ഒരു ക്ഷേത്രം

ഒരു ക്ഷേത്രം

പിറന്ന നാളിൽ ആദ്യമായി
 തെളിഞ്ഞൊരു മുഖം,
വാക്കുകൾ അറിഞ്ഞതിനു മുമ്പ്
തൊട്ടെത്തിയ സ്‌നേഹ സ്പർശനം.

ആ കൈകളിൽ തേടിയ വിശ്രമം,
ശബ്ദത്തിന്റെ സ്രോതസ്സിൽ പൂക്കുന്ന പ്രാർത്ഥന.

പുഞ്ചിരിക്ക് പിന്നിൽ ഒളിഞ്ഞ വേദന,
എല്ലാം നൽകുന്ന മാനസിക ദാനം.

ലോകം തണുത്തതും കനത്തതുമാകുമ്പോൾ
ഒരു ശാന്തതയായി നമ്മെ കാക്കുന്ന തണൽ.

വീഴ്ചയുടെ അരികിൽ മിഴിഞ്ഞുവന്ന കൈ,
ഉയർച്ചയുടെ പിന്നിൽ നിലകൊള്ളുന്ന ദൈവത്വം...

ഒരിക്കലും വിട്ടുപോകാതെ ഒറ്റപ്പെട്ടില്ലാത്ത
ജീവിതമാകെ ജ്വലിക്കുന്ന ഒരു വിളക്ക് — അമ്മ.

ജീ ആർ കവിയൂർ
23 05 2025

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

“ സുപ്രഭാതം “

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ