കുറും കവിതകള്‍ 642

കുറും കവിതകള്‍ 642

അന്തിമടങ്ങി
വിരഹനോവുമായി
രാത്രി ചുവടുവച്ചു ..!!

വേനലിന്‍ തിമിര്‍പ്പ്
അവധിക്കാല ബാല്യം .
കൈയ്യെത്താ ദൂരത്തു ..!!

പൊരിയും വെയിൽ
പൊള്ളുന്ന  പനി
നീറുന്ന  അമ്മ മനസ്സ് ..!!

ഓലപ്പീലി തുമ്പില്‍
മാനത്തിന്‍ മിഴിനീര്‍ തുള്ളി
കാറ്റ് തട്ടി കളിക്കുന്നു ..!!

പെന്‍സില്‍ തുമ്പില്‍
വിരലുകള്‍  തീര്‍ത്ത ഭയം.
കാറ്റ് പറത്തികൊണ്ട് പോയി ..!!

ഉരുകുന്നുണ്ട്
നെഞ്ചകത്ത് .
പ്രണയമെന്ന വ്യാഥി   ..!!

തണലുകൾ പേറുന്നു
ധ്യാനാത്മകമാം
ബുദ്ധ മൗനങ്ങള്‍ ..!!

വേരും ഇലക്കുമിടയില്‍
മൗനമായി നില്‍ക്കുന്നു 
താങ്ങായി തണലായി മരം ..!!

തൊഴി കിട്ടിയപ്പോള്‍
പ്രതി മൊഴി മാറ്റി പറഞ്ഞു .
ഇനി തിരിച്ചറിയല്‍ മാത്രം ..!!

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “