മലയാളത്തിൽ ചിന്തിച്ചു എഴുതി ആംഗലേയത്തിൽ പിന്നെ ഹിന്ദിയിലും ഉറുമ്പുകൾ കാട്ടിയ വഴി പട്ടിണിയുള്ളവരുടെ കണ്ണുനീർ, യുദ്ധഭൂമിയിലെ മൃതക ശബ്ദം, സ്നേഹവും സ്നേഹഭംഗവും വരെ, എഴുതിയിരുന്നു ഞാൻ, മറ്റുള്ളവർക്കായി. പക്ഷേ ഇന്നലെ ശരീരം ചതിച്ചു, കുഴപ്പമില്ലാതെ പോയ യാത്രയ്ക്ക് ഒടുവിൽ, ഉറുമ്പുകൾ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു തനിയെ — കവി, നിന്നെ നീ മറന്നില്ലേ? പ്രമേഹവും ഉരിയാടുന്ന രക്തസമ്മർദ്ദവും, പ്രകൃതിയാണോ പറഞ്ഞത് മൃദുവായി? തനിയെ മറക്കുന്ന കവിയാകുമ്പോൾ, കവിതയും ഒടുവിൽ മൗനമാകുമോ?! The Path Shown by Ants Tears of the hungry, Echoes from the warfields, Love, and heartbreak too — I kept writing for others, always. But yesterday, my body betrayed me, After a calm routine, all of a sudden, The ants reminded me silently — Poet, have you forgotten yourself? With diabetes and rising pressure, Was it nature who gently warned me? When a poet forgets his own being, Will the poem too fall into silence?! GR kaviyoor 07 04 2025 चींटियों ने दिखाया रास्ता भूखों की आँखों के आँसू, युद्धभूमि की चुप्पी की गूँज, प्यार और उसके टूटने तक —...
.jpg)
