വഴിയോരങ്ങളിലുടെ
വഴിയോരങ്ങളിലുടെ
നിഴലിന്‍ നീളും കാളിമയില്‍
നിറക്കുമെന്‍ മനസ്സിന്‍ കോണുകളില്‍
നീ നല്‍കിയകന്നൊരു കിനാക്കളെല്ലാം
നീറുന്ന പെക്കിനാവുകളായി
നിരാശ നിറയുന്ന എന്നിലെ
നിശബ്ദത ഒതുങ്ങി കോപമേറെ
നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി കാലത്തിന്‍
നിര്‍ലജ്ജ കപടതയോര്‍ത്തു
നിരക്കുന്നു കൊടും കാറ്റുകളെറെയായി
നിന്നോടില്ല പരിഭ വമൊട്ടുമില്ല
ഏറെ അലഞ്ഞു ഞാന്‍ നിനക്കായി
ഏന്തി നടക്കാനാവാത്ത കദന ഭാരങ്ങള്‍
എല്‍ക്കുന്നിത്തിരിനേരമിരുന്നു തണലിലായി
എങ്ങു പോയി നീ മറഞ്ഞു എന്‍ പ്രണയമേ
നിഴലിന്‍ നീളും കാളിമയില്‍
നിറക്കുമെന്‍ മനസ്സിന്‍ കോണുകളില്‍
നീ നല്‍കിയകന്നൊരു കിനാക്കളെല്ലാം
നീറുന്ന പെക്കിനാവുകളായി
നിരാശ നിറയുന്ന എന്നിലെ
നിശബ്ദത ഒതുങ്ങി കോപമേറെ
നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി കാലത്തിന്‍
നിര്‍ലജ്ജ കപടതയോര്‍ത്തു
നിരക്കുന്നു കൊടും കാറ്റുകളെറെയായി
നിന്നോടില്ല പരിഭ വമൊട്ടുമില്ല
ഏറെ അലഞ്ഞു ഞാന്‍ നിനക്കായി
ഏന്തി നടക്കാനാവാത്ത കദന ഭാരങ്ങള്‍
എല്‍ക്കുന്നിത്തിരിനേരമിരുന്നു തണലിലായി
എങ്ങു പോയി നീ മറഞ്ഞു എന്‍ പ്രണയമേ
നിന്‍ മണമേറെ അറിഞ്ഞു ഞാന്‍
നയനങ്ങളില്‍ നിറയെ കണ്ടറിഞ്ഞു
നാണത്തോടെ ഓര്‍ത്തു നോക്കി
നിഴലെന്നോണമെന്നുമെന്‍ അരികത്തു
നീ ഉണ്ടന്ന് കരുതി കാത്തിരിപ്പു
കണ്ടുഞ്ഞാനറിഞ്ഞു വേദനയോടെ
ഈ ചുമ്പന മധുര രസം നുകരു വാനാകാതെ
തെരുവോരത്തെ പ്രണയ നൊമ്പരം എത്ര വിചിത്രം
Comments
ഒരു കവിതയുടെ ഭാഗമാനെന്കില്‍ അവസാന നാല് വരികളും മുഴച്ചു നില്‍ക്കുന്നു. ആ ചിത്രവും
ഇടിച്ചുകയറാനായ്
ഒരു ദുരന്തം...!
ആശംസകള്‍