എല്ലാം നീയെ

നീ ഇല്ലാതെയെന്തു ജന്മം
നീ ഇല്ലാതെയീ ഭൂമുഖത്തെ
കാണുവാൻ ആവുമായിരുന്നോ
നീയല്ലാതെയാതിപ്പോളറിയുന്നു
നീ കാട്ടിയ കൈപിടിച്ചപ്പോഴോ 
എല്ലാം അവൾക്കായിയല്ല
അവനായി മാറിയത് അവസാനം
ആരുമില്ലാത്ത അവസ്ഥയായിതെന്നിട്ടും
ഞാൻ ഊണിലും ഉറക്കത്തിലും സ്മരിക്കുന്നു.
നീ ഇല്ലാതെ എന്ത്..?! .
അതേ ഇന്നുമെന്നും
ജന്മ ജന്മങ്ങളായി ഞാൻ തേടുന്നു
എന്നിലെ നിന്നെ അതേ എന്നിലെ ഞാനിനെ .
ഇരുളിലും വെളിച്ചത്തിലും
ഇണയുടെ സ്നേഹ പരിചരണത്തിലും
ഇരയുടെ വേദനയിലും
ഇമ അടയുന്ന നേരങ്ങളിൽ
സ്വപ്നത്തിലും സുഷുപ്തിയിലും ജാഗ്രതയിലും
എല്ലാം നീ ആണ് നീയാണ്
എൻ മുന്നിലെ ആശാ ബിന്ദു അതേ
രണ്ടു ബിന്ദുക്കൾ ചേർന്നു ഒരു രേഖയും
അതു പിന്നെ സമന്തരമാകുമ്പോഴും
ലംബമായി മാറുമ്പോഴും നീ നീ നീ
മാത്രം ആണ് എന്റെ ആശ്രയം .....നീ നീ നീ ....
ഇപ്പോൾ പൂർണ്ണമായോ അറിയില്ല
നിന്നെ കുറിച്ചു എഴുതാൻ
നീ ഇട്ടുതന്ന രശ്‌മീ ഓ ഞാൻ മറക്കുന്നു
നീ തന്നെ അല്ലെ ഈ സ്വരം കേൾക്കുന്നത്
എൻഉള്ളിൽ വമിക്കുന്നതും ദൈവമാകുന്നതും....

ജീ ആർ കവിയൂർ
3 .5 .2018