കുറും കവിതകള്‍ 367

കുറും കവിതകള്‍ 367


അലസമായ പ്രഭാതം
കിടക്കമുറിയിലെ പങ്ക
കിറുകിറുപ്പ് തുടങ്ങി  

അകലങ്ങളിൽ അളന്നാൽ തീരാത്ത
സഞ്ചാരത്തിൻ  കാൽപാടുകൾ
തിരിച്ചറിയാത്ത ഭാഷകൾ നാടുകൾ

ധ്യാന വിശുദ്ധി പേറുന്നു
മൗനമായി അമ്പലമണി
ശാന്തം മനം

മഴ പുൽതകടിയെ നനച്ചു
എല്ലാ വാതായനങ്ങളും ജാലകങ്ങളും
മലക്കെ തുറക്കപ്പെട്ടു

പടിഞ്ഞാറു   അഭിമുഖമായ
പാതയോരത്തെ ആമ്പല്‍പ്പൂക്കള്‍.
ഏറെ പിംഗലവര്‍ണ്ണമാർന്നു

ഇരുണ്ട മേഘങ്ങൾ
കരഘോഷം മുഴക്കിയകന്നു.
അമ്മയെ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചു  കുഞ്ഞികൈകൾ

 പ്രതിക്ഷണവഴിയും താണ്ടി
കൈകുപ്പുമായി നീളുന്നു കാവിലേക്കു
പഴമനല്‍കുന്ന പ്രകൃതി സംരക്ഷണം

മുഖം മിനുങ്ങുന്നു
പ്രകൃതിയുടെ മടിത്തട്ടില്‍
പുളിമുട്ടുകളില്‍ ഓളം തല്ലുന്നു

മോഹം വലവീശുന്നു
സന്ധ്യക്കു വീടണയാന്‍
മാനത്തിനും കടലിനും ഒരേ നിറം

തുരുമ്പിച്ച പ്രവേശനകവാടം
മഴമേഘങ്ങള്‍ പെയ്യ്തുയൊഴിഞ്ഞു.
ജമന്തി പൂക്കള്‍ കണ്‍‌തുറന്നു..

രാത്രിയിലൊരു നീന്തികുളി
പുഴയിലാകെ നിറഞ്ഞു
നക്ഷത്രങ്ങള്‍

ഭരണിയിലെ മധുരം മാടിവിളിച്ചു
വിശപ്പിന്‍ കുഞ്ഞി കണ്ണുകള്‍ വിടര്‍ന്നു
ജീവിത കച്ചവടം തുടര്‍ന്നു

ഓര്‍മ്മകളുടെ വലവീശി
ജീവിതമെന്ന പാലത്തില്‍
കാത്തിരുന്നു പുലരും വരെ

വലയില്‍ വീഴുമോ മീനുകള്‍
വിശപ്പിന്‍ ഇരുളടക്കാന്‍
കാത്തിരുപ്പിന്‍ റാന്തല്‍

കളിവാക്കുപറഞ്ഞു
കടലാസുവഞ്ചി ഒഴുക്കിയ ബാല്യം
കടനകന്നുവല്ലോ തിരികെ വരാതെ....


Comments

ആഹാ.ബ്ലോഗിനൊരു മാറ്റം പോലെ തോന്നുന്നു.അതോ എന്റെ തോന്നലാണോ??
ആഹാ.ബ്ലോഗിനൊരു മാറ്റം പോലെ തോന്നുന്നു.അതോ എന്റെ തോന്നലാണോ??
ആഹാ.ബ്ലോഗിനൊരു മാറ്റം പോലെ തോന്നുന്നു.അതോ എന്റെ തോന്നലാണോ??
ആഹാ.ബ്ലോഗിനൊരു മാറ്റം പോലെ തോന്നുന്നു.അതോ എന്റെ തോന്നലാണോ??
ആഹാ.ബ്ലോഗിനൊരു മാറ്റം പോലെ തോന്നുന്നു.അതോ എന്റെ തോന്നലാണോ??
ആഹാ.ബ്ലോഗിനൊരു മാറ്റം പോലെ തോന്നുന്നു.അതോ എന്റെ തോന്നലാണോ??
This comment has been removed by a blog administrator.

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “