നാശത്തിലേക്ക്







കുടില കമ്പളങ്ങള്‍ താണ്ടി






പടല പിണക്കങ്ങളൊക്കെയകറ്റി






പ്രപഞ്ച സത്യങ്ങളൊക്കെയറിയാണ്ട്






പ്രതികാര വാഞ്ചയോടയങ്ങ്






തിമില കൊട്ടി തിമിരമാര്‍ന്ന






കാഴചയാലെ തകര്‍ത്ത് എറിഞ്ഞു






മാനവികതയോക്കെയങ്ങു






തരിപ്പും താരിപ്പുമില്ലാതെ






മരവിപ്പതെന്തേയി ചരിക്കുമാചരിക്കുമി






ലോകമിന്നു ദിനം ദീനമായ്‌ കേണു കൊണ്ട്






ലാക്കാക്കുന്ന തെങ്ങോട്ടേക്ക്‌ ആവോ ......?!!!!!




Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “