കുറും കവിതകൾ 372

കുറും കവിതകൾ 372

വേനല്‍ക്കാല സന്ധ്യ
നീണ്ട രഹസ്യമാര്‍ന്ന
നിഴലുകള്‍ നീങ്ങി

നരച്ച ദിനപത്രം .
കടല്‍ത്തീരത്തു.....
വേനലിന്‍ അന്ത്യം .

ശിശിരത്തിന്റെ പിടിയില്‍ വനം
വസന്തത്തിന്റെ പൊടിപ്പുകള്‍.
മൗനത്തെ ഉടച്ചു.

വേനല്‍ ചൂട്
ഉറുമ്പുകള്‍ ചുമന്നു നീങ്ങി
നിഴലുകളെ  മാത്രം

ഉറക്കം തുങ്ങിയ സൂര്യ വെട്ടം
എന്‍ നിഴലുകള്‍ ഉരുകി
എന്നിലോടുങ്ങി

ഞങ്ങളുടെ പഴയ തറവാട്
ആരുടെയോ പൂച്ച
ജാലകത്തില്‍ പതുങ്ങി നിന്നു

കനത്ത മഴ
രണ്ടു പൂച്ചകളും
തിണ്ണയിലെ ചാരുകസേരയില്‍

വെളുപ്പിൽനിന്നും കറുപ്പിലേക്ക്‌
സൂര്യനെ ചുറ്റി
കൂട്ടമായി പറന്നു ഞാറ പക്ഷികൾ

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “