നിനക്കായി മാത്രം



സന്ധ്യാ കിരണങ്ങള്‍ നിന്‍ അധര കാന്തിയും
,അത് നല്‍കും മധുരവും നുകരുമ്പോള്‍
എങ്ങിനെ ഞാന്‍ എഴുതാതിരിക്കും
നിന്‍ നയനങ്ങളിലെ മഹാകാവ്യം
ഞാന്‍ അറിയാതെ നോക്കി 
എഴുതുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ എന്നെ
തന്നെ മറക്കുന്നുവല്ലോ സഖി
ആലുവാ പുഴയുടെ ഒഴുകും ഓളങ്ങള്‍
പോലെ നിന്റെ കാര്‍കുന്തല്‍ കാറ്റിലാടി
തീരത്ത്‌ നിന്നു കേരവൃക്ഷങ്ങള്‍ കൈയ്യാട്ടി
വിളിച്ചു അത് കണ്ടു രോമാഞ്ചം കൊണ്ട
കരയിലെ പുല്‍കൊടികള്‍ നിവര്‍ന്നു നിന്നു
ഞാനറിയാതെ എന്റെ തൂലികയും ചലിച്ചു

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “