കുറും കവിതകള്‍ 339
കുറും കവിതകള്‍ 339
ജീവിത കയങ്ങളുടെ
ആഴം അളക്കാന്‍
മുങ്ങി നിവരുന്ന ജന്മങ്ങള്‍
താളവാദ്യ അകമ്പടിയോടെ
തിടമ്പേറി അകലുന്ന
ഭഗവതിയും സന്ധ്യാബരവും
നീയില്ലാത്ത പ്രപഞ്ചം
എന്നെ എന്തെ പാട്ടുകാരനാക്കുന്നു
പ്രകൃതിയുടെ വികൃതിയോയിതു
മൗനമുറങ്ങുന്ന
ശാന്തതല്ലോ കാണ്മു
അമ്പല വിശുദ്ധിയിലായ്
ഉമ്മ വന്നാലും
കിട്ടാനുള്ളത് വാങ്ങി .
ആമ്പല്‍ പൂവിന്‍ മിഴി കൂമ്പി
കുളപ്പടവിന്‍ അരികിലെ
കൈത കാട്ടില്‍ ഒരു ഇലയനക്കം
കാക്കയിരുന്നു വിരുന്നു വിളിച്ചു .
അമ്മാത്തെ കുളിപ്പടവിന്‍
ചുവട്ടിലെ ആമ്പല്‍ പൂവിനു
ഇന്നും നാണം ....
ജീവിത കയങ്ങളുടെ
ആഴം അളക്കാന്‍
മുങ്ങി നിവരുന്ന ജന്മങ്ങള്‍
താളവാദ്യ അകമ്പടിയോടെ
തിടമ്പേറി അകലുന്ന
ഭഗവതിയും സന്ധ്യാബരവും
നീയില്ലാത്ത പ്രപഞ്ചം
എന്നെ എന്തെ പാട്ടുകാരനാക്കുന്നു
പ്രകൃതിയുടെ വികൃതിയോയിതു
മൗനമുറങ്ങുന്ന
ശാന്തതല്ലോ കാണ്മു
അമ്പല വിശുദ്ധിയിലായ്
ഉമ്മ വന്നാലും
കിട്ടാനുള്ളത് വാങ്ങി .
ആമ്പല്‍ പൂവിന്‍ മിഴി കൂമ്പി
കുളപ്പടവിന്‍ അരികിലെ
കൈത കാട്ടില്‍ ഒരു ഇലയനക്കം
കാക്കയിരുന്നു വിരുന്നു വിളിച്ചു .
അമ്മാത്തെ കുളിപ്പടവിന്‍
ചുവട്ടിലെ ആമ്പല്‍ പൂവിനു
ഇന്നും നാണം ....
Comments
ചുവട്ടിലെ ആമ്പല്‍ പൂവിനു
ഇന്നും നാണം ....
നന്നായി സാര്‍
ആശംസകള്‍