ഉറവ വറ്റി

ഉറവ വറ്റി




കലങ്ങി വറ്റി കണ്ണുകളും താണ്
എല്ലുന്തി പളന്തിയുള്ള നടപ്പും നിപ്പും
വീണ്ടരക്കാനുള്ള കെല്‍പ്പുമില്ലാതെ
പുരയും തൊഴുത്തിലും  ഇടമില്ലാതെ
അറവുകാരന്‍   അദ്രമാനും  വേണ്ടാതെ 
തെരുവിലെ   ചാവാലികള്‍
കണ്ടു കുരച്ചടുക്കാതെയായി   
എന്നിട്ടും  ആഗ്രഹങ്ങള്‍ക്ക്  അല്‍പ്പവും 
കുറവില്ലാതെ   പച്ചപ്പുല്ലുകള്‍   സ്വപ്നം   കണ്ടു
ശൗര്യം കാണിക്കും പല്ലു  കൊഴിഞ്ഞ 
ചിരികളുടെ   കാര്യമിനിയെന്തു പറയാന്‍
ഉറവ വറ്റിയ നദി പോല്‍

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “