നില നില്‍പ്പിനായ്

തേടുന്നു ഞാനെന്‍റെ മൗനനൊമ്പരങ്ങല്‍


പമ്പരം പോലെ ചുറ്റിക്കറങ്ങുമെന്‍

ചിന്തകളെ ചിരവി തീര്‍ക്കുമ്പോള്‍

കത്തിയമരുന്ന ശോഭക്കു മുന്നില്‍

കാഞ്ഞ ചുടുകള്‍ക്കു ഹിമത്തിന്‍ മരുവിപ്പ്

നിഴലുകളും പഴി ചാരിയകലുമ്പോള്‍

നില നില്‍പ്പിന്റെ വാഞ്ചനകള്‍

ലാഞ്ചനകളില്ലാതെ തല കുമ്പിട്ടു

ലാഖവത്തോടെ തിരികെ വരാനുള്ള

അഭിനിവേശങ്ങിളില്ലാതെ

അലയുന്ന നേരത്ത് കണ്ടു മറന്നൊരു

മുഖങ്ങളെയറിയാതെ

നുഖ ചാലുകള്‍ കീറിയ മണ്ണിന്റെ

മാറിലായ് വീണ്ടും കിളിര്‍ക്കുവാനുള്ള

മോഹത്തിന്‍ വിത്തിന്റെ മുളനുള്ളി കളയുവാന്‍

വെമ്പുന്ന പകലിന്റെ തേങ്ങലുകളറിയാതെ

ചേക്കേറുന്ന കുട്ടുകാരെത്തി നില്‍പ്പു കൂമന്റെ

കണ്ണുമായ് രാത്രിയിലായ്

തപ്പി തടയുന്നു ഏകാകിയായി

വെള്ളി നൂലുകളുടെ പ്രഭകള്‍ക്കായി

ചക്രവാളത്തെ നോക്കി

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “