നിറങ്ങളാൽ നിറഞ്ഞു
നിറങ്ങളാൽ നിറഞ്ഞു
ജീവിതയാത്രയിൽ
പല വഴികളും ദുഷ്കരമായി.
സ്വയം നഷ്ടപ്പെട്ട ശേഷം
അവൾ കാണാ ലോകത്തിലേക്ക് പോയി.
മനസ്സിൽ ഒളിഞ്ഞിരുന്ന സ്വപ്നങ്ങൾ അറിയാതെ പുറത്തു വന്നു.
യാഥാർത്ഥ്യം കണ്ടുമുട്ടിയപ്പോൾ,
ആ സ്വപ്നങ്ങൾ യാഥാർത്ഥ്യമായി.
വഴിയിൽ ചിതറിക്കിടക്കുന്ന
രാത്രികളുടെ ഓർമ്മകൾ.
സംഘട്ടനങ്ങളുടെ കഥകൾ
കണ്ണുകളിൽ മറഞ്ഞിരുന്നു.
ഹൃദയ നദിയിൽ ഒഴുകുന്ന
സങ്കടത്തിന്റെ തിരമാലകൾ
രഹസ്യങ്ങൾ പോലെയായിരുന്നു,
പറയാതെ, അതെല്ലാം, ഞങ്ങളുടെ
കഥ പറഞ്ഞു വീണ്ടും വീണ്ടും
രാത്രികളുടെ ആകാശത്ത്
വിശ്രമമില്ലാതെ നക്ഷത്രങ്ങൾ മറഞ്ഞു,
ഹൃദയത്തിന്റെ വികാരങ്ങൾ പറഞ്ഞറിയിച്ചിരുന്നില്ല, അപൂർണ്ണമായ കാര്യങ്ങളുടെ ഓർമ്മകൾ.
ജീവിതത്തിന്റെ താളുകളിൽ
ഒട്ടനവധി അപൂർണ്ണമായ
നിമിഷങ്ങൾ ഒളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
എന്നാൽ കാലത്തിന്റെ പരിമളത്താൽ അവ ഓരോ നിമിഷവും നിറങ്ങളാൽ നിറഞ്ഞു.
ജീ ആർ കവിയൂർ
21 08 2023
Comments