കണ്ണിൻ ശസ്ത്രക്രിയ അമ്മയുടെ

 കണ്ണിൻ ശസ്ത്രക്രിയ അമ്മയുടെ


കണ്ണിമെക്കാത്തെ കാത്തിരുന്നൊരു കണ്ണുകളെ
കാലത്തിൻ കുത്തുയൊഴുക്കിൽ പാടചൂടി മറക്കുമ്പോൾ
കാരിരുമ്പിൻ സൂചി മുനയാൽ തോട്ടെടുക്കുന്നെരവും
കടിഞ്ഞുൽ പിറന്നവനെന്തേ വന്നില്ലന്തയെന്നയറിയില്ല
കർമ നിരതനാവുമോ കർമ്മകാന്ധാരങ്ങളിലായിയവൻ

പ്രാരബ്ദവിഗ്നങ്ങൾ ഒഴിയാതെ ഏറെ
പ്രതിബന്ധങ്ങളിൽ നട്ടം തിരിയുമ്പോൾ
പ്രതിയാക്കപ്പെടുന്നു ഞാനെന്ന സംജ്ഞ
പ്രാണവേദനയാൽ പിടയുന്ന മാനസ്സവുമായി
പ്രവാസലോകത്തിൻ മുൾമുനയിൽ ഏകനായി

എന്തിനേറെ പറയുന്നു സ്വന്തബന്ധങ്ങൾ
എത്രപറഞ്ഞാലും തീരുകയില്ലയിവിധം
എഴുതിയാൽ ഒടുങ്ങാത്ത വേദനകൾ
എത്രത്തോളം പേർ ഈ ജീവിത വഴിത്താരയിൽ
എന്നെ പോലെ വേട്ടയാടപ്പെടുന്നുമിന്നുമാവോ

Comments

ആശംസകള്‍

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “