ഏകാന്ത ചിന്തകൾ – 172

ഏകാന്ത ചിന്തകൾ – 172

വിരൽത്തുമ്പിൽ തങ്ങിയ നിമിഷങ്ങൾ വിശുദ്ധമാകുന്നു
പാതിവഴിയിലെ മുറിവുകൾ മാഞ്ഞു പോകുന്നു

ഒരു നോക്കിൽ നന്മയുടെ തേൻ ഇറ്റിച്ചാൽ 
മനസ്സിൻ തളിരുകളിൽ കരുണ വിരിയുന്നു

ചെറുതായാലും സ്‌നേഹത്തിന് അതിരുകളില്ല
ആഴമാകുന്ന മൗനത്തിൽ പ്രകാശം തെളിയുന്നു

പുതിയൊരു ഉറപ്പായി വഴികൾ നീളുന്നു
ചിന്തകളുടെ തീരങ്ങളിൽ ശാന്തി വിരിയുന്നു

നൽകിയ ഒരു സ്പർശം ചന്ദ്രികയായ് തനുവിൽ വിതറിയാൽ
ഓർമ്മയുടെ പടലങ്ങളിൽ സാന്ത്വനമാവുന്നു

വാക്കുകൾ ഇല്ലെങ്കിലും ഹൃദയം സംസാരിക്കും
നന്മയുടെ സ്പന്ദനത്തിൽ മനുഷ്യൻ ഉണരുന്നു

ജി ആർ കവിയൂർ
23 04 2025

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

“ സുപ്രഭാതം “

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ