ഏകാന്ത ചിന്തകൾ – 168

 



മറക്കാനാവില്ലല്ലോ

മലരണിഞ്ഞ ബാല്യവും

മണം പേറും വനമാർന്ന 

മദമാർന്ന യൗവനവും


പറഞ്ഞു തീരും മുൻപേ 

പിടിവിട്ടു പോയ നാളുകളും

പവിഴിപെയ്യും മന്ദസ്മിത ചാരുതയും

പെയ്‌ത് ഒഴിഞ്ഞ കണ്ണു നീർകണങ്ങൾ വറ്റിയ തടങ്ങളും


വരുകില്ല ഒരിക്കലുമെന്നറിയാം

വഴി തെറ്റി പോകും ഓർമ്മ താളുകളിൽ

വലുതല്ലാത്ത അടയാളങ്ങളിന്നും 

വല്ലാതെ ഏകാന്തത മധുരം പകരുമ്പോൾ

 

വയ്യാഴികകൾ മറക്കുന്നുയിന്നു നരകേറാനൊരുങ്ങും മനസ്സിൽ

ഒറ്റപ്പെടലിൻ്റെ നങ്കൂരം നഷ്ടപ്പെട്ട

ജീവിത വഞ്ചി ഉലഞ്ഞുമെല്ലെ

 


ജീ ആർ കവിയൂർ

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

“ സുപ്രഭാതം “

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ