വൈധവ്യം

വൈധവ്യം
No automatic alt text available.

നീലിമിയാര്‍ന്നാകാശ മേലാപ്പില്‍ കണ്ണെത്താ
ദൂരങ്ങളില്‍ പൂത്തു തിളങ്ങും നക്ഷത്ര
സഞ്ചയങ്ങളും  രാവിന്റെ മൗനം ഉടച്ചു
ചീവിടുകളും ഇടക്ക് കൂവി വിളിക്കും
കൂമന്മാരുടെ കൂട്ടവും
ഒന്നുമേ അറിയാതെ കണ്‍ തുറന്നു
സ്വപനം കാണുന്ന നിലാ താഴത്ത്
അവളറിയാലോകത്ത് കഴിഞ്ഞ
കൊഴിഞ്ഞ ജീവിത പുഷ്പങ്ങളുടെ
കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ മുല്ലമലര്‍ മാലയും
അത് തന്ന മണവും അത് തീര്‍ത്ത
ലഹരി പകരും അനുഭൂതിയും
തീര്‍ത്താല്‍ തീരാത്ത സ്നേഹവും
എല്ലാം ഇന്ന് എവിടെയോ  പോയ്‌
എല്ലാം ഒരു കൈവിട്ടുപോയ ഓര്‍മ്മകള്‍
അറിയാതെ നനഞ്ഞുയൊഴുകിയ
കണ്ണുനീര്‍ പുഴയില്‍ വീണുടഞ്ഞു
അവസാനം കടലിനു ക്ഷാരമായ് ...!!

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “