ഹേ മനുഷ്യാ

പൊലിഞ്ഞു പോയൊരു  ജീവിതമേ
നിന്നെ മറ്റാർക്കെങ്കിലും  ഉപയുക്തമാക്കട്ടെയോ  
കൊടുത്തുവച്ചൊരു കാര്യങ്ങളൊക്കെ
കോർത്തിണക്കി മണ്ണിതിൽ മരുവുവാനീശനയച്ചുവോ
നിൻ നടകൊണ്ടു മറയുമാന്നൊരു  
കാൽപാദങ്ങൾ തീർത്തൊരു കുഴികളിലും
ഏറെ മണ്ണിരകളും   ഉറുമ്പും നിവസക്കിന്നു
കൂടുപോലെയെങ്കിലുമറിയാതെ അവകളതിനുള്ളിൽ
ഇരുകാലികളുടെ  ക്ഷാരമേറും ഗന്ധമറിയുകിൽ
ഭയന്നോടി ഒളിക്കുന്നതെന്തേ അത്രക്ക്
നിക്രുഷ്ടനോയി മനനം ചെയ്യുവാൻ
കഴിയുമെന്നു വീമ്പെടുക്കുന്ന മനുഷ്യ
നോക്കുക പ്രകൃതി അതിന് സന്തുലിതാവസ്ഥ
വീണ്ടെടുക്കുന്നു നീ അതുകണ്ടിട്ടും കാണാതെ
സ്വയമീശനായി നടിക്കുന്നുവോ
വേണ്ട ഈ ഹുങ്ക്   വേണ്ടാ നിന്നെ
പിന്തുടരുന്നു നിഴലായി മൃത്യുയെന്നറിക