കുറും കവിതകള്‍ 117

കുറും കവിതകള്‍ 117

ഇലച്ചാര്‍ത്തില്‍ പച്ചിമ പടര്‍ത്തി
അങ്ങു ആകാശത്തു വിരിയുമാ
പൂവിന്‍ തിളക്കത്തില്‍ കണ്ണും നട്ടു

മനസ്സില്‍ കത്തി നില്‍ക്കും
പ്രകാശ ധാരയുടെ പെരുമയില്‍
എല്ലാം മറന്നു ധ്യാനാത്മകത നിറഞ്ഞു


ഇലച്ചാര്‍ത്തില്‍ പച്ചിമ പടര്‍ത്തി
അങ്ങു ആകാശത്തു വിരിയുമാ
പൂവിന്‍ തിളക്കത്തില്‍ കണ്ണും നട്ട്

ചിന്തയുടെ ചിതക്കരികില്‍
ചിതലെടുത്ത ഗ്രന്ഥക്കെട്ടുകളുടെ
ഇടയില്‍  ചലിക്കാനാവാതെ മന്ത്രങ്ങള്‍

പരതി പറന്നു തീരങ്ങളില്‍
ഒരു ഉരുള ചോറിനായി
ബലിക്കാക്ക

ഇറച്ചി കടയില്‍
എപ്പോഴും സുപ്രഭാതത്തിന്‍
ഉണര്‍ത്തലുകള്‍

എന്റെ മുഖം മറച്ചു
പുസ്തകത്താല്‍
ഹൈക്കുവിന്‍ മുന്നില്‍

വേലിക്കു പുറത്തു
പുകമണം പരത്തുന്ന
ശരല്‍ക്കാലപുലര്‍ക്കാലം 

Comments

ajith said…
പുലര്‍കാലം പോലെ മനോഹരം!

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “