എന്‍ ജീവിതോര്‍ജ്ജമേ

എന്‍ ജീവിതോര്‍ജ്ജമേ

ഇല പൊഴിയും കാടുകളില്‍
ഇമയടയാതെ നോക്കിക്കാണും
ചാമരം വീശും കുളിര്‍ തെന്നലേ
നീകൊണ്ടുവന്നയി ഗന്ധമവളുടെ
സാമീപ്യം ഞാനറിയുന്നു ഏറെ
മുളം തണ്ടിലെ  സുഷിരങ്ങളില്‍
തീര്‍ക്കും ഗാനവീചിയിലുമവളുടെ
രതിവസന്തം മോഹമേറ്റുന്നു
നിമോന്നതങ്ങളില്‍ ശിശിരം പൂക്കുമ്പോള്‍
പൂപൊടി മധുരം തീര്‍ക്കും അധരപാനത്തിനായി
ഓര്‍മ്മകളില്‍ ഓളം തീര്‍ത്തകലല്ലേ
നിനവിലും കനവിലുമെന്നുമേന്നും
എന്നോടൊപ്പം നീ ഉണ്ടാവണമേ
മനം മയക്കുമെന്നിലെ ഇണ പിരിയാ
ജീവിതോര്‍ജ്ജമാം കവിതേ  

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “