അംഗുരം





ഹൃദയകമലത്തിൽ വിരിഞ്ഞൊരു
നറുഗന്ധം പരത്തുന്ന
അചുംബിത മൃദു ദളങ്ങൾ
ആർക്ക് വേണ്ടി കാത്തു കിടന്നു..

ഹരിത മോഹങ്ങൾ ഉണർത്തി
ഒരു ബീജാ പാപത്തിനായി ഒരുങ്ങി
നിൽപ്പു വളക്കുറുള്ള ഉഴുതു മറിക്കാത്ത
ഫലപുഷ്ടമാർന്ന കറുത്ത മണ്ണ്

തളിരിട്ടു മുകുളങ്ങൾ ആത്മാവിന്‍
കണികയായി വളരുന്നു
ഒരു പ്രണയ സാഫല്യത്തെ
നട്ടു വളർത്തി കൈവെള്ളം തളിച്ച്

 ജീവന്റെ കാരുണ്യം ഏറ്റു നില്‍ക്കും
വെളിച്ചത്തിനായി കാത്തു നിന്നു  .
ഏതോ മുൻജന്മ സുകൃതം പോലെ
ആത്മ ബന്ധം വളർന്നു പന്തലിച്ചു .

നീയും ഞാനും ഒന്നായി മാറുന്ന
അനഘ നിമിഷങ്ങൾ സാക്ഷിയായ്
അവിടെ മുളക്കുന്നു കമലത്തിന്റ
ദളങ്ങൾ അതെ പ്രളയ ജലത്തിലെ അംഗുരം  ...

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “