ഏകാന്തതയുടെ കൂട്ടുകാരി
ഏകാന്തതയുടെ കൂട്ടുകാരി
കാറ്റു കാടു താണ്ടി നറുമണമായി പുല്‍കി
ഉള്ളിലുളെളാരു മോഹമെല്ലാം പൂവായി
ശലഭങ്ങള്‍ കഥ പറഞ്ഞു മുത്തമിട്ടു
പറന്ന് അകന്നപ്പോളെയെന്‍
മനമറിയാതെ നിന്നെ ഓര്‍ത്തുപോയി
പുഞ്ചിരിയാലെ മുത്തു പൊഴിയുമാ
കിന്നാര പുന്നാര മൊഴികളിന്നു
കുറിച്ചിട്ടൊരു കവിതയായിന്നിതാ
കൈവിരല്‍ തുമ്പിലുടെ ഉതിരുമ്പോള്‍
അറിയാതെ രോമാഞ്ച മണിയുന്നു
ഞാനുമി പ്രപഞ്ച സത്യമെന്നോണം
ജീവിതപ്പോരിനായി അകന്നു കഴിയുന്നു
പകലും രാത്രിയും ഒക്കെ നിനക്കായി
സമര്‍പ്പിച്ചു മുന്നേറുന്നു എന്‍
ഏകാന്തതയുടെ കൂട്ടുകാരീ .... ,കവിതേ .....
Comments
Dr ARK Pillai
ചിത്രവും കണ്ണു കുളിർപ്പിയ്ക്കുന്നു.