കുറും കവിതകള്‍ 112


കുറും കവിതകള്‍ 112

മൗനതപസ്സിൽ നിന്നും
പ്രണവ ധ്വനിയുമായി
ഒരു ശിശു രോദനം

മനസ്സെന്ന കാട്ടിൽ
സിംഹവും കുറുക്കനും
കഴുതയും യഥേഷ്ടം മേയുന്നു

ഉപവാസം
മനസ്സിനെയും
ശരീരത്തെയും ഒരുമിപ്പിക്കുന്നു

ചിപ്പിക്ക് ക്ഷതമെറ്റാലും
മുത്തിനു ഒന്നുമേ സംഭവിക്കുന്നില്ല
ശരീരവും മനസ്സും പോലെ

മിക്ക പ്രാത്ഥനകളും
ആഗ്രഹ പൂര്‍ത്തിക്കായിയുള്ള
സ്വാര്‍ത്ഥതയല്ലോ

Comments

ajith said…
പ്രാര്‍ത്ഥന=സ്വാര്‍ത്ഥത

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “