പരമാനന്ദം


പരമാനന്ദം

ഞാണൊലികളൊക്കെയടങ്ങി
ഞെരിഞ്ഞമർന്നെല്ലാം
ഞാനെന്നും  നീയെന്നോയില്ലാതെ
ഞാനായിയെല്ലാമെല്ലാം

എളുതായി പറവതില്ല
എഴുതാനിനിയും വാക്കുകളില്ല
എളുകകള്‍ താണ്ടി മനം
ഏഴുകടലിനുമപ്പുറം

ആശതന്‍ തിരയിളകി
ആകാശമൊളമെന്നിൽ
ആനന്ദ മുണര്‍ന്നുമെല്ലെ
ആത്മാവില്‍ ലയിച്ചു
പരമാനന്ദ മയത്തിലായി

Comments

ajith said…
പരമമായ ആനന്ദം
നല്ല കവിത

ശുഭാശംസകൾ...
നല്ല കവിത

ശുഭാശംസകൾ...
Cv Thankappan said…
നന്നായിരിക്കുന്നു കവിത
ആശംസകള്‍

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “