ഉയര്‍ന്നുതാണ് ആര്‍ത്തലച്ചു
നടന്നു തളര്‍ന്ന എന്റെ മയക്കത്തില്‍ നിന്നും
തൊട്ടുണര്‍ത്തി കടലിന്റെ അലര്‍ച്ച കേട്ടു
തിരകള്‍ എന്നെയും തീരത്തെത്തിച്ചു
എങ്ങിനെ ഞാന്‍ ഇവിടെ എത്തി
ഓര്‍ക്കുമ്പോഴേക്കും ആരൊക്കയോ വന്നു
അടക്കം പറയുന്നു ജീവനുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നുയെന്നു.....!!
എന്നെ എന്റെ കവിതകള്‍ എവിടെയൊക്കയോ
കൊണ്ടുപോകുന്നു ഞാന്‍ അറിയാതെ കണ്ടു
വിശാലമായ മരുഭൂമി ചക്രവാളത്തോളം തൊട്ടു
ദാഹം തീര്‍ക്കാനായി ആകാശത്തോളം കണ്ണും നട്ട്
നോക്കി കിടക്കുംപോലെ ,അകലെ മരുപച്ച
മോഹം ഉണര്‍ത്തി മാടിവിളിക്കുന്നു .....
എത്ര നാടുകള്‍ എത്ര ഭാഷകള്‍ കേട്ട് നീങ്ങുമ്പോള്‍
കളകളാരം പൊഴിക്കും അരിവിക്കരയിലുടെ
കിളികളുടെ കൂജനങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ
ഒഴുകി ഒഴുകി വലിയ പുഴയായി മാറി അതിന്റെ
കൈവരികളിലുടെ ഉയര്‍ന്നുതാണ് ആര്‍ത്തലച്ചു
നടന്നു തളര്‍ന്ന എന്റെ മയക്കത്തില്‍ നിന്നും
തൊട്ടുണര്‍ത്തി കടലിന്റെ അലര്‍ച്ച കേട്ടു
തിരകള്‍ എന്നെയും തീരത്തെത്തിച്ചു
എങ്ങിനെ ഞാന്‍ ഇവിടെ എത്തി
ഓര്‍ക്കുമ്പോഴേക്കും ആരൊക്കയോ വന്നു
അടക്കം പറയുന്നു ജീവനുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നുയെന്നു.....!!
Comments